Το νέο πακέτο μέτρων, οι αντιδράσεις και η Ευρωπαϊκή βούληση - Άρθρο του Γιώργου Χρηστίδη

Ο αναγνώστης του ialmopia Γιώργος Χρηστίδης αναλύει τα νέα μέτρα που ψηφίζονται στη Βουλή, περιγράφει τις αντιδράσεις του κόσμου που δεν αντέχει άλλη λιτότητα και επικαλείται τη βούληση των Ευρωπαίων ηγετών για λύση στο ζήτημα της ελληνικής κρίσης.

Το νέο πακέτο μέτρων, οι αντιδράσεις και η Ευρωπαϊκή βούληση

Σε περίπου 24 ώρες (Τέταρτη 22 Ιουλίου), το δεύτερο πακέτων μέτρων, θα πρέπει να πάρει πολιτική έγκριση από την Ελληνική Βουλή. 

Με την γνωστοποίηση των μέτρων που εμπεριέχονται σε αυτό το δεύτερο πακέτο, επήλθε ένα πολιτικό και κοινωνικό ντόμινο, το οποίο γεννά ερωτήσεις και αντιδράσεις. 

Θα περάσουν τα μέτρα από την βουλή; 

Αυτό είναι το ποιο βασικό ερώτημα που γεννάται. 

Ήδη υπάρχουν διαφοροποιήσεις από βουλευτές της κυβέρνησης και αντιδράσεις από βουλευτές της αντιπολίτευσης. 

Εντός του ΣΥΡΙΖΑ η αριστερή πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα καταψηφίσει τα νέα μέτρα, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι θα αποχωρήσει από την βουλή παραδίνοντας τις έδρες της. 

Στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ τουλάχιστον 30 βουλευτές φέρονται να έχουν ζητήσει να αποσυρθούν τα νέα μέτρα που αφορούν τους αγρότες καθώς και τα την αύξηση της πρόωρης συνταξιοδότησης. Σε διαφορετική περίπτωση <<απειλούν>> ότι θα καταψηφίσουν τα μέτρα. 

Παρόλα αυτά τα νούμερα βγαίνουν αν συνυπολογιστούν οι ψήφοι από την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, την πλειοψηφία της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, τους ΑΝΕΛ, το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ. 

Παρόλα αυτά όμως τίθεται θέμα τι θα γίνει σε περίπτωση που τα ΝΑΙ από πλευράς κυβέρνησης είναι λιγότερα από 120. 

Σε αυτή την περίπτωση τα μέτρα ουσιαστικά θα έχουν καταψηφιστεί και οι εξελίξεις αποτελούν μονόδρομο, τον μονόδρομο των εθνικών εκλογών. 

Το λογικότερο σενάριο είναι ότι θα πηγαίναμε για εκλογές κάπου τον φθινόπωρο, με τους μήνες Σεπτέμβρη και Οκτώβρη να φαντάζουν ως επικρατέστεροι. 

Με οτιδήποτε όμως κάτω από 120 ΝΑΙ από πλευράς κυβέρνησης η διαδικασία των εθνικών εκλογών θα επισπεύδονταν με την ακριβή ημερομηνία να αποτελεί μυστήριο. 

Στο σενάριο όπου τα ΝΑΙ από πλευράς κυβέρνησης είναι πάνω από 120, έχω την αίσθηση ότι θα πορευτούμε ως έχειν μέχρι τον φθινόπωρο όπου και τελικά θα οδηγηθούμε σε εκλογές. 

Όλα κρίνονται από την κυβερνητική συνοχή. 

Το πόσες απώλειες θα έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κρίνεται καθαρά από το πόσο θα καταφέρει ο πρωθυπουργός να πείσει τους βουλευτές του για το αναγκαίο της ενότητας. 

Το έργο του πρωθυπουργού δεν κρίνεται καθόλου εύκολο καθότι θα βρει μεγάλες αντιστάσεις εντός του κόμματός του και κυρίως από πρωτοκλασάτα στελέχη του. 

Σε κάθε περίπτωση όμως θα προσπαθήσει να πείσει κυρίως τους αναποφάσιστους οι οποίοι γέρνουν προς την καταψήφιση. 

Το μέτωπο εντός βουλής δεν θα είναι το μοναδικό το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός, καθότι ήδη η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται δημόσια κατά της συμφωνίας και καλεί μάλιστα τον πρωθυπουργό να κάνει σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής και να προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο. 

Τα μέτρα που καίνε και οι αντιδράσεις του κόσμου. 

Τα κυριότερα μέτρα που γεννούν αντιδράσεις από πλευράς πολιτών είναι: 

Για τους αγρότες 

· Κατάργηση φοροαπαλλαγών με παράλληλη αύξηση του φορολογικού συντελεστή από το 13% στο 26% 

· Κατάργηση επιδότησης πετρελαίου για τις αγροτικές καλλιέργειες 

Γενικότερα 

· Διατήρηση του ΕΝΦΙΑ για 2 χρόνια ακόμα 

· Μείωση του κονδυλίου για το επίδομα θέρμανσης 

· Μονιμοποιείται η εισφορά αλληλεγγύης και ενσωματώνεται στην φορολογική κλίμακα για να παρακρατείτε κάθε μήνα από μισθούς και συντάξεις 

· κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων 

· επιστροφή της ΤΡΟΙΚΑΣ στην Αθήνα για επιτόπιους ελέγχους 

Για τα μέτρα που αφορούν τους αγρότες σημειώθηκαν ήδη οι πρώτες έντονες αντιδράσεις, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους αγρότες του νομού Λαρίσης, όπου χαρακτηρίζουν τα νέα μέτρα ως <<ταφόπλακα>> και κάνουν λόγο για 50% μείωση του εισοδήματος του εάν αυτά εφαρμοστούν. 

Οι αντιδράσεις όμως δεν σταματούν εκεί. Ομάδες εργαζομένων, μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων, φέρονται να είναι έτοιμες για κινητοποιήσεις και απεργιακές διαδηλώσεις, με στόχο να μην περάσουν και να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που αφορούν τα εργασιακά. 

Λογικές, δίκαιες και αναμενόμενες οι αντιδράσεις. 

Οι αντιδράσεις διαφόρων κλάδων και μεγάλης μερίδας του κόσμου είναι απολύτως δίκαιες, καθότι στηρίζονται στο λογικότατο και αυτονόητο αίτημα για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. 

Ο κόσμος δεν αντέχει άλλες μειώσεις, δεν αντέχει άλλη ανασφάλεια. Και στο πακέτο των νέων μέτρων έχουμε και από τα δυο. 

Άνθρωποι που είδαν το εισόδημα τους να συρρικνώνεται, νέοι (και όχι μόνο) που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους, άποροι και άνθρωποι που ζουν στα όρια της φτώχειας, έχουν ως μοναδικό τρόπο επιβίωσης την εναντίωση τους με το νέο πακέτων των μέτρων. 

Όσο πλησιάζουμε προς την ψηφοφορία των νέων μέτρων οι αντιδράσεις θα κορυφώνονται και θα φτάσουν στο απόγειο τους αν τα νέα μέτρα περάσουν ως έχουν από την βουλή. 

Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι οι πολιτικές της λιτότητας δεν αποτελούν λύση. 

Ίσως το ποιο σημαντικό, σε μια Ευρώπη όπου δοκιμάζεται πολιτικά, κοινωνικά αλλά και στην συνοχή της, είναι να αντιληφθούμε ότι οι πολιτικές της λιτότητας δεν αποτελούν λύση. 

Τα ακραία μέτρα λιτότητας δεν αποφέρουν λύση, αντιθέτως μεγαλώνουν την ύφεση βαθαίνουν την κρίση και έχουν αιματηρές συνέπειες για τους λαούς που τα εφαρμόζουν. 

Η Ευρωπαϊκή αλλά και η Ελληνική οικονομία δεν βγαίνει κερδισμένη από αυτές τις πολιτικές, με χαρακτηριστικότερο όλων το χρέος της Ελλάδας. 

Μετά από 5 χρόνια, στα οποία ασκήθηκε πολιτική λιτότητας (με την σκληρότερη μορφή της), το δημόσιο χρέος αντί να μειωθεί έχει αυξηθεί κατά αρκετά δις. 

Όλες οι θυσίες του ελληνικού λαού ήταν χαμένες από την αρχή γιατί πήγαιναν για να αποπληρωθεί ένα χρέος μη βιώσιμο. 

Το ότι το χρέος της χώρας είναι μη βιώσιμο το γνωρίζουν άπαντες και εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Το ίδιο το ΔΝΤ έχει τοποθετεί λέγοντας ότι για να αναμιχθεί περαιτέρω στο ελληνικό χρέος, θα πρέπει πρώτα αυτό να καταστεί βιώσιμο. 

Είναι στο χέρι των Ευρωπαίων ηγετών να κρατήσουν την Ευρώπη ενωμένη. 

Έχω την αίσθηση ότι ακόμα δεν είναι αργά να πάψουν τα πολιτικά παιχνίδια από κάποιους ακραίους κύκλους που θέλουν να κάνουν τους Ευρωπαϊκούς λαούς πειραματόζωα και να εφαρμόζουν πάνω τους ανεφάρμοστες και αναποτελεσματικές πολιτικές λιτότητας. 

Δεν είναι αργά να κάνει μια κοινωνική στροφή η Ευρώπη και να αρχίσει να ρίχνει όλο της το βάρος στην ανάπτυξη και την εύρεση δίκαιων πολιτικών για τις χώρες μέλη. 

Όλα κρίνονται από την βούληση των Ευρωπαίων ηγετών. Θα κρατήσουν την Ευρώπη όπως ιδρύθηκε, δηλαδή μια ένωση βασισμένη πάνω στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και του κοινού συμφέροντος ή θα επιχειρήσουν να σπάσουν την Ευρώπη σε κομμάτια βάση οικονομικών κριτηρίων, φτιάχνοντας στην ουσία κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό στο οποίο συμφώνησαν όλες οι χώρες μέλη; 

Το σήμερα και το αύριο. 

Είναι βέβαιο ότι οι στιγμές που ζούμε είναι κρίσιμες και θα αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και έρευνας για τον ιστορικό του μέλλοντος. 

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να θυμόμαστε όλοι μας και κυρίως αυτοί που έχουν δημόσια αξιώματα και ενεργούν για το σύνολο του Ελληνικού λαού, ότι με τις αποφάσεις μας/ τους επηρεάζουμε το τώρα το δικό μας, το αύριο των παιδιών μας και το αύριο των επόμενων γενεών. 

Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να καταστρέψει το δικό μας σήμερα και το αύριο των παιδιών μας, κανείς δεν πρέπει να βάλει το προσωρινό όφελος πάνω από το γενικό καλό. 

Ελπίζομε και εύχομαι ότι όλοι κατανοούμε την θέση την οποία βρισκόμαστε και ότι όλοι θα προσπαθήσουμε να βάλουμε από έναν λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο που μας αξίζει.

Γιώργος Χρηστίδης