Βλέπω την Τέχνη, όχι σαν κάτι που εξαντλείται στους ορίζοντες της αισθητικής, αλλά που ξεκινώντας από τις αισθήσεις πηγαίνει πέρα απ’ την αισθητική και αγγίζει την ζωή!
Και εγώ θα τολμούσα να πω, η Τέχνη σαν ποίηση, δεν αντιγράφει την ζωή. Την αποκαλύπτει!
Το θαυμάσιο αποκαλύπτεται και ο καλλιτέχνης δεν μένει αδρανής, διότι γυρεύει την διέξοδο για να βγει από την υπόγεια σπηλιά, πράγμα που σημαίνει, ότι ψάχνει, ότι αναζητά, δέχεται το θαυμάσιο μόλις εμφανισθεί.
Το θαυμάσιο δεν μπορεί να μένει κρυφό και ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να κρατήσει μέσα του ότι θαύμασε, πρέπει να το μεταδώσει στους άλλους, στους συνανθρώπους του.
Ο Προμηθέας έδρασε ως μεσολαβητής μεταξύ του θεατού και του αθέατου και προϊόν αυτής της μεσολάβησης, είναι το έργο Τέχνης!
Η Τέχνη στο ξεκίνημά της, κατά την τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης», δεν ανήκε στους ανθρώπους, ήταν κάτι θείο! Χρειάστηκε να μπορεί να επικοινωνεί με το θείο ο Προμηθέας για να την κλέψει.
Στις στιγμές της μεταβίβασης, από το αθέατο στο θεατό, ο καλλιτέχνης είναι έν-τεχνος! Παιδί της σχέσης αυτής, το έργο τέχνης, είναι και αυτό έν-τεχνο!
Το ότι το έργο τέχνης είναι ένα έντεχνο δημιούργημα σημαίνει: α)θα έχει μια υλικο-μορφική πραγματικότητα και β)θα φέρει μέσα του την Τέχνη.
Στην δικιά μου αποκάλυψη, που είναι το αποτέλεσμα αυτής της μυστηριακής λειτουργίας, καθώς ερευνώ, μου εμφανίζεται ο Ήλιος – Τέχνη! Τον αποκαλύπτω και μου αποκαλύπτεται.
Η ποίηση κατά τον Πλάτωνα είναι το πέρασμα από το «μη όν» το «όν». Αν δεχτούμε αυτόν τον ορισμό, τότε η ποίηση, μεσολαβεί ανάμεσα στο μη φαίνεσθαι και στο φαίνεσθαι. Το αθέατο γίνεται θεατό, μέσα από την ποίηση. Ο Αριστοτέλης έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην Μνήμη, όπως επίσης οι σύγχρονοι ποιητές, ο Τζοις, ο Καβάφης, ο Ρενέ Σαρ, βάσισαν πολύ το έργο τους στην λειτουργία της Μνήμης.
Η μνήμη δεν θεωρείται σαν μια αίσθηση, εν τούτοις οι αισθήσεις είναι δεμένες με αυτήν. Μέσα σ’ ένα ποίημα κατοικεί ο Λόγος; Πράγματι, η υλικο-μορφική πραγματικότητα του ποιήματος είναι οι λέξεις, οι στίχοι, ο ρυθμός κ.α. Οι λέξεις είναι προϊόν του Λόγου, δηλαδή της ουσίας του ποιήματος.
Κάθε λέξη, επομένως είναι ένα διάφανο «όν», ένα πλοίο που επιτρέπει στον αναγνώστη το ταξίδι επικοινωνίας με τον Λόγο.
Η ποίηση κατοικεί μέσα στο έργο Τέχνης, που είναι προϊόν μετάβασης, από το αθέατο στο θεατό.
Φέρνει δε το έργο τέχνης, μέσα του την Τέχνη και την Ποίηση!
Ο κάθε καλλιτέχνης, είναι ένας ποιητής!
Κώστα Δανάς ιατρός
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr