Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014
6 comments:
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πρώτη φορά ακούω για το χωριό Παπάσιο. Ιστορικά στοιχεία δεν υπάρχουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈντεκα χιλιόμετρα Ν.Α του Εξαπλατάνου και 17 χιλιόμετρα από την Αριδαία, στους πρόποδες του όρους Πάϊκο και σε υψόμετρο 420 μ, βρίσκεται το Θεοδωράκι. Το χωριό δημιουργήθηκε κατά τα τέλη του 14ου αιώνα. Επί Τουρκοκρατίας λεγόταν Τούντορτσι. Μετονομάστηκε Θεοδωράκι το 1925. Πήρε το όνομά του (Τούντορτσι Θεοδωράκι) πιθανόν από τους Αγίους Θεοδώρους, της Κωνσταντίας. Δύο χιλιόμετρα βόρεια του Θεοδωρακείου υπάρχουν τα ερείπια του παλιού χωριού Τσάρκφατα Πολάνα. Εκεί, σε κοντινό γκρεμό ίσως δημιουργήθηκε και ο πρώτος Ζάλλογος της ελληνικής ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κάτοικοι του Θεοδωρακείου αντιστάθηκαν σθεναρά στις προσπάθειες των Τούρκων για εξισλαμισμό τους. Οι Τούρκοι έκαψαν τρεις φορές την εκκλησία τους. Μια φορά αυτήν του Αγίου Αθανασίου, που βρισκόταν στα τωρινά μνήματα και δύο φορές της Αγίας Ανάληψης, το 1850 και το 1875. Κατά τον Μακεδονικό Αγώνα και στους αγώνες για την απελευθέρωση της Αλμωπίας από τον τουρκικό ζυγό, πολλοί Θεοδωρακιώτες ανέπτυξαν σημαντική και αξιόλογη δράση. Ξεχωριστή θέση κατέχουν οι μακεδονομάχοι Γερακάρης Μποζίνος και καπετάν Θάνος. Ο ιερέας Μποζίνος Γερακάρης ή παπα - Μανώλης σπούδασε στην περίφημη τότε Αθωνιάδα Σχολή και κράτησε αλώβητο το χωριό από κάθε προπαγάνδα.
Το Θεοδωράκι σήμερα αριθμεί 520 μόνιμους κατοίκους. Οι περισσότεροι εξ αυτών ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία (αμπέλια, ελαιόδεντρα και δημητριακά). Υψηλής ποιότητας και μεγάλης ποικιλίας είναι τα τυριά του χωριού. Στα πλαίσια ανάδειξης αυτών, κάθε χρόνο τον μήνα Οκτώβριο, πραγματοποιείται γιορτή τυριού με την συμμετοχή τόσο των κτηνοτρόφων κατοίκων του χωριού αλλά και κτηνοτρόφων διπλανών δημοτικών διαμερισμάτων. Την γιορτή πλαισιώνουν πλήθος παραδοσιακών εδεσμάτων, χορευτικών συγκροτημάτων της περιοχής, και λαογραφικών εκθέσεων σχετικών με την καθημερινότητα και τις ασχολίες των κατοίκων.
ΔιαγραφήΛόγω της ανάγκης ύπαρξης ενός συγκεκριμένου χώρου για την πραγματοποίηση όλων των πολιτιστικών – μορφωτικών εκδηλώσεων, ιδρύθηκε το 2006 ένα μικρό αμφιθέατρο σε μια πανέμορφη τοποθεσία στην είσοδο του χωριού. Λίγο παραπέρα, χάρις της συνεισφοράς και εργασίας των συλλόγων «Το Πάϊκο», «Θεσσαλονικιωτών Θεοδωρακείου» και του δημοτικού σχολείου άλλος ένας χώρος ξεκούρασης και πρασίνου δημιουργήθηκε, κοντά στην περιοχή «Σταυρός». Σημαντική είναι η βοήθειά των δυο παραπάνω συλλόγων καθώς έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου την διαμόρφωση, και τον καλλωπισμό του περιβάλλοντος χώρου εξωτερικά του χωριού με κύριες εργασίες την δεντροφύτευση, και τον καθαρισμό των περιχώρων.
Το χωριό έχει όμορφο παραδοσιακό κέντρο όπου ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί στα διάφορα καφενεία απολαμβάνοντας τον καφέ του. Να περιηγηθεί στους δρόμους και τα σοκάκια του χωριού, εντοπίζοντας τα εναπομείναντα παλιά μακεδονικά οικήματα. Την πλατεία κοσμούν μνημείο εις μνήμη των κατοίκων που έχασαν την ζωή τους κατά τους πολέμους, καθώς ένα πανύψηλο και πανέμορφο καραγάτσι το οποίο στέκει εκεί χρόνια τώρα, προσφέροντας τον ίσκιο του. Για τις ανάγκες των κατοίκων υπάρχουν παιδικός σταθμός νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, παιδική χαρά, γήπεδα μπάσκετ, ποδοσφαίρου και αγροτικό ιατρείο. Εξωτερικά του χωριού έχουν κατασκευαστεί πρόσφατα, για λόγους κυρίως άρδευσης, μια τεχνητή λίμνη κοντά στα όρια του χωριού με την Κρανιά, καθώς και ένα τεχνητό φράγμα στα όρια του χωριού με τον Εξαπλάτανο. Τόσο η λίμνη όσο και το φράγμα προσφέρονται για ψάρεμα, χόμπι πολλών κατοίκων κυρίως των κοντινών χωριών.
ΔιαγραφήΟι περιοχές γύρω από το χωριό καθώς και του ορεινού όγκου αυτού, ενδείκνυνται για κυνήγι σύμφωνα με τον κυνηγητικό σύλλογο κατά τους μήνες Αύγουστο μέχρι και τέλη Φεβρουαρίου, με αποτέλεσμα πλήθος κυνηγών να συρρέουν στην περιοχή τόσο για το κυνήγι πουλιών, λαγού όσο και του αγριόχοιρου. Διαδρομές όπως ο συμμαχικός δρόμος που συνδέει το χωριό με τον ορεινό όγκο του Πάϊκου, προσφέρονται για σπορ ανωμάλου δρόμου με μηχανές αλλά και αυτοκίνητα τύπου τζιπ (4x4). Τέλος, η διαδρομή Θεοδωράκι – Μεγάλα Λειβάδια (12χλμ.) προσφέρεται για πεζοπορία ή ορεινή ποδηλασία μέσα σε ένα πανέμορφο τοπίο από δάσος οξιάς όπου ο περιηγητής μπορεί να σταματήσει στα διάφορα σημεία ξεκούρασης (καταφύγια ή βρύσες-πηγές).
Το Θεοδωράκι υπήρξε μια από τις ελάχιστες αμιγώς χριστιανικές εστίες της Αλμωπίας προς το τέλος της Τουρκοκρατίας. Μεγάλης σημασίας είναι η παλιά εκκλησία του χωριού, που είναι αφιερωμένη στη Θεία Ανάληψη του Σωτήρος. Μερικές από τις εικόνες της έχουν χρονολογία 1778. Η εκκλησία, τρίκλιτη βασιλική, εκτιμάται ότι χτίστηκε γύρω στα 1800. Οι μεγάλες εικόνες του τέμπλου έχουν αγιογραφηθεί από το Γιαννιτσιώτη ζωγράφο Εμμανουήλ Σταματιάδη το 1878. Οι μικρές εικόνες του τέμπλου, αποτελούν εικόνες λαϊκής τεχνοτροπίας, οι οποίες μεταφέρθηκαν εδώ από τους κατοίκους του χωριού Παπάσιο. Οι τοιχογραφίες του ναού είναι αγιογραφημένες από αγιορείτη ιερομόναχο ο οποίος διακόσμησε και το ξύλινο στηθαίο του γυναικωνίτη, το οποίο αποτελεί πρωτοτυπία καθώς απεικονίζεται στο κέντρο η «Κοίμηση της Θεοτόκου», όπου αριστερά και δεξιά ιστορούνται σκηνές από τους 24 οίκους του Ακάθιστου Ύμνου. Η εκκλησία έχει χαρακτηριστεί από την Πολιτεία διατηρητέο μνημείο. Σήμερα, η Θεία Λειτουργία και τα διάφορα μυστήρια τελούνται πλέον στην καινούρια εκκλησία. Η συνεισφορά των κατοίκων του χωριού τόσο στην αποπεράτωση αυτής όσο και στον εσωτερικό διάκοσμο υπήρξε καθολική.Κάθε εικόνα, τοιχογραφία ή αντικείμενα του ναού αποτελούν δέηση της κάθε οικογενείας του χωριού δείχνοντας έτσι το βαθύ θρησκευτικό αίσθημα που τους διακατέχει.
ΔιαγραφήΘρησκευτικές εκδηλώσεις γίνονται κατά τον μήνα Ιανουάριο, ημέρα μνήμης του Αγίου Αθανασίου όπου πραγματοποιείται και το γνωστό «Κουρμπάνι», στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Της Αναλήψεως του Σωτήρος, της ομώνυμης γιορτής του ναού, όπου συντελείται και το πανηγύρι του χωριού με πλήθος εκδηλώσεων, συγκεκριμένα 40 ημερών μετά το Πάσχα. Τον Ιούλιο της Αγίας Παρασκευής, όπου γιορτάζει το παρεκκλήσι στην τοποθεσία «Μπραζέϊ», Πηγή, 5χλμ. πάνω από το χωριό στον δρόμο για τα Μεγάλα Λειβάδια.
Βέβαια, πολλά έθιμα τελούνται και καθ΄όλη την διάρκεια του Δωδεκαημέρου από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, με κύρια από την 23η προς την 24η του Δεκέμβρη το άναμμα της φωτιάς, τις κωδωνοκρουσίες στους δρόμους του χωριού από μικρούς και μεγάλους και με σταθμό το πρωί της 24ης του μήνα όπου λαμβάνει χώρα το έθιμο της Κόλντα – Μπάμπω. Ομοίως και την 29η προς 1η Ιανουαρίου όπου συντελείται το άναμμα φωτιάς στην πλατεία του χωριού, το γλέντι γύρω από αυτήν με την προσμονή από μικρούς και μεγάλους του Αγίου Βασιλείου. Πρωί πρωτοχρονιάς, συνέχεια έχει η Σούρβα – Μπάμπω. Τέλος, παραμονή των Φώτων, μετά την Θεία Λειτουργία, στον χώρο της εκκλησίας πραγματοποιείται το έθιμο της αποκαθήλωσης και δημοπρασίας των εικόνων του ναού ως δέηση υπέρ υγείας των κατοίκων του χωριού.
Διαγραφή