Τα δικά μου μάτια μέσα από το καθρέφτισμα της ψυχής μου. Αναμνήσεις του παρελθόντος και θύμησες του μέλλοντος. Όλα εκείνα που δεν έζησα, αλλά η ψυχή γνωρίζει, θυμάται. Πολλές φορές είναι αδυσώπητη αυτή η ψυχή. Σε αναγκάζει να ανοίγεις τα μάτια σ’ όλα εκείνα που πονάνε, που δεν θες να ξέρεις ότι υπάρχουν, ότι βρίσκονται εκεί και θα μπορούσες να τα αγγίξεις, να τα ζήσεις, να τα γευθείς.
Κλείνω τα μάτια ερμητικά σφιχτά, μέχρι να δω το βάθεμα της ψυχής σου να φωτίζει τις απροσδιόριστες πληγές του παρελθόντος μου. Βουλώνω τα αυτιά μου πεισματικά στις φωνές που ψιθυρίζουν… “Είναι εκεί”.
Το εκεί είναι μακριά απ’ το εδώ μου. Κι όχι γιατί το θέλησα. Τις περισσότερες φορές, όμως, αυτά που θέλουμε δεν έχουν σχέση με αυτά που ζούμε. Μα εκείνη επιμένει να ψιθυρίζει, να αφυπνίζει, να θυμάται, να ποθεί, να θέλει, να δυναστεύει, να απαιτεί.
Αγαπάω, νοιάζομαι, θέλω, ποθώ, πονάω, χαμογελώ …όλα μαζί, ανακατεμένα, γλυκόπικρα. Χωρίς εξήγηση, χωρίς λέξη, χωρίς γιατί, χωρίς συγχώρεση, χωρίς φόβο. Το παρελθόν παραμένει παρελθόν και τίποτα δεν το αλλάζει.
Έφυγε το θέλω πια, το ποθώ έγινε ακόμα παραπάνω, όλα μαζί έγιναν ανάγκη αρχέγονη, μυστηριακή, ένα παθιασμένο ταξίδι στο βάθος του κορμιού σου. Σαν την ανάσα στο πρώτο κλάμα του μωρού.
Και η θάλασσα …; Μόνο δυο γυναικεία μάτια -τα μάτια σου-, μόνο εκείνα μπορούν να αναμετρηθούν μαζί της, μέσα από το καθρέφτισμα της ψυχής μου.
Να βρίσκεις απάγκιο ψυχής στην αγκαλιά της …νοητά στους χτύπους της καρδιάς σου.
του Θεόδωρου Γιαννόπουλου / chronographimata.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr