Ήταν η μέρα, που ο «τίμιος γίγαντας» μας έκανε να πούμε «είμαστε πια πρωταθλητές, έρχονται άλλες εποχές». Σαν σήμερα, πριν από 32 ολόκληρα χρόνια, γινόταν στο ΣΕΦ το «θαύμα» του '87 από την Εθνική μας ομάδα.
Με προπονητή τον Κώστα Πολίτη και παίκτες τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Φάνη Χριστοδούλου Παναγιώτη Φασούλα, Νίκο Σταυρόπουλο, Αργύρη Καμπούρη, Μέμο Ιωάννου, Νίκο Λινάρδο, Παναγιώτη Καρατζά, Μιχάλη Ρωμανίδη, Νίκο Φιλίππου και Λιβέρη Ανδρίτσο κατακτούσε την Ευρώπη μέσα σε μια ατελείωτη γιορτή που είχε στήσει το ελληνικό κοινό, με το «μυθικό» 103-101 επί της πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης.
Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, που έφερε το ελληνικό μπάσκετ σε σημείο να έχει 9 πρωταθλήματα Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο, 2 σε εθνικό και μία «κατοστάρα» στους Αμερικανούς, σημειώθηκε στις 14 Ιουνίου 1987. Η «σφραγίδα» ήρθε από τις βολές του Αργύρη Καμπούρη και, πριν από τους Σοβιετικούς, είχαμε βάλει από κάτω τους Γιουγκοσλάβους και τους Ιταλούς, ενώ στους ομίλους είχαμε περάσει και μαζί με τους Ισπανούς.
Οι εποχές μπορεί να μην άλλαξαν, όπως ήλπιζαν οι Φατμέ τότε, αλλά αυτή η στιγμή θα μείνει ανεξίτηλη για πάντα στις μνήμες μας. Και θα κουβαλιέται σαν «βαριά» κληρονομιά σε κάθε γενιά...
Θυμηθείτε το μεγάλο τελικό:
Με προπονητή τον Κώστα Πολίτη και παίκτες τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Φάνη Χριστοδούλου Παναγιώτη Φασούλα, Νίκο Σταυρόπουλο, Αργύρη Καμπούρη, Μέμο Ιωάννου, Νίκο Λινάρδο, Παναγιώτη Καρατζά, Μιχάλη Ρωμανίδη, Νίκο Φιλίππου και Λιβέρη Ανδρίτσο κατακτούσε την Ευρώπη μέσα σε μια ατελείωτη γιορτή που είχε στήσει το ελληνικό κοινό, με το «μυθικό» 103-101 επί της πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης.
Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, που έφερε το ελληνικό μπάσκετ σε σημείο να έχει 9 πρωταθλήματα Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο, 2 σε εθνικό και μία «κατοστάρα» στους Αμερικανούς, σημειώθηκε στις 14 Ιουνίου 1987. Η «σφραγίδα» ήρθε από τις βολές του Αργύρη Καμπούρη και, πριν από τους Σοβιετικούς, είχαμε βάλει από κάτω τους Γιουγκοσλάβους και τους Ιταλούς, ενώ στους ομίλους είχαμε περάσει και μαζί με τους Ισπανούς.
Οι εποχές μπορεί να μην άλλαξαν, όπως ήλπιζαν οι Φατμέ τότε, αλλά αυτή η στιγμή θα μείνει ανεξίτηλη για πάντα στις μνήμες μας. Και θα κουβαλιέται σαν «βαριά» κληρονομιά σε κάθε γενιά...
Θυμηθείτε το μεγάλο τελικό:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr