Δύο Ούγγροι λύνουν το πρόβλημα χιλιάδων Ελλήνων οφειλετών

Με καθυστέρηση 5 χρόνων -από τότε που ξεκίνησε η κρίση- το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε να αντιμετωπίσει το ιδιαίτερα κρίσιμο θέμα όλων εκείνων -νοικοκυριών και επιχειρήσεων- που δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο ή άλλα ξένα νομίσματα. 

Της Έφης Καραγεώργου

Ο δρόμος προς τη σωτηρία για εκατοντάδες χιλιάδες Ευρωπαίους δανειολήπτες, που εγκλωβίστηκαν στην διαφορά των ισοτιμιών και είδαν το κεφάλαιο που δανείστηκαν να αυξάνεται αντί να μειώνεται, παρότι πληρώνουν τις μηνιαίες δόσεις τους, ανοίγει ύστερα από τη προσφυγή που κατέθεσε ένα ζευγάρι Ούγγρων.

Για την υπόθεση τους ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου εισηγήθηκε πως οι καταναλωτές που έχουν πάρει δάνεια σε ξένο νόμισμα και θεωρούν ότι η ρήτρα της διαφοράς της ισοτιμίας δεν ήταν σαφής και κατανοητή, θα έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στα δικαστήρια της χώρας τους. Και θα πρέπει να σημειωθεί πως σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία οι καταναλωτές δεν δεσμεύονται από τις καταχρηστικές ρήτρες που περιλαμβάνονται σε σύμβαση.

Ειδικότερα στην προσφυγή του το ζευγάρι υποστηρίζει πως η αποπληρωμή του δανείου θα πρέπει να γίνει με βάση την ισοτιμία που ίσχυε όταν έγινε η εκταμίευση του.

Το ανώτατο δικαστήριο της Ουγγαρίας, υπέβαλλε προδικαστικό ερώτημα για την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και τώρα βρισκόμαστε εν αναμονή της απόφασης.

Η απόφαση αυτή θα αποτελέσει πιλότο και για τους 70.000 Έλληνες δανειολήπτες που δανείστηκαν σε ελβετικό φράγκο για να αποκτήσουν το δικό τους κεραμίδι, και σήμερα χρωστάνε περισσότερα στις τράπεζες και κινδυνεύουν να χάσουν και το σπίτι τους.

Όπως έχουμε ξαναγράψει τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο εκταμιεύθηκαν την περίοδο από το 2006 μέχρι και το τέλος του 2009. Οι δανειολήπτες τα προτίμησαν λόγω της ευνοϊκής ισοτιμίας και του χαμηλού επιτοκίου, που δεν ξεπερνούσε το 2%, όταν τα δάνεια σε ευρώ είχαν επιτόκιο της τάξης του 4,5%. Για παράδειγμα ένα δάνειο ύψους 500.000 ελβετικών φράγκων το 2009 με την ισοτιμία ευρώ/ελβετικό στο 1,48 ήταν 338.000 ευρώ. (Η ισοτιμία είχε φτάσει και το 1,55). Σήμερα το ίδιο δάνειο αν και πληρώνεται επί 5 χρόνια είναι 750.000 ελβετικά, διότι στο μεταξύ η ισοτιμία διαμορφώθηκε και κάτω από το 1,15, μπήκε πλαφόν στο 1,20 και ανεβοκατεβαίνει εδώ και ένα χρόνο σε αυτά τα επίπεδα. Το αποτέλεσμα είναι να πληρώνουν πολύ μεγαλύτερες δόσεις και το χειρότερο το χρέος τους αντί να έχει μειωθεί, όπως θα συνέβαινε αν το δάνειο ήταν σε ευρώ να έχει αυξηθεί.

Διότι στο μεταξύ –λόγω κρίσης- τα επιτόκια του ευρώ ακολούθησαν έντονα πτωτική πορεία στο ιστορικό χαμηλό του 0,25%.

Δανειολήπτες με καταγγελίες τους, προς τον Τραπεζικό Μεσολαβητή και τις καταναλωτικές οργανώσεις αναφέρουν ότι ενώ ενημερώθηκαν από τους υπαλλήλους των τραπεζών διεξοδικά για τα οφέλη του χαμηλού επιτοκίου, δεν υπήρξε η ανάλογη ενημέρωση «αλλά και ο ενδεχόμενος κίνδυνος από την ισχυροποίηση του ελβετικού νομίσματος».

Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις δανειοληπτών που ζήτησαν την αλλαγή του δανείου από ελβετικό σε ευρώ με μερικό «κούρεμα» στο επιπλέον ποσό που προκύπτει από τη διαφορά της ισοτιμίας, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Πολλά από αυτά τα δάνεια έχουν «κοκκινίσει» και πολύ περισσότερα βρίσκονται σε καθυστέρηση 60 ημερών. Ενώ στις περιπτώσεις που οι δανειολήπτες ζητούν αναλυτική ενημέρωση για να υπαχθούν στο νόμο Κατσέλη, οι τράπεζες δίνουν το ιστορικό του δανείου, μόνο με εισαγγελική παραγγελία.

Για τα τραπεζικά στελέχη τα δάνεια σε ελβετικό είναι «γκρίζα ζώνη» και αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Σημειώνουν πως η ενημέρωση ήταν σαφής, ωστόσο παραδέχονται πως το ρίσκο ήταν υψηλό και για τις δύο πλευρές.

Εκείνο που δεν λένε είναι ότι οι τράπεζες, έχουν τη δυνατότητα να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο καθώς επενδύουν σε διαφορετικά νομίσματα, αντισταθμίζοντας απώλειες και κέρδη.

H διέξοδος

Η μόνη διέξοδος σήμερα για τους δανειολήπτες αυτούς και εφόσον το δάνειο τυπικά εξυπηρετείται (βρίσκεται σε καθυστέρηση μέχρι 2 μήνες), είναι να προσφύγουν στο Ειρηνοδικείο καταθέτοντας αίτηση για επαναφορά του δανείου στην αρχική ισοτιμία. Αν το δάνειο βρίσκεται σε καθυστέρηση άνω των 180 ημερών και τράπεζα έχει εκδώσει διαταγή πληρωμής για ληξιπρόθεσμες οφειλές, και η διαταγή αυτή έχει εκδοθεί με την τρέχουσα ισοτιμία, τότε ο δανειολήπτης μπορεί να ασκήσει ανακοπή και να ζητήσει την ακύρωση της διαταγής πληρωμής (σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 2 νόμου για "δίκαιη" δίκη - ν. 4055/2012, που παράγει ληστρικούς τόκους).

πηγή:fpress.gr