Το σώμα μου, το διπρόσωπο.
της ζωής, έπεσε πάνω μου, η σκιά του
θανάτου!
Το σώμα μου πάλεψε, νίκησε κι ακολούθησε
την τροχιά του, γύρω απ’ το ανάπηρο
αστέρι της γέννησής μου!
Αεράκι φυσούσε και χάιδευε, τις ουλές,
τις καμπύλες μου και το σώμα μου
μεγάλωνε και με κουβαλούσε σ’ αυτή
τη γη, μαζί με τους πάντα δύο αντίθετους
κόσμους, την ζωή και τον θάνατο!
Τα χρώματα της δύσης με μάγευαν, άνοιγαν
του παραδείσου τις πύλες, που σήμαιναν το
τέλος της μέρας.
Όταν ανέτελλε το άρρωστο αρσενικό μου σώμα
ξαναγεννιόμουν, ξάπλωνα τότε πάνω στην γη,
κι έκλεβα την ζέστη της και θαρρούσα πως
μάντευα πως αισθάνονταν τα φυτά της.
Σώμα μου άρρωστο, δικό μου σώμα, από σένα
όλα απορρέουν, νερά λαμπερά και νερά θολά
με πλάσματα του έρωτα και της ποίησης να
κολυμπούν στο βάθος!
Μέχρι και εκείνες οι στιγμές, οι άυλες, οι
μεταφυσικές, όταν ανεβαίνει ο νους αγγίζει
τον ουρανό, όλα από μένα ρέουν……
Όμως του σώματός μου, η διπροσωπία, δεν είναι
απάτη, είναι ευλογία!!!!!!!!!!
Μύρωνας Κομνηνός για το ialmopia.gr
Οι στίχοι αυτοί είναι αφιερωμένοι στον φίλο ποιητή Βαγγέλη Τσαβδάρη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr