Ο Ευρωπαίος επίτροπος Κοινωνικών Υποθέσεων Λάζλο Αντορ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή (ΣΥΡΙΖΑ) για την πορεία απορρόφησης κονδυλίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), αποκάλυψε ότι η χώρα μας -παρ’ ότι είναι η πλέον προβληματική χώρα, με 28% ανεργία, διάλυση ολόκληρων παραγωγικών κλάδων κ.λπ.- πρακτικά δεν έχει αξιοποιήσει αυτούς τους λογαριασμούς. Συγκεκριμένα μόνο μία αίτηση έχει υποβληθεί σε δύο χρόνια (2012-13) για την ενίσχυση των εργαζομένων της εταιρείας σούπερ μάρκετ Aldi, γερμανικών συμφερόντων, η οποία ως γνωστόν αποχώρησε από την ελληνική αγορά. Απ” αυτή την «αίτηση» η χώρα εισέπραξε μόλις 2,9 εκατ. ευρώ υπέρ των ανέργων της συγκεκριμένης εταιρείας, όταν λ.χ. η Δανία -που βέβαια δεν θα τη λέγαμε χρεοκοπημένη- έχει εισπράξει 63,7 εκατ. ευρώ την τελευταία διετία. Οπως κατέθεσε στο Ευρωκοινοβούλιο εκ μέρους της Κομισιόν, ο κ. Αντορ από το Ταμείο αυτό έχουν δοθεί συνολικά 471,2 εκατ. ευρώ για τη στήριξη 102.411 Ευρωπαίων απολυμένων.
Επειδή τα τελευταία χρόνια ως πρόεδρος της Ενωσης των Αθηναίων δημοσιογράφων (ΕΣΗΕΑ) μαζί με τους συναδέλφους μου στις διοικήσεις και των άλλων σωματείων του Τύπου και ΜΜΕ, έχω ζήσει την καταστροφή μεγάλου μέρους (και) του κλάδου μας (με αλλεπάλληλες χρεοκοπίες, αναστολές λειτουργίας, δραματικές συρρικνώσεις επιχειρήσεων ενημέρωσης, απλήρωτους συναδέλφους, ομαδικές απολύσεις, τεράστια χρέη στα ασφαλιστικά Ταμεία κοκ), θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία.
Οταν έκλεισαν πριν από αρκετούς μήνες το ALTER, η «Ελευθεροτυπία» (Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε.) η «Αυριανή», ο «Φίλαθλος», η «Απογευματινή», ο «FLASH», η «ΕΞΠΡΕΣ», ο «ΞΕΝΙΟΣ», η «Ισοτιμία», ο «Αδέσμευτος Τύπος», τα συγκροτήματα Λυμπέρη και Π. Κωστόπουλου κ.λπ., άφησαν στον δρόμο πολλές εκατοντάδες εργαζόμενους, στους οποίους δεν είχαν καταβληθεί τα δεδουλευμένα τους και οι εκ του νόμου αποζημιώσεις τους. Επομένως έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να βοηθηθούν με επιδόματα ανεργίας ή επίσχεσης (εάν είχαν προχωρήσει οι συνάδελφοι σε επίσχεση εργασίας), καθώς και με εκπαιδευτικά προγράμματα επανένταξης, ώστε να επιβιώσουν και να διατηρήσουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και μια ελπίδα για το μέλλον τους.
Παράλληλα, διεκδικούσαμε και την εκταμίευση πόρων για τους εργαζόμενους αυτούς από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το οποίο υποτίθεται ότι προβλέπει την ενίσχυση ανέργων περιφερειών και κλάδων της οικονομίας που έχουν πληγεί από την κρίση που προκαλεί η βίαιη αναδιάταξη του διεθνούς καταμερισμού εργασίας (νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση) και κατά μείζονα λόγο η δημοσιονομική χρεοκοπία και η διαρκής οικονομική ύφεση, όπως ακριβώς τη ζούμε σήμερα στην Ελλάδα.
Το ποιες δυσκολίες και εμπόδια επινόησαν υπουργοί, γραμματείς και γραφειοκράτες των συναρμόδιων υπουργείων για να μην αξιοποιηθούν αυτά τα ευρωπαϊκά χρήματα υπέρ των ανέργων είναι αδύνατον να το διανοηθείτε. Νομικοί σύμβουλοι των σωματείων και συνδικαλιστές γνώριζαν περισσότερα για το Ταμείο Παγκοσμιοποίησης, απ΄ ό,τι οι «αρμόδιοι» στον ΟΑΕΔ, στα ασφαλιστικά Ταμεία και στα υπουργεία, αλλά οι τελευταίοι δεν μας πίστευαν και καθυστερούσαν σαδιστικά κάθε προσπάθεια σχετικής αίτησης για την εκταμίευση των χρημάτων.
Εμοιαζε και συνεχίζει να μοιάζει σαν οι μνημονιακοί κυβερνώντες να προτιμούν όχι μόνο τη διόγκωση της ανεργίας, αλλά και την απόλυτη εξαθλίωση των θυμάτων της κρίσης, ώστε να αξιοποιηθούν ως εφεδρικός στρατός που θα επιταχύνει τη λεγόμενη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή την κατάρρευση της αξίας της εργασίας και την κατάργηση όλων των δικαιωμάτων που είχαμε στην εργατική, στην ασφαλιστική νομοθεσία και στις πάλαι ποτέ κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
πηγη:efsyn
Επειδή τα τελευταία χρόνια ως πρόεδρος της Ενωσης των Αθηναίων δημοσιογράφων (ΕΣΗΕΑ) μαζί με τους συναδέλφους μου στις διοικήσεις και των άλλων σωματείων του Τύπου και ΜΜΕ, έχω ζήσει την καταστροφή μεγάλου μέρους (και) του κλάδου μας (με αλλεπάλληλες χρεοκοπίες, αναστολές λειτουργίας, δραματικές συρρικνώσεις επιχειρήσεων ενημέρωσης, απλήρωτους συναδέλφους, ομαδικές απολύσεις, τεράστια χρέη στα ασφαλιστικά Ταμεία κοκ), θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία.
Οταν έκλεισαν πριν από αρκετούς μήνες το ALTER, η «Ελευθεροτυπία» (Χ.Κ. Τεγόπουλος Α.Ε.) η «Αυριανή», ο «Φίλαθλος», η «Απογευματινή», ο «FLASH», η «ΕΞΠΡΕΣ», ο «ΞΕΝΙΟΣ», η «Ισοτιμία», ο «Αδέσμευτος Τύπος», τα συγκροτήματα Λυμπέρη και Π. Κωστόπουλου κ.λπ., άφησαν στον δρόμο πολλές εκατοντάδες εργαζόμενους, στους οποίους δεν είχαν καταβληθεί τα δεδουλευμένα τους και οι εκ του νόμου αποζημιώσεις τους. Επομένως έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να βοηθηθούν με επιδόματα ανεργίας ή επίσχεσης (εάν είχαν προχωρήσει οι συνάδελφοι σε επίσχεση εργασίας), καθώς και με εκπαιδευτικά προγράμματα επανένταξης, ώστε να επιβιώσουν και να διατηρήσουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και μια ελπίδα για το μέλλον τους.
Παράλληλα, διεκδικούσαμε και την εκταμίευση πόρων για τους εργαζόμενους αυτούς από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το οποίο υποτίθεται ότι προβλέπει την ενίσχυση ανέργων περιφερειών και κλάδων της οικονομίας που έχουν πληγεί από την κρίση που προκαλεί η βίαιη αναδιάταξη του διεθνούς καταμερισμού εργασίας (νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση) και κατά μείζονα λόγο η δημοσιονομική χρεοκοπία και η διαρκής οικονομική ύφεση, όπως ακριβώς τη ζούμε σήμερα στην Ελλάδα.
Το ποιες δυσκολίες και εμπόδια επινόησαν υπουργοί, γραμματείς και γραφειοκράτες των συναρμόδιων υπουργείων για να μην αξιοποιηθούν αυτά τα ευρωπαϊκά χρήματα υπέρ των ανέργων είναι αδύνατον να το διανοηθείτε. Νομικοί σύμβουλοι των σωματείων και συνδικαλιστές γνώριζαν περισσότερα για το Ταμείο Παγκοσμιοποίησης, απ΄ ό,τι οι «αρμόδιοι» στον ΟΑΕΔ, στα ασφαλιστικά Ταμεία και στα υπουργεία, αλλά οι τελευταίοι δεν μας πίστευαν και καθυστερούσαν σαδιστικά κάθε προσπάθεια σχετικής αίτησης για την εκταμίευση των χρημάτων.
Εμοιαζε και συνεχίζει να μοιάζει σαν οι μνημονιακοί κυβερνώντες να προτιμούν όχι μόνο τη διόγκωση της ανεργίας, αλλά και την απόλυτη εξαθλίωση των θυμάτων της κρίσης, ώστε να αξιοποιηθούν ως εφεδρικός στρατός που θα επιταχύνει τη λεγόμενη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή την κατάρρευση της αξίας της εργασίας και την κατάργηση όλων των δικαιωμάτων που είχαμε στην εργατική, στην ασφαλιστική νομοθεσία και στις πάλαι ποτέ κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
πηγη:efsyn
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr