Η ποίηση...

Η ποίηση - του Μύρωνα Κομνηνού για το ialmopia.gr

Η ποίηση είναι μια απάτη! Πρόκειται για ένα παιγνίδι, ένα κλείσιμο του ματιού, είναι μια μικρή συνωμοσία ανάμεσα σ’ αυτόν που γράφει και σ’ αυτόν που διαβάζει….
Είναι μια αντισυμβατική συμπεριφορά της γλώσσας και του πνεύματος! Και ως εκ τούτου χρησιμοποιώ τον όρο απαλότητα της τέχνη! Εξάλλου, εδώ η απάτη είναι γοητευτική, περίπου απαραίτητη!
Οι στίχοι μου κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην ζωή μου. Στους στίχους μου κατέχουν περίοπτη θέση, συνήθως ο σαρκασμός και ο αυτοσαρκασμός και το μαύρο χιούμορ και λιγότερο συχνά, η περιπαικτική αποστροφή, ή η παιγνιώδης μεταστροφή του θέματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια από τις πιο σημαντικές, ενδεχομένως, η σημαντικότερη τεχνική ειρωνείας την οποία επεξεργάζομαι όλο και περισσότερο, καθώς εξελίσσομαι ως ποιητής, ακολουθώντας την προσωπική ιδιοτροπία μου στην ποίηση, είναι η τεχνική των προσωπείων!
Συντάσσω κάθε πρωί ευπροσάρμοστα τον θάνατό μου, τον στοιχειοθετώ, τον παρεμβάλλω σ’ όλους τους χώρους, τον εσωκλείω σε φακέλους, τον στρίβω τσιγάρο, τον πυροδοτώ! Όλο ρώμη και σφρίγος ακονίζω το ξυράφι, για να ξυριστώ!
Τους στίχους μου, τους διακρίνει ένας φιλοσοφικός αθεϊσμός. Με συγκινούν πάντα τα πανανθρώπινα μηνύματα του Χριστού και η θυσία του, για τους απλούς ανθρώπους του μόχθου!
Νομίζω ότι έχει καταρριφθεί η πεποίθηση, ότι μέσω της θρησκείας, και συγκεκριμένα του Χριστιανισμού, γνωρίζει κανείς κάθε τι που έχει σχέση με την ύπαρξη!
Πολλές φορές προσπαθώ να αναθεωρήσω τα ιερά κείμενα και να μιμηθώ τον Νίκο Καζαντζάκη.
 

Μύρωνας Κομνηνός