'Ηταν βροχή κι απόβραδο,με θάρρος περπατούσα
κι έναν ρυθμό μελωδικό στα χείλη μου κρατούσα.
Και τότε ξεπετάχτηκε ευθύς απ'το δρομάκι
ένα μικρό αστεφάνωτο κι όμορφο αγγελάκι.
Είχε στα μάτια του φωτιά,στο στήθος είχε αστέρια
και στο μυαλό του έκρυβε ηλιόλουστα καλοκαίρια.
-''Τί θες εδώ μες στη σιωπή και μες την υγρασία'',
ήταν η φωνή μου που ρώτησε γεμάτη αγωνία.
-''Τη μάνα ψάχνω για να βρω,τ'αδέρφια ν'ανταμώσω
και στο ζεστό μου σπιτικό το σώμα μου ν'απλώσω''.
Και ξάφνου ο καιρός σα να άνοιξε και το φεγγάρι βγήκε
και η βροχή σταμάτησε,το κρύο μέσα μπήκε.
Μα ένα τόξο ουράνιο κάλυψε τη σελήνη,
παρόμοιο φαινόμενο ποτέ δεν είχε γίνει!
Έτσι κι οι δυο απομείναμε ψηλά για να κοιτούμε
με μια ελπίδα ολόφωτη στα χέρια να κρατούμε.
Δέσποινα Τσουλφαΐδου / ΠΕΡΙΚΛΕΙΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr