ΜΕ ΠΑΥΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑ
Ήταν στο κόκκινο βαμμένα,τα πλούσια μαλιά της,
Κι είχε μια γεύση μελιού, στα χείλη,
η μιλιά της. Σαν δροσερό νερό με διάφορα χρώματα,
ξεπήδαγαν οι λέξεις , απ΄το συντριβάνι, την καρδιά της.
Στεκόμουν όρθιος σαν άγαλμα
και την κοιτούσα.
"Ποιος καλός Θεός την έφερε σε μένα",
τον εαυτό μου αναρωτούσα.
Κι έτσι χωρίς να το καταλάβω
πέρασε η ώρα,
στεκόμουν εκστατικός.
Πέρασε κάμποσος καιρός.
Το όνομα της ,μου΄πε, πως
ήταν Ευγγελία.
Κι έγινε η μούσα μου αυτή,
με παύλα και τελεία.
Ήταν στο κόκκινο βαμμένα,τα πλούσια μαλιά της,
Κι είχε μια γεύση μελιού, στα χείλη,
η μιλιά της. Σαν δροσερό νερό με διάφορα χρώματα,
ξεπήδαγαν οι λέξεις , απ΄το συντριβάνι, την καρδιά της.
Στεκόμουν όρθιος σαν άγαλμα
και την κοιτούσα.
"Ποιος καλός Θεός την έφερε σε μένα",
τον εαυτό μου αναρωτούσα.
Κι έτσι χωρίς να το καταλάβω
πέρασε η ώρα,
στεκόμουν εκστατικός.
Πέρασε κάμποσος καιρός.
Το όνομα της ,μου΄πε, πως
ήταν Ευγγελία.
Κι έγινε η μούσα μου αυτή,
με παύλα και τελεία.
ΠΟΙΗΣΗ: Γιώργου Σαμαρτζίδη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr