Δεν είναι λίγες οι φορές που βρίσκουν
την πλάση συμφορές.
Ποτάμι το δάκρυ τρέχει,
Μα ο κόσμος τις αντέχει.
Υπάρχουν όμως και στιγμές
όμορφες και τρυφερές,
που τον πόνο τους απαλύνουν.
Μια θάλασσα ευτυχίας αφήνουν.
Γίνεται μια εναλλαγή τη μια
στο πέταλο, την άλλη στο σφυρί,
Ο άνθρωπος ατσαλώνει.
Έτσι περνάει η ζωή και βράδυ
και πρωί,μέχρι που τελειώνει.
Στην τελευταία του στιγμή
μια ανάμνηση αναζητεί.
Της δροσοσταλιάς π΄ άφησε
σε μήλο επάνω η βροχή.
Και μ΄αυτήν θέλει ν΄ ανταμώνει.
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr