που υπάρχει χρήμα, υπάρχουν και παγίδες.
Ας δούμε αυτήν που φέρει την υπογραφή τράπεζας ή τραπεζών:
Ο καταναλωτής μετά από πολύμηνη αναμονή, ταλαιπωρία συγκέντρωσης δικαιολογητικών και αφού έχει δεχθεί τη «δυσανεξία» της τράπεζας ως προς το συγκεκριμένο πρόγραμμα, καλείται να υπογράψει ένα πλήθος εγγράφων. Μέσα σ’ αυτά βρίσκονται κι έγγραφα που αφορούν την τεχνική υποστήριξη και υλοποίηση του έργου. Τι σημαίνει αυτό; Η τράπεζα «προωθεί» εταιρεία, να κάνει το σύνολο του τεχνικού έργου! Να κάνει τις τεχνικές μελέτες, τις τεχνικές υπηρεσίες υποστηριχτικού χαρακτήρα, μέχρι και να κατασκευάσει το έργο. Και όλα αυτά από μακριά…Γιατί δεν πρόκειται να εμφανιστεί κανένας μηχανικός, ούτε βέβαια κανείς πρόκειται να ακούσει το τι θέλει ο ανυποψίαστος πελάτης της τράπεζας για το δικό του σπίτι. Μην ξεχνάτε πως η τεχνική εταιρεία έχει εργοδότη την τράπεζα και όχι τον ιδιώτη που θέλει να κάνει κάτι στο σπίτι του.
Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει… Η τράπεζα διαχειρίζεται τα χρήματα του προγράμματος, σε αυτήν θέλει να καταλήξουν μέσω εταιρείας αγνώστων συμφερόντων.
Ποιος κερδίζει; Σίγουρα όχι ο κάτοικος της Αλμωπίας. Ούτε αυτός που θα φτιάξει το σπίτι του, ούτε βέβαια ο εργάτης που περιμένει να δουλέψει ή ο έμπορος που περιμένει να πουλήσει.
Η Αλμωπία δεν έχει την πολυτέλεια να δωρίζει χρήματα και να δίνει δουλειά εκτός των συνόρων της!
Αγαπητοί κύριοι, μέχρι πότε πιστεύετε ότι θα μπορούμε να υπομένουμε τις διαθέσεις σας; Μέχρι πότε νομίζετε ότι θα ζούμε υπό ομηρία; Αφήστε επιτέλους τον κόσμο να δουλέψει, έστω και με αυτά τα πενιχρά χρήματα που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δυστυχώς διαχειρίζεστε εσείς με το αντίστοιχο κέρδος φυσικά.
Για το ΣΔΜΑ
η πρόεδρος
Χισκάκη Μελίτα
που είναι το πρόβλημα δεν κατάλαβα. Ας τα κάνει όλα η τράπεζα να μην τρέχουμε να ψάχνουμε εμείς εργάτες
ΑπάντησηΔιαγραφή