Aridea Cup 2018

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ξεκινούν το 2019 οι εργασίες για την μεταφορά του γηπέδου της Έδεσσας

Μία σημαντική εξέλιξη στην πορεία του έργου της κατασκευής του νέου γηπέδου στο Πασά Τσαΐρ είναι η χθεσινή έγκριση των προδιαγραφών του γηπέδου ποδοσφαίρου και στίβου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πρόγραμμα 4ημέρου στα ΠΟΖΑΡΙΤΙΚΑ 2018

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αφιέρωμα: Κόφι Ανάν 1938 – 2018

Ο Γκανέζος διπλωμάτης Κόφι Ανάν, διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ από το 1997 έως το 2006. Υπήρξε ο δεύτερος Αφρικανός και πρώτος μαύρος επικεφαλής του διεθνούς οργανισμού. Το 2001 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης από κοινού με τον ΟΗΕ. Στον ελληνισμό είναι κυρίως γνωστός για το σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού («Σχέδιο Ανάν»), το οποίο απορρίφθηκε με δημοψήφισμα από τους ελληνοκυπρίους το 2004.

Ο Κόφι Άτα Ανάν γεννήθηκε στο Κουμάσι της Χρυσής Ακτής (νυν Γκάνας) στις 8 Απριλίου 1938, στους κόλπους μιας ντόπιας αριστοκρατικής οικογένειας φυλάρχων. Σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων αρχικά στην πατρίδα του και στην συνέχεια με υποτροφίες στις ΗΠΑ και Ελβετία. Αμέσως μετά εντάχθηκε ως διοικητικός υπάλληλος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μιας από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ. Διπλωμάτης καριέρας, ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία, φτάνοντας το 1992 στο αξίωμα του βοηθού γενικού γραμματέα του ΟΗΕ και δεύτερου γενικού γραμματέα, αρμόδιου για θέματα ειρηνευτικών αποστολών.

Υπηρέτησε ως γενικός γραμματέας του ΟΗΕ για δύο συνεχόμενες θητείες, από το 1997 μέχρι το 2006, διαδεχόμενος τον Αιγύπτιο Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι. Χρωστούσε τον διορισμό του στις Ηνωμένες Πολιτείες, που πρόβαλαν βέτο σε μια δεύτερη θητεία του Μπούτρος Γκάλι, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να αποδείξει ότι λάμβανε τις αποφάσεις του ανεξάρτητα από τις μεγάλες δυνάμεις. Προκάλεσε έτσι εκνευρισμό στις ΗΠΑ όταν χαρακτήρισε «παράνομη» την εισβολή στο Ιράκ το 2003 επειδή η επιχείρηση αυτή δεν είχε λάβει την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ανέλαβε πολλές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση του AIDS και της φτώχειας στον κόσμο και για τα δικαιώματα των γυναικών στις αραβικές χώρες, ενώ στις επιτυχίες του συγκαταλέγονται η αποχώρηση του ινδονησιακού στρατού από το Ανατολικό Τιμόρ και των ισραηλινών στρατευμάτων από τον νότιο Λίβανο. Το 2001 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης, από κοινού με τον ΟΗΕ για «τις προσπάθειές του για την εμπέδωση της διεθνούς ειρήνης».

Η θητεία του επλήγη όμως και από σκάνδαλα και αποτυχίες, όπως την υπόθεση «Πετρέλαιο έναντι τροφίμων», που επέτρεπε στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν να εξάγει πετρέλαιο, εφόσον τα έσοδα διατίθενταν για είδη πρώτης ανάγκης (1996-2003), ενώ, ως επικεφαλής των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ τη δεκαετία του 1990 είχε επικριθεί επειδή δεν κατάφερε να σταματήσει τη γενοκτονία στη Ρουάντα.

Το όνομά του συνδέθηκε με την αποτυχημένη προσπάθεια συνολικής επίλυσης του Κυπριακού στα τέλη του περασμένου αιώνα. Το «Σχέδιο Ανάν», όπως έμεινε στην ιστορία, τέθηκε σε δημοψήφισμα στις 24 Απριλίου 2004 και απορρίφθηκε από την ελληνοκυπριακή πλευρά με ποσοστό 75,83%,ενώ εγκρίθηκε από τους Τουρκοκυπρίους με ποσοστό 64,91%.

Παρ' όλ' αυτά, όταν αποχώρησε από τη θέση του, ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους γενικούς γραμματείς που πέρασαν ποτέ από τον Οργανισμό. Σε μια από τις τελευταίες του αποστολές, το 2012, είχε αναλάβει για μερικούς μήνες τον ρόλο του ειδικού απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών στην εμπόλεμη Συρία. Παραιτήθηκε από τη θέση αυτή κατηγορώντας τις μεγάλες δυνάμεις ότι με τις έριδές τους είχαν μετατρέψει τη μεσολαβητική προσπάθειά του σε μια «αδύνατη αποστολή». «Τα Ηνωμένα Έθνη μπορούν να βελτιωθούν, δεν είναι τέλεια, ωστόσο, αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τα δημιουργήσουμε» είχε δηλώσει τον Απρίλιο του 2018 στο BBC, σε μια συνέντευξη με την ευκαιρία των 80ών γενεθλίων του.

Στην προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με τη Σουηδή δικηγόρο Νάνε Μαρία Λάγκεργκρεν. Από τον πρώτο γάμο του, με τη Νιγηριανή Τίτι Αλακίτζα, είχε αποκτήσει δύο παιδιά.

Ο Κόφι Ανάν πέθανε στην Βέρνη της Ελβετίας στις 18 Αυγούστου 2018, ύστερα από σύντομη ασθένεια.

απο το sansimera.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η «καρέκλα»

Χωριανός μου ο Νικολάκης και φίλος από μικρά παιδιά! Μαζί στο Δημοτικό, μαζί στο Γυμνάσιο, μαζί στις ανώτερες σπουδές, μαζί τέλος πάντων στο κάθε όνειρο για τη ζωή. Γνωριζόμασταν τόσο καλά, που ο καθένας μας θα έβαζε «στοίχημα» για τον χαρακτήρα και την ψυχή του άλλου! Κάποτε όμως οι δρόμοι μας χωρίστηκαν. 

 Ο ένας παντρεύτηκε και τράβηξε στα μέρη της γυναίκας του. Έπιασε στην πόλη που έμεναν δουλειά, έκανε εκεί την οικογένεια του και γενικά ρίζωσε στο τόπο αυτό. Ο άλλος διάλεξε να μείνει στην επαρχία. Έτσι άπλωσε σ’ αυτή τα πλοκάμια του και έστησε σ’ αυτή που λέμε το «τσαρδί» του. Επομένως ήταν φυσικό να μειωθούν και οι επαφές μεταξύ μας. Κάπου-κάπου βέβαια και περισσότερο εγώ, θέλοντας να κρατήσω ζεστή τη φιλία, τον έπαιρνα στο τηλέφωνο. Αλλά και σ’ αυτό άλλοτε τον έβρισκα και άλλοτε όχι. Τις πιο πολλές φορές μου έλεγαν πως είναι απασχολημένος, δεν μπορεί να μιλήσει ή ότι συσκέπτεται με υπηρεσιακούς φορείς πάνω σε θέματα της εργασίας του. Γι αυτό μου έλεγαν να τον πάρω την επόμενη μέρα. Και αυτό κάθε τόσο..! Στην αρχή δεν έδωσα σημασία και τον δικαιολογούσα. 

Ο άνθρωπος έχει δουλειά έλεγα και ξανάλεγα. Ύστερα όμως οι συνεχείς και αποτυχημένες προσπάθειες να μιλήσουμε, άρχισε να με ενοχλεί. Πολλές σκέψεις πέρναγαν από το μυαλό μου και κυρίως, μήπως έκανα ή είπα κάτι που τον έκανε να θυμώσει μαζί μου. Όμως πάλι από μέσα μου σιγομουρμούριζα, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα μου το έλεγε; Τόσα χρόνια ήμασταν μαζί. Φάγαμε «ψωμί κι αλάτι» που λέει ο κοσμάκης. Οι φίλοι τα λένε όλα. Το ίδιο θα έπρεπε και εμείς! Έτσι μια μέρα, μέσα στον «πυρετό» των σκέψεων, εντελώς τυχαία στη Θεσσαλονίκη, εκεί κάπου κοντά στο σταθμό των λεωφορείων, συνάντησα κάποιον που τον ήξερε καλά. Έμεναν μαζί στον ίδιο τόπο. Ο άνθρωπος λοιπόν μου είπε, πως ήταν δημόσιος υπάλληλος και ότι ο Νικολάκης ήταν ο προϊστάμενός του. Δεν μου τον περιέγραψε όμως όπως θα ήθελα! -Άσε ρε φίλε, μου είπε. Άσε, ο φίλος σου είναι και πολύ σκάρτος! Μαζί με κάποιους άλλους, έκαναν μια «κλίκα» και εξυπηρετούνται μεταξύ τους. Εννοώ κομματική κλίκα. 

Ο δικός σου μάλιστα το παίζει και κομματάρχης! Ιδιαίτερα τώρα που έγινε και πρόεδρος των συνδικαλιστών, τον βλέπουν μόνο οι «ημέτεροι»! Τους υπόλοιπους, αυτός και οι άλλοι τους έχουν γραμμένους! Η εξουσία της «καρέκλας» βλέπεις! Κομματάρχης, πρόεδρος, «καρέκλα» ο Νικολάκης, είπα από μέσα μου. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά με τον φίλο μου. Αυτό το «καλοκάγαθο» παιδί, που όλοι το αγαπούσαν και αυτό τους αγαπούσε όλους! Είναι δυνατόν να κάνει τέτοια ο Νικολάκης. Μια τέτοια «αγαθή» ψυχή! Ειλικρινά δεν το χωρούσε ο νους μου… Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που άκουσα τα «θλιβερά μαντάτα» για το φίλο μου. Και επειδή στεναχωρήθηκα, ορκίστηκα να μην τον ξαναπάρω στο τηλέφωνο. Περίμενα μήπως ο ίδιος φιλοτιμηθεί και με πάρει αυτός. Μέρα τη μέρα περίμενα για να του «σύρω» βέβαια και τον «εξάψαλμο», για όλα αυτά που άκουσα. Όμως άδικα περίμενα.

 Ο φίλος με «αγνοούσε» σε «εγκληματικό βαθμό»! Ώσπου ένα απόγευμα, πού τον είδα λέτε; Στο γυαλί της τηλεόρασης και σ’ εκείνα τα δελτία των οχτώ! Τινάχτηκα μέχρις απάνω, ακούγοντάς τον να μιλάει στο παράθυρο και να «αντιπαρατίθεται» με άλλους που ήταν επίσης στα παράθυρα. «Έξω φρενών» «και μαινόμενος ταύρος», μιλούσε τόσο για θέματα της αρμοδιότητάς του, όσο και για άλλα πολιτικά θέματα, υπερασπιζόμενος μετά «πάθους» την πολιτική παράταξη που κυβερνούσε και την Κυβέρνηση. 

 Θηρίο ανήμερο λοιπόν ο «δικός» σου, τόσο στα επιχειρήματα, όσο και τις απόψεις του, ούτε που άκουγε τους ευγενικούς συνομιλητές του, παρά τις παρεμβάσεις για ηρεμία του παρουσιαστή και συντονιστή του δελτίου. Μη πιστεύοντας σε ό,τι έβλεπαν τα μάτια μου, φώναξα και άλλους να μου το επιβεβαιώσουν και επιπλέον να μου πουν, αν ήμουνα ξύπνιος ή έβλεπα όνειρο. Αν αυτός ήταν ο Νικολάκης, το ήρεμο παιδί, το φιλαράκι μου… ή κανένας άλλος. Όλοι όμως μου είπαν, ξύπνιος όν, πως βλέπω καλά και πως ο «άγριος» της τηλεόρασης, ήταν ο κολλητός μου! Τις επόμενες μέρες, με αφορμή τη γιορτή του Νικολάκη, είπα να παραβιάσω τον όρκο μου και να τον πάρω στο τηλέφωνο. Επιτέλους μια φορά αξιώθηκε να μου μιλήσει. Τι το ήθελα όμως, με στεναχώρησε ακόμα περισσότερο! -Κοίταξε, άρχισε να μου λέει με βροντερή φωνή και ύφος πολλών «καρατίων». Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε… Πρέπει να κάνουμε ριζικές αλλαγές για να πάμε μπροστά. Εγώ σαν προϊστάμενος δεν πρόκειται να «χαριστώ» σε κανένα. Ούτε θέλω να μου υποδείξει κάποιος τι θα κάνω… Συμβουλές δεν δέχομαι από κανένα επαναλάμβανε. 

Πρόσφατα πήρα και τη θέση του «προέδρου των συνδικαλιστών» και τώρα μιλάω απ’ ευθείας και με τον Υπουργό. Έτσι για να μην μου «κουνιούνται» και μερικοί..! Έκλεισα το τηλέφωνο, απογοητευμένος από την εγωιστική συμπεριφορά του καλύτερου φίλου μου. Έσπαγα όμως το κεφάλι μου για να δώσω μια εξήγηση, σ’ αυτή την αλλαγή του απέναντι την κοινωνία αλλά… δεν έβρισκα απάντηση. Πού είναι έλεγα και ξανάλεγα με παράπονο, εκείνος ο άνθρωπος με τον ήπιο χαρακτήρα, με την καλή ψυχή και τη μεγάλη καρδιά που χώραγε μέσα όλους και όλοι τον αγαπούσαν! Τώρα εκδηλώνεται σαν να είναι «τύραννος» και αδιαφορεί αν με τις πράξεις του θα πληγώσει φίλους, συναδέλφους του και ανθρώπους που τον είχαν ψηλά στα μάτια τους. Εν τέλει νά που επιβεβαιώνονται τα λόγια του ανθρώπου που βρήκα προ ημερών στη Θεσσαλονίκη και ο οποίος λίγο-πολύ μου τον περιέγραψε τότε σαν «δικτάτορα». Η θλίψη μου ήταν τόσο μεγάλη, που τώρα πλέον ορκίστηκα, στα σοβαρά πλέον, να μην έχω καμιά επαφή μαζί του! Έτσι πέρασαν πολλά χρόνια. Τόσα, που κινδύνευε να χαθεί η παλιά φιλία μεταξύ μας. Στο διάστημα αυτό ούτε ίδιος, ούτε βέβαια και εγώ επιχειρήσαμε να κάνουμε κάποιες επαφές. Έτσι για να ξαναζωντανέψουμε τον παλιό-καλό καιρό που ανθούσε η φιλία μας και τώρα χανόταν «άδοξα», μέρα τη μέρα στις αλλαγές των σελίδων του ημερολογίου. 

 Όμως η μοίρα δεν μας ήθελε έτσι. Έγραψε να ξαναβρεθούμε και να μιλήσουμε. Έτσι ένα Σάββατο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με χιόνι να πέφτει στα μπαλκόνια, δέχτηκα την απρόσμενη επίσκεψη του φίλου μου. Ήταν με τη γυναίκα του. Τους δεχτήκαμε «μετά χαράς» στο σπίτι μας και φυσικά τους φιλοξενήσαμε με τον καλύτερο τρόπο. Αγνώριστοι στα πρόσωπα από τα χρόνια που μας βάρυναν, πιάσαμε κουβέντα και λέγαμε για τα «παλιά μας», για ό,τι πέρασε και έφυγε και έγινε παρελθόν και πως τώρα, μονάχα εμείς μείναμε, «πάντα όμως νέοι στη ψυχή», για να τα συζητάμε και να μην τα χορταίνουμε. Με τα πολλά φτάσαμε να συζητάμε και για τον ίδιο και για την πόλη που έμενε. -Τι να σου πω φίλε μου, αναστέναξε κάποια στιγμή και με κοίταξε μελαγχολικά στο πρόσωπο. Στην Υπηρεσία δεν είμαι πια γιατί συνταξιοδοτήθηκα. Όπως ξέρεις ήμουνα προϊστάμενος και συνδικαλιστής. Όσο υπηρετούσα μπορεί και να ήμουνα υπερβολικός. Όλα ήθελα να τα ξέρω και σε όλα ήθελα να έχω γνώμη. Δεν ξέρω τι με έπιασε εκείνο το διάστημα. Η εξουσία ίσως που είχα και η «καρέκλα» της! Νόμιζα ότι εγώ μονάχα ήμουνα ο «αρχηγός» και όλοι οι άλλοι πως είναι κάτω από μένα. Πως όλα γυρίζουνε γύρω από εμένα. Ίσως η άτιμη η «καρέκλα» επανέλαβε… Αυτή σε κάνει αλαζόνα, σε κάνει να χάνεις την επαφή σου με τον κόσμο. Δεν ακούς τη συνείδησή σου αλλά τον εγωισμό σου. Και φυσικά να πέφτεις έτσι σε λακκούβες. Σε λακκούβες που σου έστησαν οι άλλοι εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία σου για την εξουσία. Βέβαια αυτό το καταλαβαίνεις αργότερα. Όταν «ξεκολλήσεις» από την καρέκλα. Τότε όμως είναι αργά. Δεν μπορείς να διορθώσεις τίποτα. Και το χειρότερο! Στον Γολγοθά που ανεβαίνεις και ζητάς βοήθεια, όλοι σε ξεχνούν. Όπως τα «μαγείρεψες» σου λένε, έτσι τώρα κάτσε να τα απολαύσεις. Έτσι τρέχεις μόνος σου! -Τι εννοείς, του είπα για να κάνουμε διάλογο και να μη μιλάς μόνος σου; -Να, μου είπε. Στην καρέκλα δεν κάθεσαι μόνος σου. Κάποιοι σε βάζουν να καθίσεις. Τώρα μη ρωτάς αν αυτό γίνεται νόμιμα ή παράνομα. Τις πιο πολλές φορές γίνεται παράνομα. Σαν καθίσεις, όλοι αρχίζουν να σε «υμνούν». Να πλάθουν «αγγελικό» το πρόσωπό σου. Ξέρεις με εκείνα «τα όμορφα λόγια τα μεγάλα». Και συ να θεωρείς τον εαυτό σου παντοκράτορα. 

Καβαλάς το καλάμι και αρμενίζεις σε πελάγη… ευτυχίας. Φυσικά οι άλλοι από «πίσω» σε κοροϊδεύουν και γελάνε. Κάνουν τη δουλειά τους με σένα «υποχείριο» και «μπροστάρη», σε εκμεταλλεύονται και όταν πια τους είσαι άχρηστος, σε πετάνε σαν μεταχειρισμένη τσίχλα ή σαν τη μύγα, τρίχα, όπως θες πες το, από το ζυμάρι. -Και σένα ρε φίλε του είπα, τι σου κάνανε; -Έτσι έγινε και με εμένα συνέχισε. Μου έδωσαν μια θέση και μου είπαν πόσο «μεγάλος» είμαι. Ύστερα με μπέρδεψαν στις υποθέσεις τους, εγώ ακολούθησα τα σχέδιά τους και όταν βρέθηκα «εκτεθειμένος» με παράτησαν. Καλά να πάθω, έκανε προς στιγμή την αυτοκριτική του ο φίλος. Έναν άνθρωπο, συνέχισε να λέει, αν θέλεις να τον δοκιμάσεις για το αν είναι καλός ή κακός, δώσε του εξουσία. Ναι εξουσία! Εγώ την πήρα και τα έκανα «θάλασσα». Γιατί από εκεί πάνω, κάποιους αδίκησα. Και αυτό για να κρατήσω την «καρέκλα». Μπορεί να την πήρα σχετικά εύκολα, όμως δεν μπόρεσα να την κρατήσω όπως θα έπρεπε. 

Γιατί ακόμα σου λέω, πως η διαχείριση της εξουσίας είναι σαν τα χρήματα. Πολλές φορές εύκολα τα αποκτάς, δύσκολα όμως τα κρατάς και τα αξιοποιείς προς όφελός σου! -Και τώρα του είπα, τι κάνεις; -Τώρα, μου λέει είμαι στα δικαστήρια! Βούλιαξα στα λασπόνερα τα όνειρα κάποιων ανθρώπων που αδίκησα, όπως βούλιαζα κάποτε εγώ από «δόξα» στην καρέκλα που καθόμουνα. Και φυσικά πληρώνω. Στο «ειδώλιο» όμως, είμαι μόνος μου. Όλοι οι άλλοι που φταίνε, και περισσότερο από μένα, όχι μόνο δεν είναι μαζί μου αλλά έγιναν και οι καλύτεροι κατήγοροί μου! Σηκώθηκα και πήγα κοντά του. Έπιασα το χέρι του σαν να ήθελα να τον παρηγορήσω και του είπα. -Μετάνιωσες για την «καρέκλα;» -Τι να σου πω, μου είπε, δεν ξέρω… Γιατί πραγματικά, τώρα θα ήθελα να είχα την «καρέκλα». -Γιατί, του είπα έκπληκτος, τι θα έκανες; -Θα τους πατούσα το κεφάλι κάτω σαν το φίδι, μου είπε παγερά..! Τελικά κατάλαβα ότι ο φίλος μου δεν έβαλε μυαλό. Όχι! Το σώμα και η ψυχή του πήραν το σχήμα της «καρέκλας» που καθόταν τόσα χρόνια και ήταν δύσκολο να την αποχωριστεί. Ούτε και τώρα, που εξ αιτίας της υποφέρει… Τι σου είναι λοιπόν αυτή η «καρέκλα» στον κόσμο μας! Και στην Ελλάδα μας βέβαια, ακόμα περισσότερο..!                                                                                                                                          

16-7-2018 ΤΡΥΦΩΝ ΟΥΡΔΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ερευνα: Σε μάστιγα εξελίσσονται τα εγκεφαλικά στην Ελλάδα

Οι θάνατοι από εγκεφαλικά εμφανίζουν γενικά μείωση διαχρονικά στην Ευρώπη, όμως σε μερικές χώρες τα τελευταία χρόνια υπάρχει στασιμότητα ή αύξηση. Και η Ελλάδα είναι ανάμεσα σε αυτές.

Στη χώρα μας παρατηρείται αύξηση τόσο των θανατηφόρων ισχαιμικών όσο και των αιμορραγικών εγκεφαλικών, ιδίως στους άνδρες, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική μελέτη.

Τα εγκεφαλικά είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στην Ευρώπη μετά την καρδιοπάθεια

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή επιδημιολογίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπαθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό European Heart Journal της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας, ανέλυσαν στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα οποία αφορούσαν εγκεφαλικά κατά την περίοδο 1980-2016.

Τα εγκεφαλικά είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στην Ευρώπη μετά την καρδιοπάθεια, ευθυνόμενα για το 9% περίπου των θανάτων των ανδρών και το 12% των γυναικών κάθε χρόνο. Σε 33 χώρες -και στην Ελλάδα- καταγράφεται σημαντική μείωση μεταξύ 1980-2016 στη θνησιμότητα και των δύο φύλων τόσο από ισχαιμικό όσο και από αιμορραγικό εγκεφαλικό.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι το ποσοστό των θανάτων λόγω εγκεφαλικού είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες. Όμως στην πραγματικότητα η θνησιμότητα από εγκεφαλικά (αν ληφθούν υπόψη οι διαφορές του μεγέθους πληθυσμού ανάμεσα στα δύο φύλα και οι διαφορές στην ηλικιακή κατανομή των δύο φύλων) είναι μεγαλύτερη στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες σε όλες τις χώρες.

Τα λιγότερα θανατηφόρα εγκεφαλικά στην Ευρώπη στους άνδρες συμβαίνουν στη Γαλλία (49 ανά 100.000 κατοίκους) και τα περισσότερα στη Βουλγαρία (391 ανά 100.000). Στις γυναίκες η Γαλλία έχει πάλι τα λιγότερα θανατηφόρα (41 ανά 100.000), ενώ η Ελλάδα έχει τα περισσότερα στη Δυτική Ευρώπη (112 ανά 100.000) και η Βουλγαρία τα περισσότερα σε δυτική, κεντρική και ανατολική Ευρώπη (301 ανά 100.000).

Μάστιγα στην Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις επτά ευρωπαϊκές χώρες όπου η μείωση της θνησιμότητας από εγκεφαλικά στους άνδρες εμφανίζει μικρότερη βελτίωση τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το απώτερο παρελθόν.

Σύμφωνα με την μελέτη, τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει σημαντική αύξηση θανατηφόρων ισχαιμικών και αιμορραγικών εγκεφαλικών στους άνδρες στην Ελλάδα, καθώς επίσης ισχαιμικών (αλλά όχι αιμορραγικών) εγκεφαλικών στις γυναίκες.

Επίσης στη χώρα μας σημειώνεται ακόμη πιο μεγάλη αύξηση των περιστατικών υπο-αραχνοειδούς (ενδοκρανιακής) αιμορραγίας, όπου η αιμορραγία συμβαίνει όχι στον ίδιο τον εγκέφαλο, αλλά μεταξύ εγκεφάλου και της περιβάλλουσας μεμβράνης.

Αναλυτικότερα, όσον αφορά τα κάθε είδους θανατηφόρα περιστατικά λόγω αγγειακών εγκεφαλικών νόσων (ισχαιμικά-αιμορραγικά-υποαραχνοειδή κ.α.), στην Ελλάδα μεταξύ 1980-2012 η μέση ετήσια θνησιμότητα ήταν 203 θάνατοι ανά 100.000 στους άνδρες και 136 ανά 100.000 γυναίκες. Η μέση ετήσια μείωση των θανάτων μεταξύ 1980-2016 ήταν 2,7% στους άνδρες και 3% στις γυναίκες.

Όμως, από την άλλη, τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στην Ελλάδα εμφανίζει επιδείνωση. Οι θάνατοι από ισχαιμικά εγκεφαλικά στους άνδρες εμφάνισαν μέση ετήσια μείωση 10,7% μεταξύ 1980-1992 και 21,9% μεταξύ 1992-2002, αλλά την περίοδο 2011-2015 υπήρξε ετήσια αύξηση 37,4%. Στις γυναίκες υπήρχε ετήσια μείωση 10,9% στα θανατηφόρα ισχαιμικά εγκεφαλικά μεταξύ 1980-1992, αλλά αύξηση 20% μεταξύ 2010-2015.

Οι θάνατοι από αιμορραγικά εγκεφαλικά στους άνδρες στη χώρα μας μειώνονταν με ετήσιο ρυθμό 7,8% την περίοδο 1980-89 και 8,6% μεταξύ 1992-1995, αλλά μεταξύ 2005-2010 αυξήθηκαν με ρυθμό 3,8% και μεταξύ 2010-2015 η ετήσια αύξηση έφθασε το 6%. Αντίστοιχα στις γυναίκες, η ετήσια μείωση 9,5% κατά την περίοδο 1980-89 υποχώρησε μόλις στο -0,3% κατά την περίοδο 1995-2015.

Πιο έντονη είναι η διαφορά στην Ελλάδα στα περιστατικά υπο-αραχνοειδούς (ενδοκρανιακής) αιμορραγίας. Ενώ μεταξύ 2003-2008 μειώνονταν τα θανατηφόρα περιστατικά στους άνδρες με ετήσιο ρυθμό 34,3%, μεταξύ 2008-2015 αυξήθηκαν με ρυθμό 40,7%. Στις Ελληνίδες η ετήσια μείωση 1,1% την περίοδο 2000-2004 μετατράπηκε σε αύξηση 41,2% την περίοδο 2008-2015.

Διακοπή καπνίσματος, αποφυγή αλκοόλ, υγιεινή διατροφή, σωματική άσκηση

Η ανάπτυξη καλύτερων φαρμάκων, η βελτίωση των χειρουργικών τεχνικών και η καλύτερη πρόληψη (διακοπή καπνίσματος, αποφυγή αλκοόλ, υγιεινή διατροφή, σωματική άσκηση) έχουν βοηθήσει να μειωθούν τα εγκεφαλικά, ιδίως τα θανατηφόρα, σε πολλές χώρες. Από την άλλη, η αυξανόμενη παχυσαρκία, η επιμονή στο κάπνισμα, ο διαβήτης, η υψηλή χοληστερίνη κ.α. είναι ανάμεσα στους παράγοντες που «φρενάρουν» τη μείωση των εγκεφαλικών σε ορισμένες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας).

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κινηματογραφική Λέσχη Έδεσσας «Μέγας Αλέξανδρος» - Baby Driver (2017)

Ο Φ.Σ. Έδεσσας «Μέγας Αλέξανδρος» (Κινηματογραφική Λέσχη), με την υποστήριξη της ΔΗ.ΚΕ.ΔΕ. την Δευτέρα 20 και Τρίτη 21 Αυγούστου 2018 και ώρα 21:15, στον χώρο του Θερινού Δημοτικού Κιν/φου (περιοχή Μύλοι, πάρκο καταρρακτών Δήμου Έδεσσας) θα προβάλλουν την ταινία: 

Baby Driver (2017)

Σκηνοθεσία: Εντγκαρ Ράιτ

Ηθοποιοί Aνσελ Eλγκορτ, Κέβιν Σπέισι, Λίλi Τζέιμς

Διάρκεια: 113 λεπτά

Είδος ταινίας: Δράσης

Η υπόθεση της ταινίας:

Ο Μπέιμπι έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο να είναι ο οδηγός για διαφυγή από ληστείες. Το ταλέντο του είναι συνυφασμένο με το προσωπικό του σάουντρακ που τον κάνει τον καλύτερο στην πιάτσα. Αλλά όταν εξαναγκάζεται να εργαστεί για τον Ντοκ, ένα αφεντικό του εγκλήματος, πρέπει να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τη μουσική του, όταν μια καταδικασμένη ληστεία απειλεί τη ζωή, την αγάπη και την ελευθερία του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΟΑΕΔ: Συνεχίζονται οι αιτήσεις για τις 30.333 θέσεις εργασίας

Συνεχίζονται μέχρι τη Δευτέρα (20/8), οι ηλεκτρονικές αιτήσεις στο oaed.gr για τις 30.333 προσλήψεις σε δήμους και περιφέρειες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ