Θέατρο: Μια τρελή, τρελή σαραντάρα από την "Έκφραση Αλμωπίας" έρχεται στην Αριδαία

Μια τρελή, τρελή σαραντάρα των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου

Σκηνοθεσία: Σταύρος Καραγεωργιάδης
Μουσική: Τάσος Δίσκος, Μάχη Κυπραίου
Τραγούδι: Ελένη Μιχαηλίδου, Κατερίνα Κυριακίδου, Φώτης Πυριτίδης
Χορός: Νίκος Καρασαβίδης, Ελένη Μιχαηλίδου
Χορογραφίες: Ευγενία Πετροπούλου, Σοφία Μανουσαρίδου
Σκηνογραφία, ενδυματολογία, φωτισμοί: Σταύρος Καραγεωργιάδης
Μακιγιάζ: Μαρία Πετροπούλου
Κονσόλα: Γιάννης Καλλαιτζόγλου, Τόλης Καπέλης, Ραφαήλ Παρλάκογλου,

Διανομή:
Τζένη (Ευγενία) Πετρομιχάλη................. Ελένη Μιχαηλίδου,
Τάκης (ενδυνάμει μνηστήρας Τζένης)......Φώτης Πιριτίδης,
Ορέστης Σαλβέρης (αδελφός Τζένης)......Σταύρος Καραγεωργιάδης,
Καίτη Ιωσηφίδου (φίλη Τζένης)................Δέσποινα Μαυρίδου,
Αιμιλία Καρακονταξή (αδελφή Τζένης).... Κωνσταντίνα Χριστιανίδου,
Ειρήνη (οικονόμος της Τζένης)................Κατερίνα Κυριακίδου,
Γεώργιος (Τζώρτζης) Χατζηθωμάς ..........Γιώργος Σαμαρτζίδης,
Κα Αγαπίου (Οικογενειακή φίλη) .............Ευαγγελία Κιλικλή ,
Μαριγώ (υπηρέτρια)............................... Λένα Παντελίδου,
Ταξιθέτρια................................................Σοφία Παπαδοπούλου,
Χορευτής.................................................Νίκος Καρασαβίδης

Σημείωμα σκηνοθέτη:
" Ο πουριτανισμός που χαρακτηρίζει παλαιές και νέες γενιές, καλά κρατεί. Με αριστουργηματικό κωμικό λόγο, πολύ εύστοχα, οι συγγραφείς προβάλλουν τη σύγκρουση μεταξύ άκρατου πουριτανισμού και του σφοδρού έρωτα μιας σαραντάρας, χήρας με ευγενική ψυχή και ευαίσθητη καρδιά. Η Τζένη κατηγορείται από όσους υπηρετούν τον πουριτανισμό, από τα αδέρφια της, τις υπηρέτριες και τον περίγυρο της υψηλής κοινωνίας. Κατηγορείται για ένα ανήκουστο έγκλημα ! ...τον διασυρμό της τιμής και της υπολείψεως των αδελφών της. Τόλμησε να αγαπήσει παράφορα έναν καλιτέχνη έναν βιολιστή. "Έναν άνδραν νέον, γοητευτικόν και ωραίον !!" Όμως που δεν έγκρίνουν τα αδέρφια της.
Δουλεύοντας με την ομάδα, αναζητώντας την αλήθεια του έργου σε βάθος, προσπάθησα να μην αρκεστώ μόνο στον αριστουργηματικό κωμικό λόγο των συγγραφέων, αλλά να επιμείνω και να φωτίσω περισσότερο αυτήν την σύγκρουση μεταξύ, πουριτανισμού και έρωτα γιατί ένοιωσα πως έτσι γίνεται πιο καθαρό το μήνυμα των συγγραφέων. Άλλωστε αυτή είναι και η ουσία, το μήνυμα, το ζουμί του έργου να φτάσει στους θεατές ξεκάθαρο, φωτισμένο έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της παράστασης να αγγίξει ψυχές. Αυτό το μήνυμα των συγγραφέων προσπαθώ να κοινωνήσω μαζί σας απόψε.

Στη σκηνογραφία και στα κοστούμια προσπάθησα με όσο το δυνατό λιγότερα σκηνικά αντικείμενα, "μόνο τα γραμμένα", να φωτίσω την εικόνα της αστραυτερής υψηλής κοινωνίας του 1970. Στους φωτισμούς χρησιμοποίησα συμβολισμό.

Καλή θέαση
Σταύρος Καραγεωργιάδης