Το έθνος της καρδιάς μας - ποίημα της Δέσποινας Τσουλφαϊδου

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ - ποίημα της Δέσποινας Τσουλφαϊδου στο ialmopia.gr

Περπατάω στο χώμα σου

που το πότισε ανδρειωμένο αίμα.

Οσμίζομαι τον αέρα σου

που απαλά στροβίλισε

ολόψυχες ορθόδοξες προσευχές.

Ατενίζω τον ουρανό σου

που γαλήνια ενέμπνευσε

μεγάλους οραματισμούς κι ιδέες.

Θυμάμαι τα ανέμελα χρόνια που έζησα σαν παιδί

συλλαβίζοντας την λέξη ''ελευθερία''.

Ζω τους μήνες που διανύω ως ενήλικας

ουρλιάζοντας την λέξη ''δικαιοσύνη''.

Ελπίζω στις τελευταίες στιγμές

να ευλογηθώ να ζήσω και ως υπερήλικας

ψιθυρίζοντας την λέξη ''αξιοπρέπεια''.

Και θέλω να κλείσω τα μάτια στον πόνο του λαού

μα πώς να σφραγίσω το βλέμμα?

Είναι όλα τυπωμένα εντός μου.

Μια φτώχια υλική

που όσο κι αν προσπαθεί

δεν καταφέρνει ν'απογυμνώσει το ασύλληπτο πνεύμα του.

Καμιά απελπισία δεν μπορεί να σε σβήσει από τον χάρτη.

Καμιά ελεημοσύνη δε μπορεί να σταθεί ανώτερη

από αυτό που αιώνες εσύ

προσφέρεις απλόχερα

στον ορισμό της λέξης ''δημοκρατία''.

Τίποτα και κανένας

δεν έχει την ικανότητα

να σκλαβώσει το αδάμαστο φρόνημά σου.

Στις άδειες κατσαρόλες βράζει το αίμα

που μια καρδιά δυναμική,

προσφέρει τη μαχητικότητα.

Στις σφαλισμένες πόρτες τραβάει το σύρτη

ενα χέρι στοργικό,

χαρίζοντας την ανακουφιση.

Στα σκοτεινά δωμάτια αναβει το κερί

ένα χαμόγελο γλυκό,

δυναμώνοντας την πίστη.

Είσαι πατρίδα!

Ο σταυρός στη σημαία.

Το νόημα κάθε λέξης.

Το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον.

Η ψυχή και το πνεύμα

των απλών,καθημερινών ανθρώπων.

Το τραγούδι και το δάκρυ

στην χαρά και στον πόνο.

Το πείσμα στα ιδεώδη,

όταν όλα δείχνουν ρημαγμένα.

Το γέλιο των παιδιών στις γειτονιές.

Η αγκαλιά της μάνας

κι ο ιδρώτας του πατέρα.

Η γλυκιά θαλπωρή

στο χάδι του παππού και της γιαγιάς.

Το θυμίαμα που αρωματίζει τις εκκλησίες.

Οι μαγεμένες θάλασσες

και τα γοητευτικά βουνά σου.

Οι χρυσαφένιοι κάμποι,

κι οι άνθρωποί σου

που γιορτάζουν την ειρήνη.

Είσαι το ΄Εθνος μας.

Το καμάρι της καταγωγής μας.

Είσαι ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!!!