Για ένα παιδάκι της Αφρικής
είπα να γράψω ποίημα,
που πνίγηκε στο Πέλαγος
κι έπεσε άδικα θύμα.
Είχε δυο μάγουλα ρόδινα
και πρόσωπο όλο γλύκα,
μια λίμνη αθωότητας
στο πρόσωπό του βρήκα.
Μου θύμισε εμένα
στα παιδικά μου χρόνια,
όταν ακόμη δεν ήξερα
πως δένουν τα κορδόνια.
Η φτώχεια μας αβάσταχτη
σε Ελλάδα ρημαγμένη,
έμοιαζε ανθρωποθάλασσα
με κύματα φουρτουνιασμένη.
Ήταν τότε που η Πατρίδα μας
ζούσε τα πέτρινα τα χρόνια,
τότε που άρχισα να μαθαίνω
πως δένουν τα κορδόνια.
Ποίηση: Γιώργου Σαμαρτζίδη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr