Ο άνθρωπος είναι δολοφόνος, όχι η φύση

Του Μένιου Σακελλαρόπουλου.

Όταν χτίζεις τα ποτάμια και τα ρέματα, όταν το Κράτος κλείνει το μάτι στην αυθαιρεσία, όταν την παροτρύνει με σλόγκαν τύπου 'αν το δηλώσεις μπορείς να το σώσεις', απλώς θα μαζεύεις νεκρούς.

Το σλόγκαν από το μακρινό 1983 -ένα από τα χιλιάδες που έμαθαν οι απανταχού Έλληνες- μοιάζει ανατριχιαστικό 34 χρόνια μετά, τώρα που ακόμα ψάχνουν νεκρούς από τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα.

Το -εκάστοτε- Κράτος, απρόσωπο, διπρόσωπο, πολυπρόσωπο, απόν, υπεύθυνο, ανεύθυνο, ανευθυνοϋπεύθυνο, έβρισκε πάντα τρόπους, από τον καιρό της φουστανέλας, να χαϊδεύει αυτιά και στην ουσία να καταστρέφει την ίδια την πατρίδα.

"Αν το δηλώσεις μπορείς να το σώσεις", διαλαλούσε το Κράτος, εννοώντας βεβαίως κάποιο αυθαίρετο κτίσμα. Το Κράτος λοιπόν που έπρεπε να επιβλέπει τις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες, έκλεινε πονηρά το μάτι, αρκεί να έβαζε στο ταμείο μερικές χιλιάδες δραχμές πρώτα, ευρώ στη συνέχεια.

Ήταν κοινό μυστικό για δεκάδες χρόνια ότι κανείς δεν κινδυνεύει να πάθει κάτι, ακόμα κι αν κατάφερνε να χτίσει δίπλα στην Ακρόπολη, απέναντι από τον Παρθενώνα, κολλητά στον Ναό του Ποσειδώνα, διαγώνια από το Στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας, σύριζα από το Μαντείο των Δελφών. Γιατί ναι, έχτισαν παντού, και το γεγονός ότι δεν υπήρξαν αυθαίρετα δίπλα στην Ακρόπολη και άλλα μνημεία, μάλλον είναι ένα θαύμα.

Δεκάδες χρόνια τώρα το 'κράτος ασυστόλων' που διαλάλησε ο Διονύσης Σαββόπουλος, ήταν μπροστάρης στον τρελό χορό της οργιώδους αυθαιρεσίας, τρέχοντας με σπασμένα φρένα.Και δεν είναι η καταπάτηση εκτάσεων -άλλο τρομερό φαινόμενο- αλλά η καταστροφική μανία να επιτραπεί να χτιστούν τα ποτάμια (!) και τα ρέματα, κάθε σημείο στο οποίο η Φύση κραύγαζε ότι απαγορεύεται.

AP Photo/Petros Giannakouris

 

Αυτό όμως δεν εμπόδισε καμια Αρχή να σταματήσει αυτή τη λαίλαπα, η οποία προκάλεσε ανυπολόγιστες καταστροφές και αφαίρεσε δεκάδες ζωές. Και το ακόμα χειρότερο; Κανείς μα κανείς δεν λογοδότησε γι’ αυτό, κανείς δεν πήγε φυλακή για ένα ολοφάνερο έγκλημα. Γιατί το να επιτρέψεις να χτιστεί ένα ποτάμι, έγκλημα είναι. Για να εξηγούμαστε: αυτό συνέβαινε δεκάδες χρόνια και δεν σταμάτησε ποτέ.

Η παρακάτω είδηση είναι αλιευμένη από δημοσίευμα του 2013 και είναι απολύτως ενδεικτικό των όσων συνέβαιναν ΠΑΝΤΑ: "Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, που θα κατατεθεί στη Βουλή στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, εάν το αυθαίρετο δηλωθεί έως το τέλος του 2013, το πρόστιμο θα μπορεί να αποπληρωθεί μέχρι και σε 100 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστο ύψος δόσης τα 100 ευρώ. Αν δηλωθεί μέσα στο 2014, η αποπληρωμή θα γίνει σε 60 δόσεις". Ημερομηνία; 13 Ιουλίου 2013. Είπατε κάτι;

Αραιά και πού γκρέμιζαν κανένα καλυβάκι κάποιου φτωχοδιάβολου που βρήκε τρόπο να βάλει το κεφάλι του κάτω από ένα (φθαρμένο) κεραμίδι, απλώς για να τρέξουν και να πληρώσουν οι κάτοχοι τερατωδών σπιτιών, απολύτως αυθαιρέτων βεβαίως-βεβαίως! Μπορεί και μέσα σε δάση, σε εθνικούς δρυμούς, σε απαγορευμένες περιοχές. Έτσι λειτουργούσε το Κράτος: αβανταδόρικα. Με μικροπολιτικές που διέλυσαν το σύμπαν.

"Η Αθήνα (κυρίως) είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια αυθαιρεσίας, αφού δέχτηκε κατ’ επανάληψη ανατριχιαστικούς βιασμούς, με τους εκάστοτε δράστες να έπρεπε να είναι στη φυλακή. Αλλά για την Ελλάδα μιλάμε, όπου αν το δηλώσεις μπορείς να το σώσεις"

Κανένας σχεδιασμός, κανένας σεβασμός, μόνο όργια αυθαιρεσίας. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΟΤΑΝ ΧΤΙΖΕΙΣ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΜΑΤΑ; Πουθενά δεν συνέβη αυτό. Σκεφτείτε πόσες πόλεις χτίστηκαν δίπλα σε ποτάμια και είναι ονειρικές μπροστά στο φυσικό τους περιβάλλον: Λονδίνο και Τάμεσις, Παρίσι και Σηκουάνας, Ρώμη και Τίβερης, Πράγα και Μολδάβας, Μόσχα και Μοσχόβας, Βουδαπέστη και Δούναβης, Βιέννη και Δούναβης επίσης, Κολωνία και Ρήνος, Αγία Πετρούπολη και Νέβας, αλλά και αρκετές άλλες!

AP Photo/Matt Dunham

 

Στην Αθήνα όμως οι ασυνείδητοι έθαψαν τα πάντα, έχτισαν τα πάντα, διέλυσαν τα πάντα. Κάποτε ο Ιωάννης Μεταξάς καμάρωνε που έθαψε τον Ιλισό ποταμό και έκανε ειδική τελετή γι’ αυτό το 1937, λέγοντας: "Θάπτομεν τον Ιλισόν δια να ευημερήσουν οι κάτοικοι των Αθηνών".  Και δεν ήταν ο μόνος. Γιατί εκτός από τον Ιλισό υπήρχε ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Βουρλοπόταμος, το Λυκόρεμα και βέβαια ο Κηφισός, ο οποίος αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο αυθαιρεσίας και κακοποίησης. Κάποτε οι κάτοικοι ψάρευαν στις όχθες του ή έκαναν τις βόλτες τους, κάποτε πήγαιναν βοσκοί με εκατοντάδες πρόβατα, μετά συνειδητά οι εκάστοτε κρατούντες τον μετέτρεψαν σε σκουπιδότοπο, τον γέμισαν ακόμα και με απόβλητα, μετά τον κάλυψαν για να διαπλατυνθεί η εθνική οδός.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της απόλυτης καταστροφής αναφέρουμε ότι το 1945 η Αθήνα είχε ανοιχτά ρέματα μήκους 1280 χιλιομέτρων, σήμερα δεν ξεπερνούν τα 430 χιλιόμετρα, ισοπέδωση. Γι’ αυτό το όργιο αυθαιρεσίας λοιπόν και τον βιασμό της φύσης θρηνούμε θύματα. Και δεν φταίει η βροχή, όσο έντονη και να είναι.

"Ο άνθρωπος είναι ο ατιμώρητος βιαστής, ο δολοφόνος, ο παράφρων. Κι οι όποιοι πολιτικοί, παλιοί και μεταγενέστεροι, απλώς ανίκανοι έως και ύποπτοι. Τόσο απλά, δυστυχώς. Α, κι όσοι τσακώνονται μπροστά από τα φρεσκοσκαμμένα μνήματα, απλώς υποκριτές που πρέπει κάποιος να τους στείλει στα σπίτια τους"

 

oneman.gr