Ερώτηση στους Υπουργούς Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κατέθεσε στη Βουλή η βουλευτής κ. Θ. Τζάκρη με αφορμή την ανάρτηση σε διαβούλευση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής το οποίο σηματοδοτεί το τέλος εποχής για τα φωτοβολταϊκά, εφόσον φέρνει το κούρεμα των εγγυημένων τιμών τους που φτάνει ως και το 49,5 % για όσα εγκαταστάθηκαν σε στέγες σπιτιών και μέχρι το 55% για όλες τις λοιπές κατηγορίες και έρχεται εν μία νυκτί και κατά τρόπο εντελώς παράνομο να τινάξει στον αέρα τον προγραμματισμό χιλιάδων οικογενειών που με τις ευλογίες της πολιτείας αποφάσισαν να επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι πρότινος, ήτοι εγγυημένες τιμές για μια εικοσαετία, γρήγορο κόστος απόσβεσης και σίγουρες αποδόσεις.
Η κ. Τζάκρη ρωτάει τους συναρμόδιους Υπουργούς σε ποια σύγχρονη δημοκρατική χώρα που λειτουργεί υπό καθεστώς έννομης τάξης η συνεπής τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από μια σύμβαση αποτελεί προνομιακή μεταχείριση, εάν το Κράτος έχει συνέχεια και εάν δεσμεύεται εν τέλει από την υπογραφή του, τί παράδειγμα δίνει η συγκεκριμένη ενέργεια και για άλλες συμβάσεις μεταξύ του δημοσίου και πολιτών και εάν είναι βέβαιοι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά της ενέργειας και θα επανέλθει αυτή σε φυσιολογικά επίπεδα, καθώς και εάν υπάρχει κάποια σχετική μελέτη ή μήπως πρόκειται για έναν ακόμη πρόχειρο σχεδιασμό.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης της κ. Τζάκρη έχει ως εξής:
«Κύριοι Υπουργοί,
Τέλος εποχής για τα φωτοβολταϊκά φέρνει το κούρεμα των εγγυημένων τιμών τους που φτάνει μέχρι και το 49,5% για όσα εγκαταστάθηκαν σε στέγες σπιτιών και μέχρι το 55% για όλες τις λοιπές κατηγορίες, σύμφωνα με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ που δόθηκε σε διαβούλευση.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον για τα φωτοβολταϊκά άρχισε να δημιουργείται το 2007, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης τότε, χωρίς κανέναν σχεδιασμό και ουσιαστικά τελειώνει τώρα με την αθέτηση των υποχρεώσεων που ανέλαβε το δημόσιο απέναντι στους επενδυτές.
Οι εγγυημένες για είκοσι χρόνια τιμές πώλησης της παραγόμενης ενέργειας από φωτοβολταϊκά στο σύστημα, τις οποίες διασφάλισε για πρώτη φορά ο Νόμος 3468/2006, μετέφεραν το επενδυτικό ενδιαφέρον -που μέχρι τότε είχε εστιαστεί στην αιολική ενέργεια και τα υδροηλεκτρικά- στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας δημιουργώντας προσδοκίες σε μικρούς και μεγάλους επενδυτές για εύκολα και σίγουρα κέρδη. Η χρονιά δε που το επενδυτικό ενδιαφέρον έφτασε στο αποκορύφωμα ήταν το 2010, όταν εκδηλώθηκε το «φωτοβολταϊκό κίνημα των αγροτών», καθώς οι προσδοκίες για εγγυημένο εισόδημα που καλλιέργησε ακόμη και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τότε προσέλκυσαν το ενδιαφέρον χιλιάδων αγροτών. Το ίδιο διάστημα μάλιστα, λόγω της ραγδαίας επέκτασης των κινέζικων εταιρειών, το κόστος εξοπλισμού στα φωτοβολταϊκά πάνελ κατέρρευσε παγκοσμίως (άνω του 30%).
Ειδικά δε τα μικρά οικιακά φωτοβολταϊκά αποτελούν μόλις το 9% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκών και έχουν εγκατασταθεί από νοικοκυριά και πολύ μικρές επιχειρήσεις με μεγάλη διασπορά στην επικράτεια. Αποκλειστικό σκοπό έχουν την ιδιοκατανάλωση και την απόσβεση του κόστους εγκατάστασης και αποφέρουν ένα μικρό ποσό ενίσχυσης του εισοδήματος, ενώ δεν αποτελούν επιχειρηματική δραστηριότητα. Γι’ αυτό άλλωστε και οι επενδυτές έχουν καταβάλει κανονικά ΦΠΑ για την προμήθεια και την εγκατάστασή τους, χωρίς να έχουν την δυνατότητα να τον ανακτήσουν και συνεχίζουν να καταβάλουν κανονικά ΦΠΑ για όλες τις εργασίες ελέγχου και συντήρησης. Η εγκατάστασή τους έγινε με απόφαση του ιδιοκτήτη σύμφωνα με τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι σήμερα (κλειδωμένη τιμή, χρονική διάρκεια και λοιπούς όρους).
Τα φωτοβολταϊκά εν μέσω κρίσης συνέχισαν να αποφέρουν καλές αποδόσεις, εξασφαλίζοντας ταχείς χρόνους απόσβεσης και δίνοντας την εντύπωση από την πλευρά της πολιτείας ότι πρόκειται για μια επένδυση παραπάνω από ελκυστική, με συνέπεια στον χώρο να εισέρχονται όλο και περισσότεροι, ενώ η επέλαση συνεχίστηκε μέχρι το 2013.
Τα νούμερα είναι ενδεικτικά: Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις ΑΠΕ προέβλεπε συνολική παραγωγή από φωτοβολταϊκά 2.200 MW μέχρι το 2020, όταν στην ΡΑΕ είχαν κατατεθεί αιτήσεις για πάνω από 3.500 MW. Ούτε όμως τότε η πολιτεία πάτησε φρένο. Μόνο το 2013 το ΥΠΕΚΑ επιχείρησε να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση μέσω της αναστολής νέων αδειοδοτήσεων για τα φωτοβολταϊκά, της επιβολής έκτακτης εισφοράς στους παραγωγούς πράσινης ενέργειας και της μείωσης των αποζημιώσεων για τους καινούριους επενδυτές, χωρίς ωστόσο σημαντικό αποτέλεσμα, αφού ήδη ήταν αργά. Οι επενδυτές πληρώνονταν με καθυστέρηση 6-7 μηνών, αφού λεφτά δεν υπήρχαν, καθώς το έλλειμμα του ειδικού λογαριασμού των ΑΠΕ που τηρεί ο Λειτουργός της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ) έφτασε τον Δεκέμβριο του 2013 στα 550 εκατ. ευρώ, με πρόβλεψη ότι χωρίς το κούρεμα θα ανέλθει στα 740 εκατ. ευρώ στα τέλη του 2014. Μάλιστα το νομοσχέδιο προβλέπει εισαγωγή επιπλέον 200 MW ετησίως στο σύστημα, όταν ο στόχος μέχρι το 2020, σύμφωνα με τα παραπάνω, έχει υπερκαλυφθεί.
Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ σηματοδοτεί αυτό ακριβώς το τέλος εποχής και έρχεται εν μία νυκτί να τινάξει στον αέρα τον προγραμματισμό χιλιάδων οικογενειών που με τις ευλογίες της πολιτείας αποφάσισαν να επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά, είτε στα οικιακά, είτε σε όλες τις λοιπές κατηγορίες, εφόσον οι εγγυημένες τιμές για τους επενδυτές αυτούς κουρεύονται μέχρι και το 49,5% για όσα εγκαταστάθηκαν σε στέγες σπιτιών και μέχρι το 55% για όλες τις λοιπές κατηγορίες, σύμφωνα με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ κατά τρόπο πέρα για πέρα παράνομο.
Για τους λόγους αυτούς, ερωτάσθε κκ. Υπουργοί:
Σε ποια σύγχρονη δημοκρατική χώρα που λειτουργεί υπό καθεστώς έννομης τάξης η συνεπής τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από μια σύμβαση αποτελεί προνομιακή μεταχείριση;
Το Κράτος δεν έχει συνέχεια και δεν δεσμεύεται από την υπογραφή του;
Τι παράδειγμα δίνει η συγκεκριμένη ενέργεια και για άλλες συμβάσεις μεταξύ του δημοσίου και πολιτών;
Είστε βέβαιοι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά της ενέργειας και θα επανέλθει αυτή σε φυσιολογικά επίπεδα; Υπάρχει κάποια μελέτη ή μήπως πρόκειται για έναν ακόμη πρόχειρο σχεδιασμό;».
Η κ. Τζάκρη ρωτάει τους συναρμόδιους Υπουργούς σε ποια σύγχρονη δημοκρατική χώρα που λειτουργεί υπό καθεστώς έννομης τάξης η συνεπής τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από μια σύμβαση αποτελεί προνομιακή μεταχείριση, εάν το Κράτος έχει συνέχεια και εάν δεσμεύεται εν τέλει από την υπογραφή του, τί παράδειγμα δίνει η συγκεκριμένη ενέργεια και για άλλες συμβάσεις μεταξύ του δημοσίου και πολιτών και εάν είναι βέβαιοι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά της ενέργειας και θα επανέλθει αυτή σε φυσιολογικά επίπεδα, καθώς και εάν υπάρχει κάποια σχετική μελέτη ή μήπως πρόκειται για έναν ακόμη πρόχειρο σχεδιασμό.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης της κ. Τζάκρη έχει ως εξής:
«Κύριοι Υπουργοί,
Τέλος εποχής για τα φωτοβολταϊκά φέρνει το κούρεμα των εγγυημένων τιμών τους που φτάνει μέχρι και το 49,5% για όσα εγκαταστάθηκαν σε στέγες σπιτιών και μέχρι το 55% για όλες τις λοιπές κατηγορίες, σύμφωνα με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ που δόθηκε σε διαβούλευση.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον για τα φωτοβολταϊκά άρχισε να δημιουργείται το 2007, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης τότε, χωρίς κανέναν σχεδιασμό και ουσιαστικά τελειώνει τώρα με την αθέτηση των υποχρεώσεων που ανέλαβε το δημόσιο απέναντι στους επενδυτές.
Οι εγγυημένες για είκοσι χρόνια τιμές πώλησης της παραγόμενης ενέργειας από φωτοβολταϊκά στο σύστημα, τις οποίες διασφάλισε για πρώτη φορά ο Νόμος 3468/2006, μετέφεραν το επενδυτικό ενδιαφέρον -που μέχρι τότε είχε εστιαστεί στην αιολική ενέργεια και τα υδροηλεκτρικά- στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας δημιουργώντας προσδοκίες σε μικρούς και μεγάλους επενδυτές για εύκολα και σίγουρα κέρδη. Η χρονιά δε που το επενδυτικό ενδιαφέρον έφτασε στο αποκορύφωμα ήταν το 2010, όταν εκδηλώθηκε το «φωτοβολταϊκό κίνημα των αγροτών», καθώς οι προσδοκίες για εγγυημένο εισόδημα που καλλιέργησε ακόμη και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τότε προσέλκυσαν το ενδιαφέρον χιλιάδων αγροτών. Το ίδιο διάστημα μάλιστα, λόγω της ραγδαίας επέκτασης των κινέζικων εταιρειών, το κόστος εξοπλισμού στα φωτοβολταϊκά πάνελ κατέρρευσε παγκοσμίως (άνω του 30%).
Ειδικά δε τα μικρά οικιακά φωτοβολταϊκά αποτελούν μόλις το 9% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκών και έχουν εγκατασταθεί από νοικοκυριά και πολύ μικρές επιχειρήσεις με μεγάλη διασπορά στην επικράτεια. Αποκλειστικό σκοπό έχουν την ιδιοκατανάλωση και την απόσβεση του κόστους εγκατάστασης και αποφέρουν ένα μικρό ποσό ενίσχυσης του εισοδήματος, ενώ δεν αποτελούν επιχειρηματική δραστηριότητα. Γι’ αυτό άλλωστε και οι επενδυτές έχουν καταβάλει κανονικά ΦΠΑ για την προμήθεια και την εγκατάστασή τους, χωρίς να έχουν την δυνατότητα να τον ανακτήσουν και συνεχίζουν να καταβάλουν κανονικά ΦΠΑ για όλες τις εργασίες ελέγχου και συντήρησης. Η εγκατάστασή τους έγινε με απόφαση του ιδιοκτήτη σύμφωνα με τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι σήμερα (κλειδωμένη τιμή, χρονική διάρκεια και λοιπούς όρους).
Τα φωτοβολταϊκά εν μέσω κρίσης συνέχισαν να αποφέρουν καλές αποδόσεις, εξασφαλίζοντας ταχείς χρόνους απόσβεσης και δίνοντας την εντύπωση από την πλευρά της πολιτείας ότι πρόκειται για μια επένδυση παραπάνω από ελκυστική, με συνέπεια στον χώρο να εισέρχονται όλο και περισσότεροι, ενώ η επέλαση συνεχίστηκε μέχρι το 2013.
Τα νούμερα είναι ενδεικτικά: Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις ΑΠΕ προέβλεπε συνολική παραγωγή από φωτοβολταϊκά 2.200 MW μέχρι το 2020, όταν στην ΡΑΕ είχαν κατατεθεί αιτήσεις για πάνω από 3.500 MW. Ούτε όμως τότε η πολιτεία πάτησε φρένο. Μόνο το 2013 το ΥΠΕΚΑ επιχείρησε να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση μέσω της αναστολής νέων αδειοδοτήσεων για τα φωτοβολταϊκά, της επιβολής έκτακτης εισφοράς στους παραγωγούς πράσινης ενέργειας και της μείωσης των αποζημιώσεων για τους καινούριους επενδυτές, χωρίς ωστόσο σημαντικό αποτέλεσμα, αφού ήδη ήταν αργά. Οι επενδυτές πληρώνονταν με καθυστέρηση 6-7 μηνών, αφού λεφτά δεν υπήρχαν, καθώς το έλλειμμα του ειδικού λογαριασμού των ΑΠΕ που τηρεί ο Λειτουργός της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ) έφτασε τον Δεκέμβριο του 2013 στα 550 εκατ. ευρώ, με πρόβλεψη ότι χωρίς το κούρεμα θα ανέλθει στα 740 εκατ. ευρώ στα τέλη του 2014. Μάλιστα το νομοσχέδιο προβλέπει εισαγωγή επιπλέον 200 MW ετησίως στο σύστημα, όταν ο στόχος μέχρι το 2020, σύμφωνα με τα παραπάνω, έχει υπερκαλυφθεί.
Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ σηματοδοτεί αυτό ακριβώς το τέλος εποχής και έρχεται εν μία νυκτί να τινάξει στον αέρα τον προγραμματισμό χιλιάδων οικογενειών που με τις ευλογίες της πολιτείας αποφάσισαν να επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά, είτε στα οικιακά, είτε σε όλες τις λοιπές κατηγορίες, εφόσον οι εγγυημένες τιμές για τους επενδυτές αυτούς κουρεύονται μέχρι και το 49,5% για όσα εγκαταστάθηκαν σε στέγες σπιτιών και μέχρι το 55% για όλες τις λοιπές κατηγορίες, σύμφωνα με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ κατά τρόπο πέρα για πέρα παράνομο.
Για τους λόγους αυτούς, ερωτάσθε κκ. Υπουργοί:
Σε ποια σύγχρονη δημοκρατική χώρα που λειτουργεί υπό καθεστώς έννομης τάξης η συνεπής τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από μια σύμβαση αποτελεί προνομιακή μεταχείριση;
Το Κράτος δεν έχει συνέχεια και δεν δεσμεύεται από την υπογραφή του;
Τι παράδειγμα δίνει η συγκεκριμένη ενέργεια και για άλλες συμβάσεις μεταξύ του δημοσίου και πολιτών;
Είστε βέβαιοι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά της ενέργειας και θα επανέλθει αυτή σε φυσιολογικά επίπεδα; Υπάρχει κάποια μελέτη ή μήπως πρόκειται για έναν ακόμη πρόχειρο σχεδιασμό;».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr