Για την βροχή και μιαν Ελένη - Το νέο ποίημα του Ευάγγελου Τσαβδάρη

Το Φθινόπωρο είναι η απαρχή για το κυνήγι του ανεκπλήρωτου, η μελαγχολία της φύσης που νεκρώνει για να ξαναγεννηθεί, ο επαναπροσδιορισμός της καθημερινότητας για μια νέα αρχή. Είναι όμως και η αφορμή για δημιουργία, για έμπνευση, έμπνευση σαν αυτή του αγαπημένου μας ποιητή Ευάγγελου Τσαβδάρη,

που επιστρέφει στις σελίδες του ialmopia.gr με φθινοπωρινές νότες...

Για την βροχή και μιαν Ελένη

Πες μου καρδιά μου πως βρίσκεσαι μέσα στην αστραπή, 

θα με τυλίγεις με την αστραφτερή σου λάμψη! 

Θα συρθώ μέσα στα λασπόνερα και θα σου ρίχνω το αγαπώ μου, 

στο πονεμένο σου αύριο..

Διψάω για σένα απόψε και πολλά βράδια κρυφά, 

θα τολμήσω να συρθώ τα ποδιά μου, αχνά, για χρόνια, 

για να ρθω στο παραθύρι σου να σε ζητήσω σε γάμο, κι αν αρνηθείς θα συρρικνωθώ,

θα ορμίσω για πάντα στις μυρωδιές της καρδιάς σου..

Όταν βαδίζεις στα σοκάκια της παλιάς πόλης των αναμνήσεων,

χωμένη μέσα σε καινούριες εμπειρίες που δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σου,

θυμήσου πως ακόμα και αν η ζωή δεν μας φέρει ποτέ κοντά, 

κάτι θα γίνεται και θα αντικρίζω την ομορφιά σου, μέσα στις ελπίδες και τους στίχους. 

Ελπίδες που δημιουργείς για να ταξιδεύω μέσα απ' τα ταξίδια σου..

Και αν τα ποδιά, δεν πατούν, στο έδαφός για να ταξιδέψω,

θα τα μπήξεις κάποτε σαν τους γερο-κορμούς στο έδαφος,

αν τα χέρια δεν πιάνουν μπορείς να απλώσεις τις χούφτες, εκεί που η θηλυκότητα πλημμυρίζει, 

και αν ακόμα δεν πιεις νερό, θα σου μείνει η υφή της στα δάχτυλα σου..

Όμως αυτές τις αναμνήσεις που ριμαδογέρνουν πώς θα τις νικήσεις; 

Στις αναμνήσεις που σκουριάζουν ποιος ήλιος θα πέσει επάνω; 

Το δάκρυ έρχεται παρέα με μία μυέλινη ηδονική με υπότροπο αποτέλεσμα, 

και έτσι ξαναφουντώνει το πάθος..

Άλλα μήπως δεν με ξεχάσεις ακόμη, 

χρόνια πολλά πάνω στο σώμα σου, δεν ειν' πολλά μεσ' την ψυχή σου! 

Κι αν ήρθε το πατητήρι της ωριμότητας, άσε μου μία σταγόνα. 

Αλλιώς αλίμονο.. 

Τα σύννεφα ξεχασμένα απ την χθεσινή βροχή, 

ο αυθορμητισμός εναλλάσσεται με την κατήφεια και την θλίψη, 

δεν υπάρχει υποψία για γεγονότα ευχαρίστα χωρίς τούτα να ψηθούν από την αμφιβολία. 

Ας πνίγω τώρα σαν διαβάτης λαθραίος στης μορφής σου το εισητήριο... 

Τσαβδάρης Ευάγγελος

ialmopia.gr