Καλλιέργεια ροδακινιάς - γράφει η Γραμματέα Αναστασία

Καλλιέργεια ροδακινιάς - γράφει η Γραμματέα Αναστασία για το ialmopia.gr

Πολύ λίγα οπωροφόρα έχουν επεκταθεί τόσο γρήγορα και προσαρμοστεί σε τόσο πολλά κλιματικά περιβάλλοντα όσο η ροδακινιά. 

Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες με εξαίρεση ελάχιστες από αυτές, είναι αυτογόνιμες και για αυτό το λόγο δεν υπάρχει πρόβλημα επικονίασης. Ο πολλαπλασιασμός  γίνεται με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ πάνω σε υποκειμένα σπορόφυτα ηλικίας 1 εως 2 ετών. Ο ενοφθαλμισμός γίνεται την ανοιξη, το καλοκαίρι και αρχές φθινοπώρου.  Ως υποκείμενα σπορόφυτα χρησιμοποιούνται σπόροι ροδακινιάς των ποικιλιών Elberta, Lovell, Halford και πιό σπάνια σπόροι βερυκοκκιάς και αμυγδαλιάς.

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ    

Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι οι:

·         Mayflower, springtime, redheaven, elberta, early crest, elegant lady, Fayette οι οποίες είναι και επιτραπέζιες,

·         Andross, everts, stam, klampt οι οποίες είναι συμπύρηνες για κονσερβοποίηση,

·         Snow queen, andrianna, maybelle, red diamond που αποτελούν ποικιλίες νεκταρινιάς ενώ

·         τα κυριότερα υποκείμενα που χρησιμοποιούνται είναι τα GF 677, GF3,GF1869, GF655/2.

Κλίμα και έδαφος

Η ροδακινιά ευδοκιμεί σε περιοχές οπου η θερμοκρασία δεν πεφτει συχνά κατω απο το Ο. Χρειάζεται αρκετό ψύχος για την διακοπή του ληθάργου των οφθαλμών. Περιοχές με όψιμους ανοιξιάτικους παγετούς κατα την διάρκεια της άνθησης είναι ακατάλληλες για την καλλιέργεια της ροδακινιάς γιατί ζημιώνονται τα άνθη. Καλύτερη ποιότητα καρπών επιτυγχάνεται σε περιοχές με αρκετά ζεστό καλοκαίρι και χαμηλή σχετική υγρασία. Όταν οι ανάγκες σε ψύχος μίας ποικιλίας ροδακινιάς δεν ικανοποιηθούν, τότε οι ανθοφόροι οφθαλμοί πέφτουν ή εκπτύσσονται ανώμαλα με αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής. 

Έδαφος. Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά ευδοκιμούν σε εδάφη βαθιά με καλό αερισμό και φτωχά σε ανθρακικό ασβέστιο. 

Φύτευση. Η ροδακινιά φυτεύεται κατά τετράγωνα και κατα ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή γραμμές. Οι αποστάσεις φύτευσης είναι μεταξύ των γραμμών μέχρι 5 μετρα και επι των γραμμών μεχρι 3,5 μέτρα αλλά πάντοτε αυτές εξαρτώνται απο το σύστημα κλαδέματος και το είδος του υποκειμένου. 

Ποτίσματα. Η ροδακινιά είναι δέντρο απαιτητικό σε νερό καθόλη την βλαστική περίοδο. Η έλλειψη του νερού κατα την περίοδο ανάπτυξης του καρπού επηρεάζει αρνητικά το μέγεθος και την ποιότητα των ροδακίνων ως και την παραγωγή, τόσο για την τρέχουσα περίοδο όσο και για την επόμενη χρονιά γιατί μειώνει το μήκος της βλάστησης και εξασθενεί το δέντρο. Οσον αφορά την συχνότητα των ποτισμάτων, αυτά θα πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. 

Λίπανση. 

Η ροδακινιά είναι απαιτητική σε ανόργανα θρεπτικά στοιχεία και κυρίως σε άζωτο και κάλιο. Η εμπειρική λίπανση κατα στρέμμα είναι της τάξης 75 εως 100 κιλά θεεική αμμωνία, 30 κιλά υπερφωσφορικό  λίπασμα και 40 κιλά θεεικό κάλιο. Η χορήγηση αμμωνιακής λίπανσης γίνεται καθε χρόνο ενώ το υπερφωσφορικό  λίπασμα και το θεεικό κάλιο κάθε δύο χρόνια. Τέλος, ενδεχομένως να εμφανιστεί τροφοπενία βορίου, ψευδαργύρου, σιδήρου και μαγγανίου. Οι παραπάνω τροφοπενίες διορθώνονται με την προσθήκη βόρακα, χηλικού ψευδαργύρου, χηλικού σιδήρου και θεεικού μαγγανίου αντίστοιχα. 

Αραίωμα καρπών. Το αραίωμα των καρπών είναι αναγκαίο γιατί βελτιώνει το μέγεθος και την ποιότητα των καρπών κυρίως όταν το δέντρο εχει μεγάλο φορτίο. Ο βαθμός αραιώματος των καρπών εξαρτάται απο το δυνητικό μέγεθος του ´ωριμου καρπού . Γενικά, όσο μικρότερο είναι το κανονικό μέγεθος του καρπού κατα την ωρίμανση  τόσο πιό μεγάλη πρέπει να είναι η απόσταση μεταξύ των καρπών που αφήνονται επί του βλαστού. 

Κλάδεμα. Στην ροδακινοκαλλιέργεια τα πιό επικρατέστερα σχήματα μόρφωσης των δέντρων είναι το κυπελλοειδές , το καθυστερημένο κυπελλοειδές, η κανονική πάλμετα, η αμφίπλευρη παλμέτα, το ατρακτοειδές και ο οπωρώνας τύπου λιβάδι. Το κλάδεμα διενεργείται κατα το τέλος του χειμώνα. 

Συγκομιδή. Οι καρποί δεν αποκτούν το επιθυμητό μέγεθος ωριμότητας ταυτόχρονα. Συνεπώς δεν ενδείκνυται να συγκομίζονται όλοι οι καρποί ενός δέντρου σε μία συλλογή. Συνήθως ωριμάζουν με την ίδια χρονική σειρά που εκπτύσσονται και τα άνθη. Η συγκομιδή γίνεται σε 2 με 3 χέρια ενώ η μηχανική συλλογή είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο και εφαρμόζεται σε περιορισμένη κλίμακα μονο σε κονσερβοποιημένες ποικιλίες. 

Συντήρηση. Τα ροδάκινα αν και δεν συντηρούνται επί μακρόν, μπορεί να διατηρηθούν για 2 με 4 εβδομάδες ανάλογα με την ποικιλία και το βαθμό ωριμότητας σε θερμοκρασία Ο^ο C και σχετική υγρασία 90%.

Κυριότερες ασθένειες και έντομα ροδακινιάς. 

Τα κυριότερα έντομα που δημιουργούν ζημιές στην ροδακινιά είναι:

• Η πράσινη αφίδα της ροδακινιάς, η ασπρη ψώρα της ροδακινιάς, ο καπνώδης των πυρηνοκάρπων, ο βλαστορύκτης τςη ροδακινιάς, η καρπόκαψα, η μύγα της μεσογείου , οι οπλόκαμπες της δαμασκηνιάς κτλ.

Ασθένειες

• Οι κυριότερες ασθένειες είναι ο εξώασκος(φωτο 3), το κορύνεο, το ωίδιο της ροδακινιάς, η αδρομύκωση, η σκωρίαση, η νέκρωση των βραχιόνων, το βακτηριακό έλκος των πυρηνοκάρπων, η σάρκα των πυρηνοκάρπων, το μωσαικό της ροδακινιάς και η βοθρίωση του στελέχους της ροδακινιάς.

Γραμματέα Αναστασία

Γεωπόνος ΓΠΑ

anastagra@yahoo.gr