Ο Δεκέμβρης δεν είναι μόνο ο πρώτος μήνας του χειμώνα. Για πολλά χρόνια ήταν και ο μήνας των ... "Δεκεμβριανών", που η μνήμη τους άρχισε πλέον να ξεθωριάζει.
Αλήθεια, πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια! Με ταραχή, ομολογώ, συλλογίζομαι ότι οι σημερινοί πενηντάρηδες δεν είχαν ακόμα γεννηθεί, όταν άρχισαν στην Αθήνα (3.12.44) οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των Άγγλων και των συνεργατών τους από τη μια και της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού από την άλλη.
Ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Τσόρτσιλ, «ο πατέρας της νίκης», όπως ονομάστηκε, «ο πατέρας του ψυχρού πολέμου», όπως τον αποκαλούν άλλοι, διάταξε τα στρατεύματά του να χτυπούν στην Ελλάδα σαν να πρόκειται για κατεχόμενη χώρα.
Είχε προηγηθεί όμως κάτι χειρότερο. Όπως αποκαλύπτει ο αείμνηστος δημοσιογράφος Βάσσος Μαθιόπουλος στο βιβλίο του "Δεκέμβρης του '44", ο Τσόρτσιλ τον Αύγουστο είχε κλείσει συμφωνία με τον Χίτλερ (!), τη μοναδική σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να επιβάλει τη βρετανική πολιτική στην Ελλάδα. Εξωφρενικό;
Ακολούθησε κάτι εξωφρενικότερο. Στις 12 Οκτωβρίου είχαν φύγει από την Αθήνα οι Γερμανοί και το Δεκέμβρη ήρθαν οι Άγγλοι, όχι φυσικά για να διώξουν αυτούς που είχαν φύγει κακήν κακώς από τη χώρα, αλλά για να δi-ώξουν τους Έλληνες.
Από το ίδιο βιβλίο του Β. Μαθιόπουλου πληροφορούμαστε ότι «ο Ουίνστον Τσόρτσιλ κατά τη σύγκρουση του Δεκεμβρίου κάλεσε την Τουρκία να στείλει στρατεύματα στην Ελλάδα, για να χρησιμοποιηθούν ως αστυνομικές δυνάμεις», δηλ. για να επιβάλουν την τάξη. Τι περισσότερο από αυτό είχαν κάνει οι Γερμανοί που παραδώσανε την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη στους Βουλγάρους;
Χρειάζεται μήπως να θυμηθούμε ότι κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ η Ελλάδα βρέθηκε στο πλευρό της Αγγλίας, μετά την κατάρρευση του γαλλικού μετώπου, η Τουρκία στάθηκε, όπως και σήμερα, το χαϊδεμένο παιδί της Γερμανίας;
Μερικοί φίλοι με κατηγορούν ότι με απασχολεί υπερβολικά το παρελθόν. Δεν το αρνούμαι. Μερικά πράγματα δύσκολα τα προσπερνάς, όταν έχουν θίξει το φιλότιμό σου. Η γενιά μου μόλις που θυμάται τα Δεκεμβριανά. Δεν ξεχνάω όμως που τρεις δεκαετίες μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου κάθε χρόνο τέτοιες μέρες υποχρεώνονταν οι εκπαιδευτικοί να εκθειάζουν με ομιλίες τους τη νέα ξενοκρατία στη χώρα μας.
Σχετικό είναι και το παρακάτω. Όταν στα σχολεία γίνονταν υποχρεωτικά ομιλίες και για την επέτειο ίδρυσης του ΝΑΤΟ, ακούγαμε από τους ταλαίπωρους ομιλητές, ακόμα και σε στιγμές ιδιαίτερης όξυνσης των σχέσεων της χώρας μας με την «εξ ανατολών σύμμαχο και γείτονα», πως «η Ελλάς και η Τουρκία αποτελούν τον ακρογωνιαίον λίθον του ελευθέρου κόσμου εις την ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ»!
Είναι χρήσιμο αυτά να μην τα ξεχνάμε.
Γιώργος Κωστόπουλος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr