Η ΦΥΓΗ
Τα ερωτοκύμματά σου έφτασαν
στο σώμα μου.
Με μαγνήτισαν κι ήρθα κοντά σου.
Προσπάθησα να απομακρυνθώ,
μα δε τα κατάφερα.
Πήρες στα χέρια σου την καρδιά μου
και την έκανες το κομπολόι σου.
Την φυλάκισες στα δυο χέρια.
Κατάλαβες πόσο σ΄αγάπησα και
το εκμεταλλεύτηκες.
Δεν ήθελες να με αποχωριστείς και
εσύ. Και λίγο -λίγο κόλησες από μένα,
το μικρόβιο του έρωτα.
Μ΄αγάπησες κι εσύ το ίδιο
όπως κι εγώ.
Τώρα η φυγή είναι αδύνατη,
με κατεύθυνση τον χωρισμό.
Ήταν μοιραίο να φύγουμε μαζί.-
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
Τα ερωτοκύμματά σου έφτασαν
στο σώμα μου.
Με μαγνήτισαν κι ήρθα κοντά σου.
Προσπάθησα να απομακρυνθώ,
μα δε τα κατάφερα.
Πήρες στα χέρια σου την καρδιά μου
και την έκανες το κομπολόι σου.
Την φυλάκισες στα δυο χέρια.
Κατάλαβες πόσο σ΄αγάπησα και
το εκμεταλλεύτηκες.
Δεν ήθελες να με αποχωριστείς και
εσύ. Και λίγο -λίγο κόλησες από μένα,
το μικρόβιο του έρωτα.
Μ΄αγάπησες κι εσύ το ίδιο
όπως κι εγώ.
Τώρα η φυγή είναι αδύνατη,
με κατεύθυνση τον χωρισμό.
Ήταν μοιραίο να φύγουμε μαζί.-
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
πολύ καλό ενθουσιασμένος [Η ΦΥΓΗ] μια έκπληξη στον ερωτισμό του ποιητή
ΑπάντησηΔιαγραφή