Στις θερμές καλοκαιρινές νύχτες, το καλύτερο εφόδιο των φίλων αναγνωστών της ποίησης είναι σίγουρα το αφιέρωμα ''Μοναξιάς Αποκρίσεις'' του Ευάγγελου Τσαβδάρη, που επιστρέφει σήμερα στις σελίδες του ialmopia.gr, με το τρίτο μέρος του.
Ο συντοπίτης μας ποιητής επανέρχεται με στίχους για τον έρωτα, που άλλοτε συνθλίβεται στην απόρριψη κι άλλοτε βρίσκει την ανταπόκριση στη θαλπωρή της γυναικείας καρδιάς.
Ας αφήσουμε τα λόγια του ίδιου του Ευάγγελου να μας οδηγήσουν σε αυτά τα θερινά ποιητικά μονοπάτια..
''Αγαπητοί φίλοι,
Σας παρουσιάζω σήμερα, δυο εκ διαμέτρου διαφορετικά ως προς την φιλοσοφία τους ποιήματα.
Στο πρώτο εικονίζεται η χειριστική απόρριψη, ενώ στο δεύτερο η απόλυτη αγάπη μιας γυναικείας καρδίας για τον μύστη του έρωτα της.
Ελπίζω να τα απολαύσετε.
Σας ευχαριστώ για την αποδοχή του έργου μου και την αγάπη σας''
Σεκλετισμένος απ’ τις νύχτες από σένα
Πάλι με κόκκους απ’ το μέλλον στο χέρι σου, πάλι με ποιήματα στον κόρφο σου
Με σκορπίζεις και τα κύματά σου γδέρνουν τους τοίχους μου
Είχες καιρό να κεντήσεις τις προπέλες του μυαλού μου
Ποιο θα είναι το επαύριο μερικών δευτερολέπτων μου;
Βαρέθηκα τις νύχτες με τον καθωσπρέπει ήλιο τους
Ποτέ δεν ήρθες να με σεκλετίσεις με ένα φεγγάρι σου σ’ ένα ξάστερο πρωινό
Όταν γουστάρεις ξημερώνεις με μια διαγραφή μου
Ένα ρημάδι του χρόνου γίνομαι
Μπλέκω μεσ’ τις νιφάδες του χρόνου τα λάθη μου
Δικάζω και δεν μου χαρίζεις το θάνατο σου
Σε πόσες ζωές, σε πόσα σύμπαντα, σε πόσα ίσως μιας ικμάδας μικρής θα πληρώνω λάθη περασμένα και λάθη άγνωστα
Το επόμενο δευτερόλεπτο πλησίασε, ίσως είναι το τελευταίο μου
Φυλάκισε με, στα χέρια σου, σαν να είμαι κόκκος άμμου μέσα στην εξουσία σου
Τσαβδάρης Ευάγγελος
''Το δεύτερο μου ποίημα αποτελεί συνέχεια ενός παλαιότερου πολύστιχου ποιήματος με τίτλο: ''Ο Ελλήσποντος της αγκαλιάς σου'', ένα από τα πιο αγαπημένα αδημοσίευτα όπου παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης γυναικείας φύσης να δίνονται με απολυτότητα ως μέρος του φυσικού κάλους του ποταμού.''
Γέμισε πόνο ο Ελλήσποντος
Άσε τα μάτια να τρέξουν πιότερο από το αίμα της καρδιάς
Το νερό των ματιών σου γεννά τον Ελλήσποντο
Ο ποιητής θα σου φέρει τον πρίγκιπα σου, πάνω σε μηχανή με κυβισμό από το πάθος της καρδιάς
Καν’ τα όλα ρημαδιό, φέρε ανέμους στα νερά σου, σε αρμένισα πια
Όταν κοπάσει η αλγηδόνα σου θα πάρεις το νυστέρι της ευθύνης και θα ράψεις μόνη σου την πληγή
Κάποιο πρωινό, ο ποιητής με φωνή προφήτη, θα σου πει:
''Σε νοιάζομαι αδερφή και βάλσαμο
Εσένα, γλυκέ μου Ελλήσποντε
Φόρεσε πάλι τον κεραυνό στις εκβολές σου''
Τσαβδάρης Ευάγγελος
''Τέλος θα ήθελα να δώσω και μια κινηματογραφική πρόταση, που φρονώ ότι όλοι όσοι έχουν μια κοινωνική ευαισθησία και ρεαλισμό θα ήταν καλό να την παρακολουθήσουν''
ialmopia.gr
καταφέρνεις να αγγίζεις τη ψυχή μας Βαγγέλη..!
ΑπάντησηΔιαγραφή