Ο Κώστας Δανάς καταθέτει στο ialmopia τη δική του άποψη για την πολιτική και υπενθυμίζει τους πυλώνες πάνω στους οποίους πρέπει να στηριχτεί το κυβερνών κόμμα.
Θέλω το φεγγάρι αδάμαστο και εύθραυστο, και
να το φωνάζω στον κόσμο, λουλούδι ποτισμένο
στο βιολετί!
Στον άνεμο τρέμοντας, ξεδιπλώνω το κομμουνιστικό έμβλημά μου…
Δεν είμαι ένας οραματιστής ουτοπιστής, αφοσιωμένος στα κομμουνιστικά ιδεώδη! Η πολιτική με ενδιαφέρει, από την άποψη της διαμόρφωσής της…
Δίνω ίσως υπερβολική προσοχή στις τακτικές της διαδρομές…..
Ακόμη και η δημοκρατική εξουσία και οι δημοκρατικοί κανόνες, υπό την έννοια της εγγύησης για τον καθένα και για όλους, παραμένουν μια εγγύηση ξένη προς εμένα, αν δεν μπορώ να αναρωτηθώ γι’ αυτήν, αν δεν μπορώ να την αμφισβητήσω!
Για μένα, πολιτική είναι, εγώ και όλοι να είμαστε μαζί, για να επηρεάσουμε, έστω και κατά ελάχιστό, τις ανθρώπινες υποθέσεις.
Έξω απ’ αυτή την συλλογική δράση, δεν θα ήμουν ικανός να κάνω πολιτική. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα με ενδιέφερε.
Στην πραγματικότητα εντάχθηκα ολόκληρος μέσα στην πολιτική, 18 χρόνων, όταν πέρασα στην ιατρική και εντάχθηκα στην νεολαία της Ε.Δ.Α και μετά στην νεολαία Λαμπράκη.
Όμως δεν υπήρξα μόνο αυτό. Είμαι διχασμένος ανάμεσα στο να είμαι μέσα στην πολιτική από κάθε άποψη και στην συνειδητή άρνηση της αποδοχής του μέτρου της, και της λογικής της. Δεν μπορούμε να προτείνουμε την οικοδόμηση μιας κοινά αποδεκτής σχέσης, χωρίς μια κίνηση αγανάκτησης.
Ο φόβος μου είναι μήπως μου πάρουν όχι τόσο το ψωμί, ούτε το Σύνταγμα, όσο να σβηστεί η ιδέα του ανθρώπου. Δεν πρέπει ο άνθρωπος να διαγράψει αυτό το ερώτημα. Αυτό το ερώτημα αποτελεί την ρίζα του πάθους μου που ακόμα αντέχει. Το ερώτημα αυτό τροφοδότησε την πρακτική της αμφιβολίας μου και ταυτόχρονα με ώθησε στην καθημερινή εμπλοκή μου στα πολιτικά ζητήματα!
Το να αμφιβάλλω δεν είναι για μένα σημείο αδυναμίας και αναποφασιστικότητας. Αντίθετα υπήρξε μια εποικοδομητική προδιάθεση.
Πάντα διεκδικούμε τα δικαιώματα της ελευθερίας στους χώρους εργασίας, στους χώρους κοινωνικής ζωής, αλλά όχι στην οργάνωση και στην πρακτική του πολιτικού υποκειμένου, όπου αντίθετα οι απαντήσεις του αρραγούς και της αντοχής υπερίσχυαν πάντοτε.
Μόνο όταν σκέφτεσαι το ανέφικτο, έχεις το μέτρο αυτού που θέλεις ν’ αλλάξεις. Θεωρώντας ότι η πολιτική μπορεί να αναγεννηθεί, να βρει μια νέα εξάπλωση, αν εκφράζει τις ανάγκες ενός προσωπικού βιώματος που ορίζεται κοινωνικά.
Μέσα από την ποίησή μου, επιχειρώ να δώσω την πολυμορφία της ανθρώπινης εμπειρίας, τον συνδυασμό του περιεχομένου της λέξης, του μετρικού της τονισμού, της υπαινικτικής της υφής που λέει και δεν λέει. Προσθέτοντας, την συγκίνηση που μου έδινε πάντα ο μουσικός τονισμός και το χαμήλωμα της έντασης.
Τελικά πρέπει να έχουμε ως στόχο να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλάζοντας τους εαυτούς μας.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε ανταλλάσοντας ιδέες με τον Πιέτρο Ινκράο, την Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Γράμσι.
Πιστεύω ότι την ζωή μου πρέπει να την κατευθύνει, ο ρεαλισμός και η αλήθεια….
Δανάς Κώστας
ιατρός
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr