Στην πολιτική, η βλακεία δεν είναι μειονέκτημα.
Napoleon Bonaparte
Με το χρόνο να μετρά αντίστροφα, προς την κρισιμότερη εκλογική διαδικασία της μεταπολίτευσης και ήδη με διάφορους κεντροαριστεροκάτι να ράβουν κοστούμια και τη κεντροδεξιακάτι πτέρυγα να ετοιμάζει πλερέζες, η είδηση ίδρυσης σοσιαλιστικού (!) κινήματος (!?!) από τον ίσως πιο αμφιλεγόμενο (δεν είναι προσωπικός ο χαρακτηρισμός) πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης, ήρθε να ταράξει τα λιμνάζοντα βαλτόνερα, στον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ήδη αρκετοί «δελφίνοι», υπέβαλλαν την παραίτησή τους και μετακομίζουν εν ονόματι του σοσιαλιστικού ιδεώδους που τους διακατέχει (γέλια) στο νέο κίνημα…
Αυτή φαίνεται να είναι και η καταδίκη του πάλαι ποτέ κραταιού κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου. Ενός κινήματος «ιστορικού» , που έδωσε ευκαιρίες (δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς) και τις πήρε πίσω με το παραπάνω την τελευταία πενταετία. Ενός κινήματος που χαρίστηκε ,που κληρονομήθηκε, και που, όπως φαίνεται, τεμαχίζεται σε τιμάρια. Μα προπαντός του πιο νεοελληνικού κινήματος στην σύγχρονη ιστορία…
Ένας μεγάλος σοσιαλιστής, ο F. Μitterand, είχε πει ότι πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Πράγματι, ελάχιστα σύμβολα, διαχειρίστηκαν τόσο αισχρά, όσο αυτό του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου (τον οποίο θα τον κρίνει, μόνο η ιστορία). Άλλωστε εδώ και μια 20ετία, διάφοροι «παπανδρεολόγοι», φρόντισαν να καπηλευτούν το όνομα του, να σπιλώσουν τη μνήμη του και εν τέλει να δώσουν στον λαό μια εικόνα κάλπικη, που «προσκυνήθηκε» από αρκετούς συνεργάτες και φίλους του…
Το σίγουρο είναι ότι ο Σοσιαλισμός στην Ελλάδα ατιμάστηκε και ατιμάζεται. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Το κίνημα του ΓΑΠ θα αποτύχει παταγωδώς, ακόμα κι αν μπει στο Κοινοβούλιο. Το μόνο που επιβιώνει επιτυχώς, είναι ο ελληνικός παραλογισμός. Όλοι αυτοί οι κύριοι πρέπει επιτέλους να λογοδοτήσουν και να αποχωρήσουν από την ενεργό δράση. Μόνο τότε θα μπορέσουν να μπουν τα θεμέλια για κάτι άβγαλτο, καινούργιο και αληθινά σοσιαλιστικό. Και όχι, δεν υποδεικνύω το ΣΥΡΙΖΑ…
Καλή Χρονιά με υγεία και δικαιοσύνη!
Ο σοσιαλισμός, οι «παπανδρεολόγοι» κι άλλες ιστορίες ελληνικού
παραλογισμού - άρθρο του Κωνσταντίνου Ανδρονίκου για την ηλεκτρονική
εφημερίδα ialmopia.gr
καθώς
ΑπάντησηΔιαγραφήγράφω αυτές τις γραμμές, είμαι επηρεασμένος απ τους προβληματισμούς
που θέτει το κείμενο, του κ Ανδρόνικου είχα την ευκαιρία να δω την
εξαιρετική του γραφίδα, κ ναι συγχωρήστε με παρότι δάσκαλος στην
παρέμβαση
αυτή, θα ήθελα να κάνω ορθογραφικά λάθη, για να καταδείξω πως δεν είναι
δυνατόν να μην επιτρέπουμε κ να προκαλούμε καθημερινά εθνικό πανικό
στους εαυτούς μας, καταστροφολογία άνευ αποδείξεων στο ενδεχόμενο
διακυβέρνησης της αριστεράς, ας κυβερνήσουν ας δοκιμαστούν για να
στέκει η κριτική, αλλιώς είναι φθηνή υποτίμηση νοημοσύνης του λαού
σοβαρευτούμε όμως. ΝΑ Τονίσω πως και εμείς που είχαμε ως αφετηρία το παλαιό
πασοκ (και το λέω πρώτα στον εαυτό μου,) δεν πρέπει να μεταφέρουμε τις
αλλεργίες μας στην αριστερά, είναι πολιτική μαγκιά κ ήθος που δεν
συμβιβαστήκαμε σε λογικές μικρο-κομματισμού που θα μας έπνιγαν. δομική
αλλαγή, αριστερή πρόκληση!
Τσαβδαρης Αθαν Ευαγγελος