«Η αγάπη είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα», είχε πει ο Αριστοτέλης και ο Λουντέμης με την σειρά του «αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά». Φαίνεται, λοιπόν, πως η αγάπη είναι ένα άλυτο θέμα που έχει απασχολήσει τους ανθρώπους από την αρχαιότητα. Τι είναι, λοιπόν, η αγάπη;
Είναι ανώφελο να προσπαθήσει κάποιος να ορίσει την αγάπη. Είναι συναίσθημα λένε κάποιοι. Για άλλους είναι ανάγκη. Για άλλους μια συνήθεια. Είναι αποδεκτό πως ο ορισμός της αγάπης είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία και αξίζει να αναζητηθεί είναι η αξία της αγάπης. Τι είναι αυτό που την εξυψώνει, την διαφοροποιεί και δίνει την έμπνευση σε ανθρώπους να γράψουν ύμνους γι’ αυτήν, να αλλάξουν ως άνθρωποι, να πληγωθούν, ακόμα και να σκοτώσουν!
Σίγουρα η αγάπη δεν έχει το στοιχείο του έρωτα. Είναι δυο διαφορετικές έννοιες, καθώς ο έρωτας έχει το πάθος μέσα του, την υπερβολή. Και η αγάπη δεν είναι υπερβολή. Είναι ένα εξευγενισμένο συναίσθημα, περίεργο και απόλυτο. Η αγάπη, άλλωστε, θέλει το χρόνο της για να δημιουργηθεί, να ανθίσει. Ο έρωτας είναι συνήθως απρόσμενος, απροκάλυπτος και αυτόματος. Η αγάπη έχει στάδια που απαιτούνται για την τελική της μορφή.
Αγαπάμε πολλούς ανθρώπους ως το τέλος της ζωής μας. Την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας, τον σύντροφό μας. Αλλά γιατί τους αγαπάμε;
Επειδή η οικογένεια μας μεγαλώνει και μας φροντίζει, ως μια ασυνείδητη υποχρέωση δηλαδή; Ή επειδή οι φίλοι μας είναι πάντα εκεί μαζί μας στα εύκολα και στα δύσκολα, έτσι κι εμείς πρέπει να τους αγαπάμε;
Αγαπάμε την οικογένειά μας γιατί από τα πρώτα μας βήματα νιώθουμε την συνυπευθυνότητα που έχουμε ο ένας για τον άλλον… Δημιουργούνται ενσυνείδητα ισχυροί δεσμοί αγάπης, συντροφικότητας, συνεισφοράς… Στη δε φιλία, αγαπάμε τον φίλο μας γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας. Γιατί σε μια αγκαλιά συμπαράστασης νιώθουμε πως προστατεύουμε ένα μέρος της ψυχής μας. Στην ερωτική αγάπη εκεί είναι δύσκολο να λεχθεί κάτι σίγουρο… Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά… Ίσως να είναι εκείνη η αίσθηση της απόλυτης σύνδεσης με ένα άτομο. Της αλληλεξάρτησης και αλληλοσυμπλήρωσης που μόνο ένα πρόσωπο θα καταφέρει να σου προσφέρει στον απόλυτο βαθμό.
Τελικά, όμως, ποιο στοιχείο της αγάπης ξεχωρίζουμε; Φαίνεται πως όλα συνδέονται μεταξύ τους σε ένα ενιαίο πλέγμα εξαρτημένων κομματιών. Μια σκέψη είναι πως η αγάπη στοιχειώνει τα μυαλά των ανθρώπων, ως μηχανισμός εσωτερικής γαλήνης, ευφορίας. Είναι, άλλωστε, σίγουρο πως όταν αγαπάς είσαι χαρούμενος. Με όλη τη σημασία της λέξης. Είσαι χαρούμενος, γιατί ως κτήμα σου έχεις μια διαφορετική πραγματικότητα, στην οποία οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να καταφύγεις αν έχεις κουραστεί την τωρινή.
Στην αγάπη όλα είναι πιθανά. Και αν ένα σκοπό έχει στη ζωή του ο άνθρωπος, αυτός είναι να αγαπήσει!
Είναι ανώφελο να προσπαθήσει κάποιος να ορίσει την αγάπη. Είναι συναίσθημα λένε κάποιοι. Για άλλους είναι ανάγκη. Για άλλους μια συνήθεια. Είναι αποδεκτό πως ο ορισμός της αγάπης είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία και αξίζει να αναζητηθεί είναι η αξία της αγάπης. Τι είναι αυτό που την εξυψώνει, την διαφοροποιεί και δίνει την έμπνευση σε ανθρώπους να γράψουν ύμνους γι’ αυτήν, να αλλάξουν ως άνθρωποι, να πληγωθούν, ακόμα και να σκοτώσουν!
Σίγουρα η αγάπη δεν έχει το στοιχείο του έρωτα. Είναι δυο διαφορετικές έννοιες, καθώς ο έρωτας έχει το πάθος μέσα του, την υπερβολή. Και η αγάπη δεν είναι υπερβολή. Είναι ένα εξευγενισμένο συναίσθημα, περίεργο και απόλυτο. Η αγάπη, άλλωστε, θέλει το χρόνο της για να δημιουργηθεί, να ανθίσει. Ο έρωτας είναι συνήθως απρόσμενος, απροκάλυπτος και αυτόματος. Η αγάπη έχει στάδια που απαιτούνται για την τελική της μορφή.
Αγαπάμε πολλούς ανθρώπους ως το τέλος της ζωής μας. Την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας, τον σύντροφό μας. Αλλά γιατί τους αγαπάμε;
Επειδή η οικογένεια μας μεγαλώνει και μας φροντίζει, ως μια ασυνείδητη υποχρέωση δηλαδή; Ή επειδή οι φίλοι μας είναι πάντα εκεί μαζί μας στα εύκολα και στα δύσκολα, έτσι κι εμείς πρέπει να τους αγαπάμε;
Αγαπάμε την οικογένειά μας γιατί από τα πρώτα μας βήματα νιώθουμε την συνυπευθυνότητα που έχουμε ο ένας για τον άλλον… Δημιουργούνται ενσυνείδητα ισχυροί δεσμοί αγάπης, συντροφικότητας, συνεισφοράς… Στη δε φιλία, αγαπάμε τον φίλο μας γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας. Γιατί σε μια αγκαλιά συμπαράστασης νιώθουμε πως προστατεύουμε ένα μέρος της ψυχής μας. Στην ερωτική αγάπη εκεί είναι δύσκολο να λεχθεί κάτι σίγουρο… Ο καθένας το βιώνει διαφορετικά… Ίσως να είναι εκείνη η αίσθηση της απόλυτης σύνδεσης με ένα άτομο. Της αλληλεξάρτησης και αλληλοσυμπλήρωσης που μόνο ένα πρόσωπο θα καταφέρει να σου προσφέρει στον απόλυτο βαθμό.
Τελικά, όμως, ποιο στοιχείο της αγάπης ξεχωρίζουμε; Φαίνεται πως όλα συνδέονται μεταξύ τους σε ένα ενιαίο πλέγμα εξαρτημένων κομματιών. Μια σκέψη είναι πως η αγάπη στοιχειώνει τα μυαλά των ανθρώπων, ως μηχανισμός εσωτερικής γαλήνης, ευφορίας. Είναι, άλλωστε, σίγουρο πως όταν αγαπάς είσαι χαρούμενος. Με όλη τη σημασία της λέξης. Είσαι χαρούμενος, γιατί ως κτήμα σου έχεις μια διαφορετική πραγματικότητα, στην οποία οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να καταφύγεις αν έχεις κουραστεί την τωρινή.
Στην αγάπη όλα είναι πιθανά. Και αν ένα σκοπό έχει στη ζωή του ο άνθρωπος, αυτός είναι να αγαπήσει!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr