Με το ''Ο έρωτας ταξιδεύει στα χρόνια'', ο ποιητής Ευάγγελος Αθαν. Τσαβδάρης μοιράζεται για ακόμα μια φορά με τους αναγνώστες του ialmopia.gr, την εξαιρετική του ποίηση για τον Ανεκπλήρωτο Έρωτα..
Ο έρωτας ταξιδεύει μέσα στα χρόνια
Δε θα σταματήσω να σου γράφω στίχους
κι όταν γεράσεις έλα και ρώτα με,
πόσο θα σ’ αγαπάω τότε,
οι ωκεανοί δε θα χωρούνε την αγάπη μου,
όταν γεράσεις η αγάπη μου θα μοιάζει με σεισμό
χωρίς κορμιά μόνο οι ψυχές μας θα σείονται άγρια κλαδιά δίχως κορμό,
τούτο δεν ήθελες πάντα,
να ‘μαι με της ψυχής ο εραστής δίχως κορμιού νερό,
διψασμένος κι όμως πάντα θα κοιτάζω τη ψυχή σου!
Απλά μου λείπεις.
Με δίχως στίχους.
Και τώρα κλαίω εγώ ο φθηνός κομπάρσος της ζωής σου,
είναι γραφτό για σένα φαίνεται να γράφει η πένα,
τι κι αν πυρώνουν τη σάρκα σκέψεις άλλων γυναικών,
για σένα γράφει η πένα,
το ξέρεις πως αν το φεγγάρι σου δε με λούσει ξανά
στις αγκαλιές όταν λείπεις το κάνουν οι στίχοι έτσι μαγικά,
μαγικά ανερμήνευτα…
και τώρα βάλε της αγκαλιάς τις λέξεις…
ώσπου να ξαποστάσει ο ήλιος
Αν μαζεύονταν γύρω μου όλες οι γυναίκες που αγάπησα,
στη γερασμένη ηλικία, όταν το σαρκοβόρο γεράκι της ηδονής μου,
δεν προκαλεί την απειλή της απόλαυσης,
τότε θα ζήταγα να φύγουν όλες από κοντά μου,
γιατί δε μέριασαν τη θλίψη μου,
δεν κατάλαβαν την ηδονή μου,
δεν έχτισαν πάνω στον πόνο
στον πόνο και τον θάνατο ανάσταση
κι εσύ μόνο εσύ θα έμενες να σου χαϊδεύω παραλυτικά τα μάτια σου,
σαν λεωφόρους και στεριές ατελείωτες!
Την ώρα δεν την ορίζω
την αιτία δεν τη θυμάμαι και ίσως δεν είναι μόνο μια
Ίσως τον ρόλο αυτόν πηγάζεις
Πήγασε θηλυκέ
είσαι ο καθρέφτης
θα ‘σαι η αυλητρίδα η ανεξάντλητη
Φτάνει τώρα ο στίχος
Κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου
Κάθε φορά που σχηματίζεται η γκριμάτσα της έμπνευσης σε ψάχνω
να την κάνεις χαμόγελο
Άραγε ποιο κορμί να ζεσταίνουν οι ανάσες σου
Άραγε ποια πλήκτρα να ερεθίζουν τα ενδότερα του κορμιού σου
Η ευαλωτότητα της ψυχής σου πού εκτονώνεται;
Τι μου τάζεις να σου γράψω
Έλα να κάνουμε έρωτα πάνω στων προκαταλήψεων τις νόρμες
Γιατί κάθε βρέφος και κάθε νεκρός να σε αντικρίζει
για να γεννηθεί και να ξαναγεννηθεί
κι ύστερα να πεθάνει απ’ την απόρριψή σου
Κι όμως δε θέλω να τελειώσει τούτο το παραλήρημα
κι αν τα θέλγητρα σου προσπερνούν
μαζί σου πάντα πάλευα να ‘μαι ο πρώτος και ο τελευταίος των τυχερών
Ξημέρωμα αγκαλιάζω τους πόνους σου που ταιριάζεις με ηδονές.
Κι εγώ κάπου θα ψάχνω να κουρνιάσω με δάκρυ,
να αδειάσω στη δεξαμενή της σκέψης σου.
Οδήγησέ την αυτήν τη γραφή
και μόνο ας δεσπόζεις μέσα της, οδήγησε
κι ας σε ρημάζει το ερωτικό της τάλαντο.
Οδήγησε και τη ψυχή μου σε συντροφιάς δρόμους,
αφού και το δάκρυ μου όσο και να κρατώ
θα το φέρουν του νερού τα ρεύματα ίσια στην ύπαρξή σου!
Ακόμα κι αν λιμάνια και γεφυρωμένες πολιτείες σύγχρονες σε πάρουν,
για να ζωγραφίσουν τα χορευτικά σου τα παπούτσια θαύματα,
μάθε το τώρα χωρίς περιστροφικά ψεύδη:
Δε θα μου λείπεις, όταν με ξεχάσεις
και τούτο δε θα λησμονήσω απ’ τη δική σου εγκατάλειψη, αφού
τη ψυχή σου αγάπησα και τη γεύομαι σαν το βασιλικό πολτό.
Τη ψυχή σου πάλι λέω
σαν σειρήνα παρηγοριάς στην οχλαγωγία των γυναικών.
Τη ψυχή σου την ακούς;
Την καλοσύνη σου την έκανα σεντόνι λευκό να με σκεπάζει τ’ ακούς,
το κορμί σου το βίωσα τόσο σαν ομόριζο κλωνάρι!
Στο κορμί σου να διαβεί η λυχνία του έρωτα
και τώρα συ μπορείς να με ξεχάσεις;
Ευάγγελος Αθαν. Τσαβδάρης
ialmopia.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr