Είναι παράξενη απόψε η βραδυά.
Η λίμνη,είνα λουσμένη από
το φως των άστρων του Ουρανού.
Πάνω της πλέει ένας άσπρος κύκνος.
Ο κύκνος γίνεται,για λίγο, η ψυχή μου.
Πάντα ονειρευόμουν προορισμούς.
΄ Όμως,άνθρωποι κακοί και φθονεροί,
προκάλεσαν θύελες,καταιγίδες.
Ο κύκνος πάλαιψε σκληρά.
Κόντεψε να καταποντιστεί.
Μα είχε μεγάλη καρδιά, που
η αγάπη, όλους τους χώρεσε.
Όλους τους συγχώρεσε.
Αυτή η αγάπη έγινε το
σωσίβιο που την έσωσε.
Τώρα ο κύκνος συνεχίζει να πλέει,
πάνω στη λίμνη που την
λούζουν τάστρα του Ουρανού,
για να φθάσει στους ονειρεμένους
προορισμούς.
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
Γιώργο φίλε, εξαιρετικό! Τι να σου πω! Μεγάλη ευαισθησία και απίστευτες εικόνες. Φίλος σου: Τρύφων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτος.Μπραβο.Περιμενουμε τα επομενα
ΑπάντησηΔιαγραφή