Μονόδροµος για τη Βιομηχανία Ζάχαρης: Σε απόγνωση εργαζόμενοι και αγρότες

Μονόδροµο αποτελεί πλέον για τη Βιοµηχανία Ζάχαρης το σχέδιο διάσωσης της Τράπεζας Πειραιώς, που προβλέπει «σαλαµοποίηση» και επανεκκίνησή της έπειτα από τρία χρόνια

Σε αδιέξοδο οδηγείται η Ελληνική Βιοµηχανία Ζάχαρης, µε αποτέλεσµα πλέον να µοιάζει µονόδροµος το σχέδιο διάσωσης της Τράπεζας Πειραιώς, που προβλέπει ουσιαστικά «σαλαµοποίηση» της βιοµηχανίας η οποία θα πρέπει να παραµείνει κλειστή για ένα διάστηµα. Σε απόγνωση είναι χιλιάδες αγρότες που φέτος δέχτηκαν να ξαναµπούν στα χωράφια τους και να σπείρουν, χωρίς να ξέρει κανείς αν θα πληρωθούν τόσο για τις προηγούµενες χρονιές όσο και για τη φετινή σοδειά.

Οι εργαζόµενοι άρχισαν να αποχωρούν εκµεταλλευόµενοι τις ρυθµίσεις για µετάταξη σε άλλες περιφερειακές δηµόσιες και δηµοτικές υπηρεσίες, αλλά επίσης κανένας δεν τους έχει ενηµερώσει πότε θα πάρουν τους µισθούς που τους οφείλει η επιχείρηση. Με τροπολογία που κατατέθηκε µόλις την περασµένη Πέµπτη επιχειρήθηκε µέρος αυτών των ποσών να καλυφθεί από το Πρόγραµµα ∆ηµοσίων Επενδύσεων. Με τη ρύθµιση καλύπτονται αρχικά οι οφειλές προς τους εργαζοµένους, χωρίς όµως να έχει προσδιοριστεί πότε θα καταβληθούν αυτά τα ποσά. Σε ό,τι αφορά τους τευτλοπαραγωγούς, η ρύθµιση καλύπτει µόνο τις οφειλές για το 2018. ∆εν υπάρχει µέριµνα για τα ποσά που τους οφείλονται για το 2017.

Εξαιτίας της διενέργειας των αυτοδιοικητικών εκλογών (παράταση της αναστολής εκδικάσεων) δεν θα συζητηθεί τη ∆ευτέρα στο Πολυµελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, όπως ήταν προγραµµατισµένο, το αίτηµα της ΕΒΖ για ένταξη στις πρόνοιες της εξυγιαντικής προπτωχευτικής διαδικασίας του άρθρου 106µ, στοιχείο που επιτείνει την αβεβαιότητα µεταξύ των εργαζοµένων και των τευτλοπαραγωγών. Μετά την ερχόµενη Τετάρτη η ΕΒΖ θα ζητήσει τον ορισµό νέας ηµεροµηνίας για τη συζήτηση του θέµατος στο Πρωτοδικείο.

Τις προηγούµενες µέρες άρχισαν να εκδηλώνονται σηµάδια διάλυσης της βιοµηχανίας, που ετοιµάζεται να ρίξει τίτλους τέλους, τουλάχιστον µε τη µορφή και τον ρόλο που την ξέραµε µέχρι τώρα. Η βιοµηχανία άρχισε να αδειάζει... από εργαζοµένους. Αρχισε η διαδικασία για τη µετάταξη 105 υπαλλήλων από την ΕΒΖ σε θέσεις σε υπηρεσίες και φορείς του ∆ηµοσίου.

Επίσης 98 υπάλληλοι προχώρησαν στις απαραίτητες ενέργειες για ένταξη στο προσυνταξιοδοτικό πρόγραµµα που έχουν εγκρίνει τα υπουργεία. Καµία ενηµέρωση όµως δεν υπάρχει για το πότε και το πώς οι εργαζόµενοι θα πάρουν τους περίπου επτά µισθούς που τους οφείλονται.

Σε µια προσπάθεια οι εργαζόµενοι να πιέσουν τις καταστάσεις για να βρεθεί λύση στο πρόβληµά τους, περίπου πριν από τρεις εβδοµάδες µπλόκαραν τη διάθεση µιας ποσότητας περίπου 8.000 τόνων ζάχαρης που υπήρχε στο εργοστάσιο της Ορεστιάδας από την παραγωγή του 2017.
Οι τευτλοπαραγωγοί

Σε απόγνωση όµως βρίσκονται και οι τευτλοπαραγωγοί. Μέχρι τώρα είναι άγνωστο πότε θα πληρωθούν τα ποσά που τους οφείλονται για τις προηγούµενες χρονιές, ενώ όσοι έσπειραν φέτος, ακούγοντας τις κυβερνητικές παραινέσεις για στήριξη της καλλιέργειας, δεν γνωρίζουν τι θα συµβεί µε την παραγωγή της φετινής χρονιάς. Η τελευταία πράξη του θρίλερ για τη διάσωση της ΕΒΖ παίχτηκε µε την πρόταση διάσωσης της ΕΒΖ που κατέθεσε η κοινοπραξία της Innovation Brain του Λούκας Φέκερ µε οµάδα παραγωγών οι οποίοι σύστησαν εταιρεία.

Οι πληροφορίες έλεγαν πως η πρόταση προς την Τράπεζα Πειραιώς, η οποία είναι ο µεγάλος πιστωτής της ΕΒΖ, ήταν ύψους περίπου 55 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η πρόταση δεν τελεσφόρησε επειδή οι δύο πλευρές δεν συµφώνησαν ως προς τον τρόπο καταβολής του ποσού. Η Τράπεζα αλλά και η ΕΒΖ ήθελαν η κοινοπραξία να καταβάλει αρχικά περίπου το µισό κεφάλαιο για να καλύψουν τις υποχρεώσεις της βιοµηχανίας προς τους εργαζοµένους και τους τευτλοπαραγωγούς για τις προηγούµενες χρονιές. Ο Λούκας Φέκερ όµως δεν δέχτηκε κάτι τέτοιο και η συµφωνία δεν ήρθε ποτέ.

Την ίδια στιγµή, βέβαια, ο κ. Φέκερ διεµήνυε στους τευτλοπαραγωγούς ότι θα καταβάλει 32 ευρώ/τόνο σε όσους φέτος πήραν το ρίσκο και έσπειραν τεύτλα, ενώ θα δώσει και τα οφειλόµενα από την προηγούµενη καλλιεργητική περίοδο, εφόσον οριστικοποιηθεί η συµφωνία µε την Τράπεζα Πειραιώς… Ο τευτλοπαραγωγός Αθανάσιος Πίππας, επικεφαλής των παραγωγών στην Κεντρική Μακεδονία, ο οποίος µετείχε και στο νέο επενδυτικό σχήµα που προσπάθησε να ρίξει «σωσίβιο» στην ΕΒΖ, µιλώντας στον «Αγρότη» του Έθνους, δήλωσε απογοητευµένος από τις εξελίξεις.

«Πιστέψαµε τις διαβεβαιώσεις που µας είχαν δοθεί από αρµόδιους κυβερνητικούς παράγοντες πως όλα θα πάνε καλά και θα πληρωθούµε για τη φετινή παραγωγή και σπείραµε 17.000-18.000 στρέµµατα. Τώρα, µετά τις τελευταίες εξελίξεις, αισθανόµαστε πως είµαστε στον αέρα. Κανένας δεν µας λέει τι θα γίνει µε τα λεφτά που µας χρωστάνε και κυρίως δεν έχουµε καµία ενηµέρωση για τη φετινή σοδειά µας. Εµείς ξοδέψαµε χρήµατα για αυτή την καλλιέργεια. Πληρώσαµε πετρέλαια για τα µηχανήµατά µας, λιπάσµατα, ενοίκια για τα χωράφια που καλλιεργούµε. Τι θα γίνει µε αυτά τα χρήµατα; Θα πληρωθούµε ποτέ κάτι απ’ όλα αυτά;» είπε στον «Αγρότη» του Έθνους.

Ο κ. Πίππας χτύπησε το καµπανάκι του κινδύνου επισηµαίνοντας και άλλη µία διάσταση του θέµατος. «Αν µέχρι την άλλη εβδοµάδα δεν γίνουν οι δηλώσεις στο ΟΣ∆Ε, τότε κινδυνεύουµε να χάσουµε ως χώρα και τη συνδεδεµένη κοινοτική ενίσχυση που φτάνει τα 8 εκατ. ευρώ» τόνισε.
Το σχέδιο της Πειραιώς

Εξυγίανση µε «σπάσιµο» σε τρεις εταιρείες ειδικού σκοπού

Η ΕΒΖ ιδρύθηκε το 1960 και είναι ο µοναδικός παραγωγός ζάχαρης στην Ελλάδα. Η εταιρεία διαθέτει στην Ελλάδα εργοστάσια, στο Πλατύ µε επεξεργαστική δυνατότητα 8.000 τόνων τεύτλων ανά ηµέρα, στην Ορεστιάδα ζαχαρουργείο που έχει δυναµικότητα κατεργασίας 5.400 τόνων τεύτλων την ηµέρα, στις Σέρρες ζαχαρουργείο, το οποίο είναι ανενεργό τα τελευταία χρόνια και έχει δυναµικότητα κατεργασίας 5.000 τόνων τεύτλων ηµερησίως. Επίσης διαθέτει µονάδα στη Λάρισα, η οποία λειτούργησε ως ζαχαρουργείο για τελευταία χρονιά το 2006.

Ως αποθηκευτική και συσκευαστική µονάδα ζάχαρης λειτουργεί µονάδα στην Ξάνθη. Το µόνιµο απασχολούµενο προσωπικό της ΕΒΖ αγγίζει τα 215 άτοµα, ενώ συνολικά ετησίως απασχολεί σε Ελλάδα και Σερβία (µόνιµο και εποχικό προσωπικό) πάνω από 800 άτοµα, ανάλογα µε τις ανάγκες και τον όγκο παραγωγής. Η ΕΒΖ βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε δεινή οικονοµική κατάσταση. Μόνο στην Τράπεζα Πειραιώς οφείλει 179,5 εκατ. ευρώ σε σύνολο οφειλών προς πιστωτές που ανέρχονται σε 253 εκατ. ευρώ.

Η εταιρεία χρωστά µισθούς επτά µηνών στους υπαλλήλους της, ενώ στα σιλό των εργοστασίων της δεν έχει ούτε κόκκο ζάχαρης που να της ανήκει, µε εξαίρεση µια ποσότητα στο εργοστάσιο της Ορεστιάδας που ανήκει στην Τράπεζα Πειραιώς, αλλά την έχουν µπλοκάρει οι εργαζόµενοι. Το Σχέδιο της Πειραιώς προβλέπει τη µεταβίβαση των προσηµειωµένων και ενεχυριασµένων στοιχείων του ενεργητικού της ΕΒΖ, όπως και στοιχείων ελεύθερων βαρών, σε τρεις εταιρείες ειδικού σκοπού, τις λεγόµενες SPV’s, οι οποίες θα συσταθούν µετά την επικύρωση της συµφωνίας εξυγίανσης.

Αυτές οι SPV’s θα έχουν συνολικό µετοχικό κεφάλαιο 98,3 εκατ. ευρώ. Οι θυγατρικές Στην πρώτη εταιρεία θα περάσουν οι θυγατρικές εταιρείες της Σερβίας, στη δεύτερη τα βιοµηχανικά ακίνητα της εταιρείας στην Ελλάδα και στην τρίτη τα real estate assets που κατέχει η εταιρεία. Ως αντάλλαγµα, η Πειραιώς θα προχωρήσει σε µερική διαγραφή απαιτήσεων από την ΕΒΖ (κατά ορισµένες πληροφορίες φτάνει τα 100 εκατ. ευρώ), ενώ το εναποµείναν τµήµα του δανεισµού θα «σπάσει» στις τρεις εταιρείες ειδικού σκοπού, οι οποίες εν συνεχεία θα επιχειρηθεί να πωληθούν.

Στην SPV 1 θα µεταφερθούν οι µετοχές των δύο θυγατρικών της ΕΒΖ στη Σερβία, τίτλοι που υπολογίζεται ότι έχουν εµπορική αξία 45 εκατ. ευρώ. Για την υλοποίηση του σχεδίου, δηλαδή για τη µεταφορά των περιουσιακών στοιχείων της ΕΒΖ στις εταιρείες αλλά και για την παράλληλη ρευστοποίηση των στοιχείων που ακόµη ανήκουν στην ΕΒΖ ελεύθερων βαρών, θα απαιτηθούν τρία χρόνια. Στο τρίτο έτος, δηλαδή το 2021, θα αρχίσει εκ νέου η παραγωγή ζάχαρης, µε την επαναλειτουργία του εργοστασίου στο Πλατύ και την αξιοποίηση τεχνογνωσίας που διαθέτουν οι θυγατρικές της Σερβίας. Συνεπώς, για δύο χρόνια η τευτλοκαλλιέργεια θα σταµατήσει, µε στόχο στο τρίτο έτος να καλλιεργηθούν 60.000 στρέµµατα.