Οι αναμνήσεις δεν φεύγουν ταξίδι
Έμαθα πως έφυγες ταξίδι δάσκαλε
πώς να στείλω ταξίδι τις αναμνήσεις
νόμιζα πως έστελνες ταξίδι τη φαντασία
πάνω σε κείμενα γραπτά
Το ξέρω πως θα ‘ναι ατέρμονος ο στίχος
θα τον διαβάζει αργά και ταπεινά εκείνος του απαγγέλλει
Πιάνω και χαράσσω τις γραμμές στον πίνακα της καρδιάς
Ο καημός της θέλησης ατέρμονος για το γνωστικό σου αντικείμενο
για αυτό που εμείς οι δάσκαλοι ψάχνουμε
ένας αυθεντικός παιδαγωγός.
Το πρόσωπό σου πάντα με ζάρες χαμογελαστές
μαρτυρούσαν τις παιδαγωγικές αφορμήσεις
Στην τάξη καθώς εισέρχομαι, να ξέρεις,
σε παίρνω μαζί μου τα πρωινά
σε κάθε πρόταση για σένα θα βάζω πάντα το επίθετο αιώνιος
Αιώνια τιμή, αιώνια αξιοπρέπεια αιώνια ευγνωμοσύνη και αγάπη
Οι αναμνήσεις δε φεύγουν ταξίδι
Κάτι από τη διδασκαλία σου ενυπάρχει στη δική μου
Κάτι απ’ το βλέμμα σου φωλιάζει στον τρόπο που κοιτάζω τους μαθητές μου
Με συμπάθεια κρυφή αδήλωτη
Με τα γυαλιά πάντα να απέχουν από τα μάτια,
να σκεπάζουν το δάκρυ
03 - 05 - 2015 Τσαβδάρης Αθαν. Ευάγγελος
Στην μνήμη των αναμνήσεων για τον καθηγητή μου Γκλαβάκη Δημοσθένη
ialmopia.gr
ialmopia.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr