Μοναξιά μου - Ποίημα του Μύρωνα Κομνηνού για το ialmopia.gr
Μοναξιά μου
Μοναξιά μου μοναδική!
Πάνω στην πέτρα, την θάλασσα και την αγρύπνια,
όπου λεύτερο κι αιχμάλωτο
το πέταμα, τραγουδάει το φως,
λαβωμένο απ’ την ολοκληρωτική απουσία σου!
Μοναξιά μου με το ύφος της σιωπής χωρίς
τέλος κι αρχιτεκτονική, όπου το πάτημα του
πουλιού στο πυκνό δάσος, δεν κατάφερνε να
τρυπήσει την μελαχρινή σου, την σάρκα!
Σου αφήνω μοναξιά μου,
την παροξυμμένη βροχή των φλεβών μου,
την μαρμαρωμένη μου καρδιά και σπάζοντας
τις αλυσίδες, το αδύνατο λουλουδάκι θα ‘μαι στις
αμμουδιές!
Τριαντάφυλλο της γύμνιας μου πάνω σε σεντόνια
από μετάξι και σιγανή φωτιά, όταν πια σπασμένος
ο δεσμός μας, καθάριος στο φεγγάρι και τυφλός,
διασταυρώνει τα λεπτά κύματα της αρμονίας!
Χορωδίες από αθάνατους στριφογυρίζουν τρελές,
αναζητώντας αιωνιότητα, οι εκφραστικές τους
κινήσεις, αγγίζουν τα δύο μισά του χάρτη που
συνοψίζει μοναξιές!
Η άρπα κι ο θρήνος της πιασμένος στα μεταλλικά
νεύρα τα χρυσά, τόσο γλυκό όργανο που ηχάει
ή είναι αδύναμο, αναζητούν, ω μοναξιά το παγωμένο
σου βασίλειο!
Ενώ εσύ, κυρία απρόσιτη στην πράσινη αρρώστια
του ήχου, δεν έχεις ύψος αρκετό, ούτε χείλια γνωστά,
για να φτάσουν σε σένα, οι αναστεναγμοί μου ….
Τα στάχυα είναι χρυσά, γιατί σ’ αγαπώ…….
Μύρωνας Κομνηνός
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr