Ο υδάτινος παράδεισος της Αλμωπίας με τους μαγευτικούς καταρράκτες [ΕΚΟΝΕΣ - ΒΙΝΤΕΟ]

Είναι ίσως από τις λίγες περιοχές στην Ελλάδα, όπου το φυσικό περιβάλλον με τα βουνά, τα πυκνά δάση και τα νερά, μαγνητίζουν τις αισθήσεις του επισκέπτη κάθε εποχή, προσφέροντας δυνατές συγκινήσεις και αξέχαστες εμπειρίες.

Ο δήμος Αλμωπίας, από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα, γνωστός για τα περίφημα λουτρά του στο Λουτράκι της Αριδαίας, έχει την τύχη να έχει ένα πλούσιο υδάτινο περιβάλλον, το οποίο σε πολλά σημεία σχηματίζει μοναδικά επισκέψιμα σημεία απείρου φυσικού κάλλους, προσελκύοντας χρόνο με τον χρόνο, όλο και περισσότερους επισκέπτες και καθιστώντας την ευρύτερη περιοχή ιδανικό προορισμό, ειδικά το καλοκαίρι.

Δύο από τα πιο τα πιο γνωστά σημεία που σας παρουσιάζουμε, είναι ο καταρράκτης της Κουνουπίστας, αλλά και το φαράγγι της Νότιας με τον ομώνυμο καταρράκτη στο βουνό Τζένα.


Ο Καταρράκτης της Κουνουπίστας


 

Λίγα μόλις χιλιόμετρα, βόρεια από τα ιαματικά λουτρά και μέσα στο φαράγγι των λουτρών, το ρέμα του Αγίου Νικολάου, σε κάποιο σημείο σχηματίζει έναν πανέμορφο 12μέτρο καταρράκτη με τα κρυστάλλινα και παγωμένα νερά να δημιουργούν έναν απίθανο υδάτινο παράδεισο σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ειδικά το καλοκαίρι, η θερμοκρασία μέσα στο φαράγγι πέφτει κατακόρυφα, αποτελώντας ένα κρησφύγετο δροσιάς, περιτριγυρισμένο από το κατάφυτο και πυκνό δάσος.

Στην αρχή, βλέπεις τριγύρω σου μελίσσια από ντόπιους παραγωγούς και καλλιέργειες με κερασιές, ενώ λίγο πριν ξεκινήσει η κατάβαση προς τους καταρράκτες, περνάς από το ξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής, στο οποίο υπάρχει πεντακάθαρο και δροσερό τρεχούμενο νερό, ενώ δίπλα βλέπεις δύο παλιά εγκαταλελειμμένα στρατιωτικά κτίρια, απομεινάρια της μεγάλης ιστορίας της περιοχής που αποτελούσε πεδίο μαχών στη διάρκεια του εμφυλίου και του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

Στη συνέχεια της διαδρομής η οποία έχει κίτρινη σήμανση, υπάρχουν σημεία που προσφέρουν εξαιρετική και απεριόριστη θέα στο βουνό Βόρας, το οποίο περιστοιχίζει το φαράγγι. Λιγότερο από μια ώρα μετά, φτάνεις στο επίπεδο του ρέματος, όπου ο ήλιος δυσκολεύεται να διαπεράσει το πυκνό φύλλωμα των δέντρων και τα οποία προσφέρουν απεριόριστη δροσιά.

Η ζωή εδώ ακμάζει με κάθε ευκαιρία. Τα πλατάνια και τα άλλα δέντρα, ριζώνουν βαθειά, ανάμεσα στους μεγάλους βράχους που είναι λευκοί σε πολλά σημεία, προσπαθώντας να αντισταθούν στην ορμή του νερού όταν βρέχει πολύ, ή όταν λιώνουν τα χιόνια την άνοιξη. Φυτά βλασταίνουν ανάμεσα σε κουφάλες παλιών δέντρων και τα πεσμένα φύλλα εμπλουτίζουν διαρκώς το γόνιμο χώμα. Ο ήχος του τρεχούμενου νερού σε πολλά σημεία είναι δυνατός, ενώ σε άλλα, αυτοσχέδιες λιμνούλες με πέτρες που έχουν τοποθετήσει επισκέπτες στην κοίτη του ρέματος, προσφέρουν χώρο για κολύμπι.




Ο τελικός προορισμός της διαδρομής, ο καταρράκτης της Κουνουπίστας, αποτελεί τη μέγιστη ανταμοιβή των περιπατητών. Οι πιο τολμηροί μπορούν να βουτήξουν στα κρύα νερά της μικρής λίμνης που δημιουργείται εκεί και στην οποία, όπως άλλωστε και παρακάτω στο ρέμα, μπορεί να βρει κάποιος καραβίδες του γλυκού νερού. Η δροσιά είναι διάχυτή πολλά μέτρα γύρω από τον καταρράκτη, καθώς με την ορμή που πέφτει το νερό δημιουργείται ένα διαρκές ρεύμα αέρα, εμπλουτισμένου με σταγονίδια νερού που όταν προσγειώνονται στο πρόσωπο σου τις θερμότερες μέρες του καλοκαιριού , προσφέρει αγαλλίαση και μια απίστευτη αίσθηση αναζωογόνησης.




Καταρράκτης της Νότιας – Φαράγγι της Τζένας

 

Απέναντι από το Πάικο και λίγο έξω από το χωριό Νότια, βρίσκεται ακόμη μια περιοχή που προσφέρει αξέχαστες εμπειρίες, λόγω της φυσικής ομορφιάς και των κρυστάλλινων νερών που την διαπερνούν δημιουργώντας έναν ακόμη επίγειο παράδεισο. Εκεί βρίσκεται η μικρή και η μεγάλη Τζένα, τα δύο φημισμένα βουνά που φιλοξενούν δεκάδες είδη σπάνιων φυτών και θηλαστικών.


 

Στο σημείο που συναντώνται δημιουργείται ένα φαράγγι απαράμιλλης ομορφιάς, κατά μήκος του οποίου περνάει ένα ρέμα με νερά που το καλοκαίρι λιγοστεύουν και τον χειμώνα και ειδικά την άνοιξη που τα χιόνια λιώνουν, «αγριεύουν» λαξεύοντας τα βράχια από τα οποία περνάνε.


 

Από το ξεκίνημα κιόλας της πεζοπορίας, ο επισκέπτης μπορεί να βρει εύκολα μικρές λιμνούλες όπου συγκεντρώνεται το νερό πριν συνεχίσει την πορεία του, με αιωνόβια δέντρα να προσφέρουν απλόχερα τη σκιά τους. Εικόνες που παραπέμπουν σε παραμύθια πολλές φορές και που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν νεραϊδόσπιτα.



 

Από την αρχή του φαραγγιού, η θερμοκρασία πέφτει καθιστώντας την ανάβαση προς το βουνό σαφώς πιο εύκολη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Και σε αυτήν την περίπτωση, το ρεύμα του αέρα είναι ελαφρώς υγρό και δροσερό συντροφεύοντας τον πεζοπόρο στη διάρκεια του ταξιδιού του.

Μετά από ελάχιστα λεπτά ανάβασης, το μονοπάτι κατά μήκος του ρέματος διακόπτεται. Ένα άνοιγμα ανάμεσα σε ψηλούς βράχους, φιλοξενεί ένα από τα «διαμάντια» της περιοχής, τον μοναδικό καταρράκτη της Νότιας, ή της Τζένας όπως τον ξέρουν πολλοί. Μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλος όσο της Κουνουπίστας, καθώς το ύψος του φτάνει τα 9 μέτρα και η λιμνούλα που σχηματίζει είναι μικρότερη, ωστόσο η μοναδικότητα του έγκειται στην ξεχωριστή μορφολογία του και το μικρό άνοιγμα από το οποίο πέφτει το νερό από ψηλά, σε έναν χώρο όπου το φως του ήλιου δεν πέφτει απευθείας σχεδόν ποτέ στη διάρκεια της ημέρας.





Σαν ένα καλά κρυμμένο μυστικό, που θέλει να φανερωθεί, το τρεχούμενο νερό δημιουργεί πολύ δυνατό θόρυβο, ο οποίος ωστόσο δεν ενοχλεί σε καμία περίπτωση. Το άνοιγμα εξάλλου στο οποίο βρίσκεται ο καταρράκτης, δεν προσφέρεται για πολύωρη παραμονή και ο επισκέπτης αφού απολαύσει το σημείο μπορεί να επιστρέψει λίγα μέτρα πίσω, για να συνεχίσει το μονοπάτι που λίγο αργότερα συναντά και πάλι το ρέμα.

 

Η πεζοπορία προς την κορυφή δεν σταματά να κρύβει εκπλήξεις. Οι τρωτοί από το νερό μεγάλοι βράχοι, χρόνο με τον χρόνο παραδίδουν λίγο από τον όγκο τους και σε κάποιες περιπτώσεις βρίσκονται σχεδόν στον αέρα, στηριγμένοι σε μικρές βάσεις, έτοιμοι να παραδοθούν στην βαρύτητα μόλις το ρέμα φουσκώσει. Από κάτω τους, από δίπλα, από πάνω τους, το νερό ακολουθεί πάντα την πορεία του για να δραπετεύσει από το βουνό.



Η πεζοπορία σε αυτό το σημείο, στο μονοπάτι που ονομάζεται LNA4 και μπορεί να συνεχιστεί για αρκετές ώρες, με ανάλογη κλιμάκωση της δυσκολίας ανάβασης, με το μονοπάτι να καταλήγει μέχρι την κορυφή της μικρής Τζένας, σε υψόμετρο λίγο πάνω από τα 2000 μέτρα.



Ρεπορτάζ : Αλέξης Αλεξιάδης |  press724.gr