Ο χαρισματικός ποιητής και συντοπίτης μας Τσαβδάρης Ευάγγελος μας παρουσιάζει τον τρόπο σύνθεσης των έργων του. Με ιδιαίτερη χαρά σας παρουσιάζουμε τη νέα ενότητα αποκλειστικά στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα ialmopia.gr
Ευάγγελος Τσαβδάρης:
"Αγαπημένοι φίλοι θα ήθελα να σας παρουσιάσω τον τρόπο σύνθεσης μου. Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα από τα ποιήματα μου, προέρχονται από τον συγκερασμό κομματιών που τα γράφω αρχικά όπως τα σκέφτομαι σε αυτόματη γραφή, και τα συνθέτω. Σε κάθε κομμάτι από αυτά, σας προτείνω μια ταινία (μικρού μήκους για την αναπηρία) και έπειτα το τελικό ποίημα, με προτάσεις για ταινίες."
Μέσα σε πλήθη γυναικών, θα σαι πάντα η κάλλιστη της ψυχής, ένα προπατορικό ξεκίνημα, δυο λέξεις και το νωχελικό σου βλέμμα με οδηγεί πάντα στον παράδεισο των ματιών σου. Μελιστάλαχτη , τα μάτια σου παράγουν δάκρυα κόκκινα. Ρίξε σπονδές στην γη μου, να αναβλέψω. λες και δεν γεννήθηκες ποτέ σ' αυτά τα νάματα ένας αετός με τα φτερά του νοτισμένα, θα με φέρνει πάντοτε στο οξυγόνο του ολοκληρωτισμού σου
Η Συγκινητική Ταινία μικρού μήκους "Γνώρισέ Με" απο Μαθητές Ειδικού Σχολείου
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: Η Φάκα
Ανθρώπινα και νοτισμένα
Απόψε δεν θα δρασκελίσω την νύχτα, να μην τελείωσει η στιγμή σου, πηγαίνουν οι ανάσες και γυρνούν ικμάδες ονείρου, τις κλείνω σε ένα σεντούκι να μην τελειώσουνε τα βήματα των ποδιών, να μην εκλείψει το φως των οφθαλμών. να χω αισθήσεις για να σε νιώθω, μάτια να βασιλεύουνε στα μάτια σου, και ψυχή να σ 'αγαπάει για να ξέρεις ότι κάπου υπάρχω! γυναίκα!
Το τελικο ποιημα
Ανθρώπινα και νοτισμένα
Απόψε θα δρασκελίσω τη νύχτα να σε βρω
λες και δεν γεννήθηκες ποτέ σ’ αυτά τα νάματα
σε ψάχνω
σε ένα ξεκίνημα προπατορικό
Ένας αετός με τα φτερά του νοτισμένα απ’ την προσπάθεια
θα σε φέρνει πάντοτε στη γη μου
με δάκρυα κόκκινα απ’ το νωχελικό σου βλέμμα,
ρίξε σπονδές στη γή μου να αναβλέψω.
Να μην τελεύσει η στιγμή σου παρακαλώ
για να χω αναμνήσεις να σε νιώθω
τα μάτιά να βασιλεύουνε ζαλισμένα
τις Κυριακές που ναι πικρές
και με άγγιξες θυμάμαι
Γυναίκα
Τσαβδάρης Ευάγγελος
Βασισμένο στις ταινίες:
(κλικ)
The Sessions (2012)
The Intouchables (2011)
Απόψε δεν θα δρασκελίσω την νύχτα, να μην τελείωσει η στιγμή σου, πηγαίνουν οι ανάσες και γυρνούν ικμάδες ονείρου, τις κλείνω σε ένα σεντούκι να μην τελειώσουνε τα βήματα των ποδιών, να μην εκλείψει το φως των οφθαλμών. να χω αισθήσεις για να σε νιώθω, μάτια να βασιλεύουνε στα μάτια σου, και ψυχή να σ 'αγαπάει για να ξέρεις ότι κάπου υπάρχω! γυναίκα!
Το τελικο ποιημα
Ανθρώπινα και νοτισμένα
Απόψε θα δρασκελίσω τη νύχτα να σε βρω
λες και δεν γεννήθηκες ποτέ σ’ αυτά τα νάματα
σε ψάχνω
σε ένα ξεκίνημα προπατορικό
Ένας αετός με τα φτερά του νοτισμένα απ’ την προσπάθεια
θα σε φέρνει πάντοτε στη γη μου
με δάκρυα κόκκινα απ’ το νωχελικό σου βλέμμα,
ρίξε σπονδές στη γή μου να αναβλέψω.
Να μην τελεύσει η στιγμή σου παρακαλώ
για να χω αναμνήσεις να σε νιώθω
τα μάτιά να βασιλεύουνε ζαλισμένα
τις Κυριακές που ναι πικρές
και με άγγιξες θυμάμαι
Γυναίκα
Τσαβδάρης Ευάγγελος
Βασισμένο στις ταινίες:
(κλικ)
The Sessions (2012)
The Intouchables (2011)
Χωρίς την ψυχή σου, κανένας στίχος δεν θα είχε ζωή!
Τσαβδάρης Ευάγγελος
ialmopia.gr
ialmopia.gr
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή