Σε πλησίασα για λίγο και μιλήσαμε.
Πρόσεξα πως τα μάτια σου έλαμπαν.
Ήταν δυο διαμάντια που ακτινοβολούσαν,
απέναντι σε ήλιο.
Δέχτηκα μέσα μου,τη ζέση τους .
Τα λόγια σου, ένας ήχος γάργαρου νερού,
που με ηρεμούσε.
Ήθελα νάμαι, συνέχεια, δίπλα του,
‘Ενοιωθες ,μούλεγες,σαν φυλακισμένη
στο ίδιο το κορμί σου.
‘Ηθελες να δραπετεύσεις,απ΄αυτό,
να κάνεις τις επιλογές σου.
Να ανοίξεις καινούριο κεφάλαιο
Μετά μούδειξες κάτι φωτογραφίες
αποθηκευμένες στο κινητό σου.
Ήταν ένα δικό σου τέλειο, ζωγραφικό,
αριστούργημα.
Απ΄αυτό φανέρωνες πως ήσουν μια λεπτή,
μια ευαίσθητη κλωστή, τεντωμένη.
Σούπα κάτι που σούκανε να χαμογελάσεις
και σε χαλάρωσε:
‘’Ο κόσμος γύρο σου είναι γεμάτος χρώματα.
Ψάξε ποιο σε ταιριάζει, πάρε ένα, απ΄αυτά
Μετά απομακρύνθηκα από κοντά σου.
ΠΟΙΗΣΗ: ΗΡΩΔΙΩΝΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr