Α. Λιάκος: Το ζήτημα δεν είναι η απόκλιση από τη βάση, αλλά αν σε ενδιαφέρει αυτό που κάνεις

Ανάρτηση του πανεπιστημιακού δασκάλου Αντώνη Λιάκου στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook με αφορμή τις συζητήσεις για την επαναφορά της βάσης του 10.

Λοιπόν για να τελειώνουμε με τις ανοησίες για πανεπιστήμια και υποψήφιους κάτω από τη βάση, που κατακλύστηκε το διαδίκτυο, δείχνοντας την έκταση της κοινωνικής μοχθηρίας στην κοινωνία μας, και πέραν από το ερώτημα τι θα τα κάνουμε τα παιδάκια –μερικές χιλιάδες που δεν πιάνουν τη βάση – (μήπως στον Καιάδα;), έχω να πω με μια σαρανταπεντάχρονη εμπειρία διδασκαλίας, ότι εναπόκειται στο πανεπιστήμιο να τα μορφώσει. Εκείνο κρίνεται αν τα καταφέρει ή όχι.

Η γνώση δεν είναι σωρευτική. Έλεγα στους φοιτητές μου που έρχονταν από το λύκειο ότι πρέπει πρώτα να ξεχάσουν τι ξέρουν, προκειμένου να μπορέσουν να καταλάβουν πώς να μάθουν να μαθαίνουν και τι να μαθαίνουν. Και δοκίμασα πολλές φορές τη χαρά να δω τους τελευταίους να γίνονται πρώτους, και την απογοήτευση τους πρώτους να είναι κλεισμένοι τόσο πολύ στον ναρκισσισμό τους, ώστε να μην ρισκάρουν στην περιπέτεια της νέας γνώσης. 

Και κάτι προσωπικό. Τέλειωσα το δημοτικό με 7 (άριστα το 10) και το γυμνάσιο με 14 (άριστα το 20). Και διαγωγή κοσμία (ο κανόνας ήταν κοσμιοτάτη). Μπήκα με εξετάσεις στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, μετά από ένα εξάμηνο φροντιστήριο το καλοκαίρι του 65 που η καρδιά μου ήταν κάθε βράδυ στους δρόμους των διαδηλώσεων που σε ξεμυάλιζαν. Αγαπούσα όμως τη σχολή που μπήκα, αυτό ήθελα να κάνω, και αυτό έκανα.

Το ζήτημα επομένως δεν είναι η απόκλιση από τη βάση, αλλά αν σε ενδιαφέρει αυτό που κάνεις, αν αυτό θα κινητοποιήσει τις ψυχικές σου δυνάμεις και την ενεργητικότητά σου. Τα άλλα είναι μιζέρια και μοχθηρία ανθρώπων στην μετακλημακτήριο εποχή. 

Ενας χαιρετισμός στα αγόρια και τα κορίτσια που μπήκαν με κάτω από τη βάση. Καταπλήξτε τους, και φτύστε τους. Ετσι πάει μπροστά ο κόσμος.