Οι 2+1 κρίσεις του Λάκη Βασιλειάδη, Βουλευτή Πέλλας της Νέας Δημοκρατίας

 

Η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη. Η καθημερινότητα όλων μας, άλλαξε με τρόπο που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει στην αρχή του έτους. Συγκλονιστικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς πολλές φορές να προλαβαίνουμε να τα αφομοιώσουμε. Την ίδια στιγμή, παραπληροφόρηση, είτε εσκεμμένη είτε όχι, θολώνει ακόμα περισσότερο την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.

Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει, επιτυχώς προς το παρόν, δυο μεγάλες κρίσεις και προετοιμάζεται για μία τρίτη που είναι σαφές ότι θα ακολουθήσει.

Από τη μια ο Πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει την παγκόσμια μεταναστευτική και προσφυγική κρίση για να εξυπηρετήσει γεωπολιτικά συμφέροντα, που εκείνος φαντασιώνεται ότι θα τον βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τα ολοένα αυξανόμενα εσωτερικά του προβλήματα. Προλαβαίνοντας τις εξελίξεις, η ελληνική αντίδραση ήταν καθοριστική, με το κλείσιμο των συνόρων και την προσωρινή αναστολή χορήγησης ασύλου. Οι ενέργειες της Ελληνικής Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων και οι πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού για διεθνοποίηση του προβλήματος είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη υποχώρηση της Τουρκίας, χωρίς να έχει πετύχει κανέναν από τους στόχους της. Αναφορικά με το μεταναστευτικό, νωρίτερα τον Φεβρουάριο ψηφίστηκε η δημιουργία του Μητρώου Μελών ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Επίσης, αυτές τις μέρες αλλάζει η λειτουργία των 28 δομών που ήδη υπήρχαν στην ενδοχώρα -και δεν «δημιουργούνται τώρα» όπως μας ενημερώνουν τα fake news- και ορίζεται διοίκηση από το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου. Η όλη διαχείριση του μεταναστευτικού περνά στο κράτος.

Από την άλλη, η πανδημία. Ένας διαφορετικός εχθρός, που δεν γνωρίζουμε, ο οποίος έχει αιφνιδιάσει κάθε χώρα στην οποία εμφανίζεται, ανεξάρτητα από τη θέση της, την οικονομία της, το πολιτικό της σύστημα. Και πάλι, η Κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα και αποτελεσματικά. Πρώτος στόχος είναι η μη εξάπλωση του ιού. Χρειάστηκε να παρθούν δύσκολες αποφάσεις, αλλά αναγκαίες για την προστασία της δημόσιας υγείας. Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή ενισχύεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το ξέσπασμα βρήκε τη χώρα με 565 κλίνες ΜΕΘ, οι οποίες σήμερα φτάνουν τις 870. Έχουν εγκριθεί και ολοκληρώνονται 4.200 προσλήψεις ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού για να ενισχύσουν το προσωπικό του ΕΣΥ που δίνει με αυταπάρνηση αυτή τη μάχη.

Η τρίτη, προ των πυλών, κρίση αφορά την έτσι κι αλλιώς ευάλωτη ελληνική οικονομία. Το κλείσιμο των σχολείων, η αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων και υπηρεσιών και ο περιορισμός της κυκλοφορίας των πολιτών, παρότι αναγκαία μέτρα, δημιουργούν τεράστια οικονομική πίεση στην πλειοψηφία των Ελλήνων. Η αναγκαία αύξηση των δαπανών, σε συνδυασμό με τον περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας θα έχει αντίκτυπο και στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Από την πρώτη στιγμή πάρθηκαν μέτρα στήριξης αυτών που επλήγησαν περισσότερο. Όμως, η κρίση αυτή θα εξελίσσεται δυναμικά. Αντίστοιχα, όσο περνάει ο καιρός, τα μέτρα στήριξης θα γίνονται περισσότερο οριζόντια. Η καραντίνα μας επηρεάζει όλους. Η Κυβέρνηση το γνωρίζει και δείχνει να ανταποκρίνεται σε αυτή την πραγματικότητα. Γίνεται καθημερινή καταγραφή των κλάδων και των επαγγελμάτων που επηρεάζονται και τα μέτρα στήριξης σταδιακά προσαρμόζονται αναλόγως.

Το «πρωτόγνωρο» της νέας μας πραγματικότητας σημαίνει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να έχει προετοιμαστεί αποτελεσματικά. Μαγικές λύσεις, δεν υπάρχουν. Αυτό που έχει σημασία να αναγνωρίσουμε τη δύσκολη τούτη ώρα είναι οι Αρχές και Αξίες με τις οποίες παίρνονται αποφάσεις που μας επηρεάζουν όλους. Η Κυβέρνηση μέχρι τώρα έχει δείξει ότι αξιολογεί πάνω από όλα, την ανθρώπινη ζωή. Προστατεύουμε τον πολίτη, την υγεία του. Παράλληλα, δουλεύει πολλά και διαφορετικά σενάρια. Παίρνει αποφάσεις με βάσει επιστημονικά δεδομένα και τη γνώμη των ειδικών. Πρωτοπορεί και χρησιμοποιεί νέες τεχνολογίες για τη διευκόλυνση της κατάστασης. Λειτούργησε νωρίτερα από το αναμενόμενο την ενιαία ηλεκτρονική πύλη του δημοσίου, το gov.gr, καθώς και υπηρεσίες τηλεκπαίδευσης και τηλεργασίας. Και τέλος, αποδεικνύει ότι η Ελλάδα παραμένει ένα πιστό στην ευρωπαϊκή ιδέα κράτος, όταν ζητάει την εξέλιξη και την εμβάθυνση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, τη στιγμή που φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτό δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στη συγκυρία.