Μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα που επικρατεί στον τόπο είναι απαραίτητη η ένεση αισιοδοξίας στην πανικόβλητη κοινωνία. Με ποιον, όμως, τρόπο μπορεί να γίνει αυτό; Πώς δηλαδή θα μετουσιωθεί η μαυρίλα στις καρδιές των ανθρώπων σε ανοιξιάτικο ήλιο; Εδώ εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος της περαιτέρω παραπλάνησης, της εξαπάτησης, υπαρκτής εδώ και πολλά χρόνια στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν θα εξακολουθήσουν να λένε χονδροειδή ψεύδη, αν θα συνεχίσουν, με αμείωτη ένταση, το επικοινωνιακό τους παιχνίδι ή κάποτε θα πουν την αλήθεια, όσο αδυσώπητη κι αν είναι, όσο κι αν έχει καθυστερήσει εγκληματικά.
Είναι δεδομένο ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν διανοείται να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Να αλλάξει προβιά. Αυτό φαίνεται πέραν των δυνατοτήτων τους, της λογικής και της ηθικής τους. Εδώ δοκιμάζονται οι αντοχές ενός λαού, «διαπαιδαγωγημένου» να τρέφεται στις ψευδαισθήσεις. Να αναμένει τη σωτηρία απ' αυτούς που κατακρήμνισαν θεσμούς και παραδόσεις και εξαφάνισαν από την κοινωνική ζωή το ήθος και την εντιμότητα. Αρα, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, αυτό πρέπει να το ξεχάσουμε.
Ακόμη λοιπόν και τώρα, στην κορύφωση της διαφθοράς, εξαγγέλλουν διαφάνεια, αξιοκρατία και πλεονάσματα προς διανομήν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στη νοοτροπία, στον τρόπο σκέψεως και προσέγγισης των νέων δεδομένων μετά τη χρεοκοπία και την έλευση της τρόικας έπειτα από δικό μας αίτημα-παράκληση. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ανικανότητα αυτοκυβέρνησης και εκχώρηση κάθε εθνικής κυριαρχίας.
Πλήρης υποταγή στους δανειστές, όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση δανειστού και κατάχρεου οφειλέτη.
Τι περιμένουν λοιπόν από την κοινωνία την προσαρμοσμένη στην ήσσονα προσπάθεια και στο εύκολο κέρδος, στην κομματοκρατία και την αναξιοκρατία; Ιδιαίτερα τώρα που οι μίζες εκατομμυρίων πηγαινοέρχονται, με ρυθμούς καταιγιστικούς και σημαντικό τμήμα του λαού υποφέρει, βασανίζεται, χωρίς να έχει μάλιστα συμμετάσχει σ' αυτό το παιχνίδι της διαπλοκής, συναλλαγής και εν τέλει ευτελισμού της έννοιας κράτους δικαίου;
Τα συμπεράσματα είναι αυτονόητα, αλλά και οδυνηρά για την ψυχοσύνθεση ενός λαού, ο οποίος, διασπασμένος σε χιλιάδες κομμάτια, προσπαθεί να επιβιώσει. Χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν του το συμφέρον του συνόλου. Κι αυτόν ακριβώς τον κατακερματισμό των δυνάμεων εκμεταλλεύεται, κατά τον καλύτερο τρόπο, η πολυπλόκαμη εξουσία για να διαιωνίζει το σωτήριο έργο της, εκμεταλλευόμενη τη σύγχυση, την αντίφαση συναισθημάτων, τη μοιρολατρία, στην οποία μας οδηγούν. Ο ρεαλισμός, η λογική, τα στοιχεία μάς λένε ότι αισιόδοξα μηνύματα του τύπου «το 2014 βγαίνουμε στις αγορές» είναι καθαρά παραπλανητικά και αποβλέπουν για πολλοστή φορά στην εξαπάτηση, με τελικό στόχο την επιτυχία στις επερχόμενες εκλογές.
Αλλωστε μια αναδρομή στα Μνημόνια, ιδιαίτερα στο πρώτο, θα μας πείσει. Εκεί γράφονται όλα λεπτομερώς. Ουδέν λοιπόν μήνυμα αισιοδοξίας, όσον αφορά στις καλύτερες μέρες προσεχώς. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί, μέχρις ότου εφαρμοσθούν και τηρηθούν οι υπογραφές των Μνημονίων.
Ομως η αλήθεια αποκρύβεται σκανδαλωδώς, όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και όσους κατευθύνουν τα τηλεοπτικά δίκτυα και μεγάλο μέρος του έντυπου Τύπου, γνωστοί για τις δοσοληψίες τους με το Δημόσιο.
Μαζί μ' αυτούς, από κοντά ο λεγόμενος πνευματικός κόσμος. Υποταγμένος και πρόθυμος να φανεί αρεστός.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι ποιοι συμπεριλαμβάνονται σ' αυτήν την κατηγορία; Πάντως, δεν ανήκουν αυτοί οι οποίοι με τις κομματικές τους παρωπίδες και τις ιδιοτελείς τους επιδιώξεις θυμιατίζουν κάθε εξουσία, πάντοτε με ανταλλάγματα, φθάνοντας με το συγγραφικό τους έργο στην αγιοποίησή τους και στην παραχάραξη της Ιστορίας. Πρόθυμοι, εξουσιολάτρες, χωρίς ψυχικές αντιστάσεις συμπλέουν και εθελοτυφλούν προς τη σκληρή αλήθεια. Τρεις γενιές είναι χαμένες, όχι μόνο λόγω Μνημονίου, αλλά ουσιαστικά λόγω κάκιστων επιλογών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. Τι απομένει; Να δώσουμε πράγματι ελπίδα μέσα από μια αναθεώρηση απόψεων και αντιλήψεων. Μέσα από μια πραγματική κάθαρση. Οχι μόνο δικαστική, αλλά ψυχής, πνεύματος και σώματος.
Ηαναγέννηση δεν έρχεται μέσα από ψέματα, ούτε από τη μια μέρα στην άλλη. Ερχεται έπειτα από μπόλιασμα, μετάγγιση υγείας, την οποία οι παρόντες αδυνατούν, είναι ανίκανοι κι ανήμποροι να παράσχουν.
Αυτά είναι ενέσεις αισιοδοξίας, με την έννοια ότι αγωνιζόμαστε για το καινούργιο, για τις επόμενες γενιές. Με νεανικό ενθουσιασμό, γιατί αυτό που κατακτάμε μας ανήκει και δεν το διαπραγματευόμαστε. Γιατί είναι η ψυχή μας, η ζώσα Ιστορία μας.
Η αλληλεγγύη ενός λαού δοκιμαζόμενου, αλλά με μέλλον, το οποίο απαιτεί θυσίες εις βάρος τού εγώ και της μισαλλοδοξίας και υπέρ της κοινωνίας και της Δικαιοσύνης. Ετσι άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας λαοί, τους οποίους ένωναν αξίες, οι οποίες τους προσέδιδαν δύναμη πελώρια, που κανείς δεν μπορούσε να ανακόψει.
Μην περιμένουμε λύσεις θεϊκές. Η λύση είναι μέσα μας.
πηγη:enet
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν θα εξακολουθήσουν να λένε χονδροειδή ψεύδη, αν θα συνεχίσουν, με αμείωτη ένταση, το επικοινωνιακό τους παιχνίδι ή κάποτε θα πουν την αλήθεια, όσο αδυσώπητη κι αν είναι, όσο κι αν έχει καθυστερήσει εγκληματικά.
Είναι δεδομένο ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν διανοείται να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Να αλλάξει προβιά. Αυτό φαίνεται πέραν των δυνατοτήτων τους, της λογικής και της ηθικής τους. Εδώ δοκιμάζονται οι αντοχές ενός λαού, «διαπαιδαγωγημένου» να τρέφεται στις ψευδαισθήσεις. Να αναμένει τη σωτηρία απ' αυτούς που κατακρήμνισαν θεσμούς και παραδόσεις και εξαφάνισαν από την κοινωνική ζωή το ήθος και την εντιμότητα. Αρα, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, αυτό πρέπει να το ξεχάσουμε.
Ακόμη λοιπόν και τώρα, στην κορύφωση της διαφθοράς, εξαγγέλλουν διαφάνεια, αξιοκρατία και πλεονάσματα προς διανομήν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στη νοοτροπία, στον τρόπο σκέψεως και προσέγγισης των νέων δεδομένων μετά τη χρεοκοπία και την έλευση της τρόικας έπειτα από δικό μας αίτημα-παράκληση. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ανικανότητα αυτοκυβέρνησης και εκχώρηση κάθε εθνικής κυριαρχίας.
Πλήρης υποταγή στους δανειστές, όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση δανειστού και κατάχρεου οφειλέτη.
Τι περιμένουν λοιπόν από την κοινωνία την προσαρμοσμένη στην ήσσονα προσπάθεια και στο εύκολο κέρδος, στην κομματοκρατία και την αναξιοκρατία; Ιδιαίτερα τώρα που οι μίζες εκατομμυρίων πηγαινοέρχονται, με ρυθμούς καταιγιστικούς και σημαντικό τμήμα του λαού υποφέρει, βασανίζεται, χωρίς να έχει μάλιστα συμμετάσχει σ' αυτό το παιχνίδι της διαπλοκής, συναλλαγής και εν τέλει ευτελισμού της έννοιας κράτους δικαίου;
Τα συμπεράσματα είναι αυτονόητα, αλλά και οδυνηρά για την ψυχοσύνθεση ενός λαού, ο οποίος, διασπασμένος σε χιλιάδες κομμάτια, προσπαθεί να επιβιώσει. Χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν του το συμφέρον του συνόλου. Κι αυτόν ακριβώς τον κατακερματισμό των δυνάμεων εκμεταλλεύεται, κατά τον καλύτερο τρόπο, η πολυπλόκαμη εξουσία για να διαιωνίζει το σωτήριο έργο της, εκμεταλλευόμενη τη σύγχυση, την αντίφαση συναισθημάτων, τη μοιρολατρία, στην οποία μας οδηγούν. Ο ρεαλισμός, η λογική, τα στοιχεία μάς λένε ότι αισιόδοξα μηνύματα του τύπου «το 2014 βγαίνουμε στις αγορές» είναι καθαρά παραπλανητικά και αποβλέπουν για πολλοστή φορά στην εξαπάτηση, με τελικό στόχο την επιτυχία στις επερχόμενες εκλογές.
Αλλωστε μια αναδρομή στα Μνημόνια, ιδιαίτερα στο πρώτο, θα μας πείσει. Εκεί γράφονται όλα λεπτομερώς. Ουδέν λοιπόν μήνυμα αισιοδοξίας, όσον αφορά στις καλύτερες μέρες προσεχώς. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί, μέχρις ότου εφαρμοσθούν και τηρηθούν οι υπογραφές των Μνημονίων.
Ομως η αλήθεια αποκρύβεται σκανδαλωδώς, όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και όσους κατευθύνουν τα τηλεοπτικά δίκτυα και μεγάλο μέρος του έντυπου Τύπου, γνωστοί για τις δοσοληψίες τους με το Δημόσιο.
Μαζί μ' αυτούς, από κοντά ο λεγόμενος πνευματικός κόσμος. Υποταγμένος και πρόθυμος να φανεί αρεστός.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι ποιοι συμπεριλαμβάνονται σ' αυτήν την κατηγορία; Πάντως, δεν ανήκουν αυτοί οι οποίοι με τις κομματικές τους παρωπίδες και τις ιδιοτελείς τους επιδιώξεις θυμιατίζουν κάθε εξουσία, πάντοτε με ανταλλάγματα, φθάνοντας με το συγγραφικό τους έργο στην αγιοποίησή τους και στην παραχάραξη της Ιστορίας. Πρόθυμοι, εξουσιολάτρες, χωρίς ψυχικές αντιστάσεις συμπλέουν και εθελοτυφλούν προς τη σκληρή αλήθεια. Τρεις γενιές είναι χαμένες, όχι μόνο λόγω Μνημονίου, αλλά ουσιαστικά λόγω κάκιστων επιλογών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. Τι απομένει; Να δώσουμε πράγματι ελπίδα μέσα από μια αναθεώρηση απόψεων και αντιλήψεων. Μέσα από μια πραγματική κάθαρση. Οχι μόνο δικαστική, αλλά ψυχής, πνεύματος και σώματος.
Ηαναγέννηση δεν έρχεται μέσα από ψέματα, ούτε από τη μια μέρα στην άλλη. Ερχεται έπειτα από μπόλιασμα, μετάγγιση υγείας, την οποία οι παρόντες αδυνατούν, είναι ανίκανοι κι ανήμποροι να παράσχουν.
Αυτά είναι ενέσεις αισιοδοξίας, με την έννοια ότι αγωνιζόμαστε για το καινούργιο, για τις επόμενες γενιές. Με νεανικό ενθουσιασμό, γιατί αυτό που κατακτάμε μας ανήκει και δεν το διαπραγματευόμαστε. Γιατί είναι η ψυχή μας, η ζώσα Ιστορία μας.
Η αλληλεγγύη ενός λαού δοκιμαζόμενου, αλλά με μέλλον, το οποίο απαιτεί θυσίες εις βάρος τού εγώ και της μισαλλοδοξίας και υπέρ της κοινωνίας και της Δικαιοσύνης. Ετσι άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας λαοί, τους οποίους ένωναν αξίες, οι οποίες τους προσέδιδαν δύναμη πελώρια, που κανείς δεν μπορούσε να ανακόψει.
Μην περιμένουμε λύσεις θεϊκές. Η λύση είναι μέσα μας.
πηγη:enet
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr