«Σκ@τόψυχοι», αυτή η μάστιγα

Ζουν ανάμεσά μας.


Είναι εκείνοι που ρίχνουν δηλητήριο στις γειτονιές. Όσα περισσότερα ζώα θύματα, τόσο το καλύτερο.

Εκείνοι που ηδονίζονται βασανίζοντας με τους χειρότερους τρόπους που μπορεί να διανοηθεί κανείς μια αδύναμη ψυχή, που αντλούν ευχαρίστηση όταν επιβάλλουν τη δύναμή τους εκεί που τους παίρνει. Οι αιμοχαρείς δολοφόνοι που μάντεψε, το ίδιο αργά ή γρήγορα θα εφαρμόσουν και σε άνθρωπο.



Εκείνοι που αφήνουν τα ζώα τους να ζευγαρώσουν, αλλά πετάνε τα μικρά νεογέννητα σε σακούλα στα σκουπίδια, στην κυριολεξία. Ή δίπλα σε αυτά, σε μία κούτα με ένα μπολ γάλα, λες και τα νεογέννητα θα επιβιώσουν έτσι.

Εκείνοι που παίρνουν κατοικίδια για αξεσουάρ και στάτους κι όταν τους παραδημιουργήσουν πρόβλημα ή συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τα ρίχνουν στον Καιάδα ή στο δρόμο. Η κρίση φταίει, τα έξοδα είναι πολλά και δεν έχουν να τα θρέψουν.

Εκείνοι που τα παρατάνε κλεισμένα στο αυτοκίνητο με 40 βαθμούς, εκείνοι που για να πάνε διακοπές τα αφήνουν να αλυχτούν μόνα τους μέχρι να ψοφήσουν στο μπαλκόνι.

Εκείνοι που τα εγκαταλείπουν στη μέση του πουθενά, σαν άχρηστο φορτίο.

Εκείνοι που δημιούργησαν τον όρο «βαρελόσκυλα».



Εκείνοι που ξεσηκώνουν το σύμπαν στην παραλία και απειλούν με καταγγελία στην αστυνομία, επειδή σιχαίνονται τον σκύλο σου. Με όσουν κάνουν όντως την ανάγκη τους μέσα στη θάλασσα ή αυτούς που την αφήνουν χωματερή από τα απορρίματά τους, δεν έχουν πρόβλημα.

Εκείνοι που πιστεύουν ότι υπάρχουν «κακά» ζώα, μοχθηρές γάτες και «σατανικά» πλάσματα. Πίσω από την όποια αντίδραση ενός ζώου, υπάρχει μία ανθρώπινη συμπεριφορά.

Εκείνοι που τα κλωτσούν, τα χτυπούν, τα κακομεταχειρίζονται με κάθε δυνατή ευκαιρία. Είναι αυτός ή αυτή που δίπλα σου στον θερινό κινηματογράφο δε θα ηρεμήσει αν δεν εξαφανιστεί το αδέσποτο από δίπλα του.

Εκείνοι που στο άκουσμα των ανήμπορων αδέσποτων, θυμούνται αυτόματα τα παιδάκια που πεινούν και τους άστεγους που δε βοήθησαν ποτέ.

Εκείνοι που θα αφήσουν το κατοικίδιο του πρώην χωρίς φαγητό και νερό μέχρι να πεθάνει, για εκδίκηση. (#truestory)

Εκείνοι που έχουν χόμπι το κυνήγι και τα αεροβόλα.



Εκείνοι που θέλουν χωρίς κανέναν λόγο, κανένα επιχείρημα (επειδή ενοχλούνται) να κλείσουν λειτουργικά καταφύγια -πρότυπο, όπως το καταφύγιο Clive στη Χαλκίδα και να καταδικάσουν τα ζώα σε έμμεσο θάνατο.

Εκείνοι που φταίνε για το φοβισμένο βλέμμα του τετράποδου που πας να πλησιάσεις.

Ναι, αυτοί είναι εγκληματίες. Επαγγελματίες σκατόψυχοι.

Εμείς τι κάνουμε για όλα αυτά;

Εμείς που τους το επιτρέπουμε (όταν τους το επιτρέπουμε), τι είμαστε; 

Ραφαέλλα Ράλλη | reader.gr