Κτηματολόγιο. Η αρχή και το τέλος του «είναι δικό μου»
Όλοι λίγο πολύ, διαβάσαμε, ακούσαμε, μας είπανε, πήρε τ’ αυτί μας κάπου για το Κτηματολόγιο. Κάπου, κάπως, κάποτε ή και τώρα δημιουργήθηκε στο μυαλό μας μια εικόνα, μια αίσθηση του καλού ή του κακού, ένας εκνευρισμός «πάλι εγώ θα πληρώσω;», ένας φόβος «και σε ποιους θα πληρώσω πάλι; Πόσο ηλίθιος νομίζουν πάλι ότι είμαι;», μια καχυποψία «Πάλι οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι και οι μηχανικοί θα κονομήσουν! Γι’ αυτούς τα κάνουν όλα...», μια αγανάκτηση «Πάλι πρέπει να τρέχω από γραφείο σε γραφείο, να πληρώνω από αυτά που δεν έχω και να μαλώνω με συγγενείς και γειτόνους για το χωραφάκι του παππού που, ανάθεμά με, αν ξέρω πού είναι» ή και μια ανακούφιση «Επιτέλους έφτασε και σε μας το κτηματολόγιο! Δε μας ξέχασαν». Πολύ από εμάς σκεφτήκαμε « Λες τώρα να μπορέσω να μεγαλώσω το χωράφι μου; Λες να μπορώ να ́πάρω ́ κι αυτό που δεν είναι κανενός; Ποιος θα το καταλάβει; Στην Ελλάδα ζούμε...»
Κτηματολόγιο λοιπόν, ένας λαϊκός μύθος από αυτούς που μας αρέσει να πλάθουμε την ώρα του καφέ, την Πέμπτη στη λαϊκή ή ψιλορωτώντας κάποιους επαγγελματίες.
Ας δούμε τι είναι αυτό το περιβόητο Κτηματολόγιο και ας απαντήσουμε στην ερώτηση «γιατί πρέπει να το κάνω;»
Ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, ο Ιωάννης Καποδίστριας, εξήγγειλε τη δημιουργία του Κτηματολογίου, αλλά δεν πρόλαβε να την υλοποιήσει, γιατί δολοφονήθηκε. Λέγεται, ότι το Κτηματολόγιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του, γιατί οι κοτζαμπάσηδες που λυμαίνονταν τη χώρα δεν ήθελαν να μπει τάξη στον χώρο αυτό, για να μπορούν να συνεχίσουν τις καταπατήσεις τους. Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η δημιουργία του Κτηματολογίου φαίνεται ότι επίσημα ξεκίνησε με το Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο Αρ. 70 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στις 2 Δεκεμβρίου του 1836.
Όλοι λίγο πολύ, διαβάσαμε, ακούσαμε, μας είπανε, πήρε τ’ αυτί μας κάπου για το Κτηματολόγιο. Κάπου, κάπως, κάποτε ή και τώρα δημιουργήθηκε στο μυαλό μας μια εικόνα, μια αίσθηση του καλού ή του κακού, ένας εκνευρισμός «πάλι εγώ θα πληρώσω;», ένας φόβος «και σε ποιους θα πληρώσω πάλι; Πόσο ηλίθιος νομίζουν πάλι ότι είμαι;», μια καχυποψία «Πάλι οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι και οι μηχανικοί θα κονομήσουν! Γι’ αυτούς τα κάνουν όλα...», μια αγανάκτηση «Πάλι πρέπει να τρέχω από γραφείο σε γραφείο, να πληρώνω από αυτά που δεν έχω και να μαλώνω με συγγενείς και γειτόνους για το χωραφάκι του παππού που, ανάθεμά με, αν ξέρω πού είναι» ή και μια ανακούφιση «Επιτέλους έφτασε και σε μας το κτηματολόγιο! Δε μας ξέχασαν». Πολύ από εμάς σκεφτήκαμε « Λες τώρα να μπορέσω να μεγαλώσω το χωράφι μου; Λες να μπορώ να ́πάρω ́ κι αυτό που δεν είναι κανενός; Ποιος θα το καταλάβει; Στην Ελλάδα ζούμε...»
Κτηματολόγιο λοιπόν, ένας λαϊκός μύθος από αυτούς που μας αρέσει να πλάθουμε την ώρα του καφέ, την Πέμπτη στη λαϊκή ή ψιλορωτώντας κάποιους επαγγελματίες.
Ας δούμε τι είναι αυτό το περιβόητο Κτηματολόγιο και ας απαντήσουμε στην ερώτηση «γιατί πρέπει να το κάνω;»
Ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, ο Ιωάννης Καποδίστριας, εξήγγειλε τη δημιουργία του Κτηματολογίου, αλλά δεν πρόλαβε να την υλοποιήσει, γιατί δολοφονήθηκε. Λέγεται, ότι το Κτηματολόγιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δολοφονία του, γιατί οι κοτζαμπάσηδες που λυμαίνονταν τη χώρα δεν ήθελαν να μπει τάξη στον χώρο αυτό, για να μπορούν να συνεχίσουν τις καταπατήσεις τους. Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η δημιουργία του Κτηματολογίου φαίνεται ότι επίσημα ξεκίνησε με το Βασιλικό Διάταγμα του Όθωνα που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο Αρ. 70 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στις 2 Δεκεμβρίου του 1836.
Το Διάταγμα προέβλεπε στο άρθρο 4, ότι «Αι εγγραφαί θέλουν γίνεσθαι εις όνομα του δικαιώματι ιδιοκτησίας κατέχοντος, και θέλουν περιέχει 1.) Το είδος του κτήματος, αν δηλ. είναι αγρός, οικία κ.λπ. 2.) Την ονομασία του κτήματος, αν έχη. 3.) Την θέσιν. 4.) Τα όρια. 5.) Την έκτασιν, ή το μέγεθος ωσέγγιστα. 6.) Τους τίτλους της ιδιοκτησίας». 178 χρόνια μετά, δεν έχουμε ακόμα Κτηματολόγιο. Γιατί; Πέραν του γνωστού και οφθαλμοφανούς γιατί τα λεφτά φαγώθηκαν πριν καν αρχίσει το Κτηματολόγιο, οι λόγοι είναι βαθύτεροι και ακόμα πιο ποταποί. Όπως γράφει ο Γ. Α. Κουμάντος σε ένα εξαιρετικό κείμενό του, που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» της Κυριακής, στις 20 Μαΐου 1978, με τίτλο «Κτηματολόγιο» αναφέρει τους λόγους που δεν υπάρχει καμία πίεση για τη δημιουργία του Κτηματολογίου: «Πέρα όμως από όλες αυτές τις εξηγήσεις, υπάρχει μια άλλη πολύ πιο βαθιά και πολύ πιο πειστική: υπάρχουν συμφέροντα σοβαρότατα και ανομολόγητα, που θα θίγονταν από την εισαγωγή του κτηματολογίου στον τόπο μας. Είναι τα συμφέροντα όλων όσοι έχουν, στο παρελθόν, καταπατήσει ακίνητα, είτε του Δημοσίου είτε ιδιωτών και τα εκμεταλλεύονται κολυμπώντας στα θολά νερά της ασάφειας και της λησμοσύνης νερά βαθιά όπου δύσκολα φτάνει ο όποιος έλεγχος των τίτλων».
Φτάνουμε έτσι στο 1995 οπότε συστήνεται η Κτηματολόγιο ΑΕ με αποκλειστικό σκοπό τη μελέτη, σύνταξη, λειτουργία και τήρηση του Εθνικού Κτηματολογίου. Η πρόβλεψη είναι να έχει ολοκληρωθεί το Κτηματολόγιο μέχρι το 2020. Με δεδομένο ότι το 2011 είχε καταγραφεί το 17,7% των δικαιωμάτων, η πρόβλεψη μάλλον είναι ουτοπική.
Όμως πώς μπορεί να συμμαζευτεί μια χώρα όταν ουσιαστικά δεν ξέρει τι έχει κάθε πολίτης του και τι έχει το κράτος; Όταν ο καθένας μπορεί να βάζει μια φωτιά και να «δικαιώνεται» τα καμένα που έχει καταπατήσει; Όταν ο καθένας μπορεί να εκχερσώνει γη και να την ονομάζει τσιφλίκι του πατέρα του; Πώς ένας πολίτης μπορεί να δεχθεί τη φορολογία που του επιβάλει το κράτος, όταν γνωρίζει ότι αυτή στηρίζεται σε λανθασμένες καταγραφές και στοιχεία ευάλωτα στις διαθέσεις των δηλούντων; Γιατί οι μοναδικές καταγραφές που σήμερα υπάρχουν είναι το Ε9 και η δήλωση τετραγωνικών στη ΔΕΗ. Τα στοιχεία των υποθηκοφυλακείων αναφέρονται σε πρόσωπα και όχι σε δικαιώματα.
Ό,τι δε δηλωθεί στο Κτηματολόγιο, θα το πάρει το κράτος. Αν και ακούγεται ως εκφοβισμός, είναι η απλή λογική του ό,τι δεν ανήκει σε κάποιον, ανήκει σε όλους μας.
Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς ένα βήμα, ώστε να στηθεί το κράτος σωστά. Όχι γιατί μας το λένε, όχι γιατί διαφορετικά θα τιμωρηθούμε αλλά γιατί κι εμείς θέλουμε να εξασφαλίσουμε αυτά που θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας και πάνω απ’ όλα γιατί θέλουμε ένα κράτος που δε θα το εξουσιάζουν κοτζαμπάσηδες.
Πρόθεσή μας είναι, να συμβάλουμε στην όσο το δυνατό ευκολότερη, σοβαρότερη και χωρίς λάθη διαδικασία υποβολής δηλώσεων στο Κτηματολόγιο. Έτσι, ως κομμάτι αυτού του τόπου, θα ενημερώνουμε δημόσια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δίνοντας χρήσιμες συμβουλές ή λύσεις σε τεχνικά θέματα ή προβλήματα που τυχόν θα παρουσιαστούν κατά την πορεία του Κτηματολογίου.
Για το Σύλλογο Μηχανικών Αλμωπίας ΣΔΜΑ
Φτάνουμε έτσι στο 1995 οπότε συστήνεται η Κτηματολόγιο ΑΕ με αποκλειστικό σκοπό τη μελέτη, σύνταξη, λειτουργία και τήρηση του Εθνικού Κτηματολογίου. Η πρόβλεψη είναι να έχει ολοκληρωθεί το Κτηματολόγιο μέχρι το 2020. Με δεδομένο ότι το 2011 είχε καταγραφεί το 17,7% των δικαιωμάτων, η πρόβλεψη μάλλον είναι ουτοπική.
Όμως πώς μπορεί να συμμαζευτεί μια χώρα όταν ουσιαστικά δεν ξέρει τι έχει κάθε πολίτης του και τι έχει το κράτος; Όταν ο καθένας μπορεί να βάζει μια φωτιά και να «δικαιώνεται» τα καμένα που έχει καταπατήσει; Όταν ο καθένας μπορεί να εκχερσώνει γη και να την ονομάζει τσιφλίκι του πατέρα του; Πώς ένας πολίτης μπορεί να δεχθεί τη φορολογία που του επιβάλει το κράτος, όταν γνωρίζει ότι αυτή στηρίζεται σε λανθασμένες καταγραφές και στοιχεία ευάλωτα στις διαθέσεις των δηλούντων; Γιατί οι μοναδικές καταγραφές που σήμερα υπάρχουν είναι το Ε9 και η δήλωση τετραγωνικών στη ΔΕΗ. Τα στοιχεία των υποθηκοφυλακείων αναφέρονται σε πρόσωπα και όχι σε δικαιώματα.
Ό,τι δε δηλωθεί στο Κτηματολόγιο, θα το πάρει το κράτος. Αν και ακούγεται ως εκφοβισμός, είναι η απλή λογική του ό,τι δεν ανήκει σε κάποιον, ανήκει σε όλους μας.
Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς ένα βήμα, ώστε να στηθεί το κράτος σωστά. Όχι γιατί μας το λένε, όχι γιατί διαφορετικά θα τιμωρηθούμε αλλά γιατί κι εμείς θέλουμε να εξασφαλίσουμε αυτά που θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας και πάνω απ’ όλα γιατί θέλουμε ένα κράτος που δε θα το εξουσιάζουν κοτζαμπάσηδες.
Πρόθεσή μας είναι, να συμβάλουμε στην όσο το δυνατό ευκολότερη, σοβαρότερη και χωρίς λάθη διαδικασία υποβολής δηλώσεων στο Κτηματολόγιο. Έτσι, ως κομμάτι αυτού του τόπου, θα ενημερώνουμε δημόσια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δίνοντας χρήσιμες συμβουλές ή λύσεις σε τεχνικά θέματα ή προβλήματα που τυχόν θα παρουσιαστούν κατά την πορεία του Κτηματολογίου.
Για το Σύλλογο Μηχανικών Αλμωπίας ΣΔΜΑ
η πρόεδρος
Χισκάκη Μελίτα
αφου τα έχουμε δηλώσει τόσες φορές στα Ε9 πάλι τα ίδια? πάλι 20αρικα θα δίνουμε?
ΑπάντησηΔιαγραφή