«Νόμιζα ότι ξυπνούσα σε κακό ελληνικό φιλμ· έχουν πιάσει την Αθήνα, με τανκς και στρατό» ακούγεται να λέει η Ελένη Βλάχου λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 στο ηχητικό ντοκουμέντο της σύσκεψης της «Καθημερινής» για τη Β΄ έκδοση της εφημερίδας που θα ενέτασσε στο πρωτοσέλιδό της την είδηση του πραξικοπήματος. Οπως η ίδια σημειώνει στα απομνημονεύματα και τις σημειώσεις της δεν δίσταζε ποτέ να μεταχειριστεί το μαγνητόφωνο και το μικρόφωνο που στεκόταν πάντα στην αριστερή γωνιά του γραφείου της, στον πέμπτο όροφο των γραφείων της «Καθημερινής» στην οδό Σωκράτους 57. Ετσι, με το ξέσπασμα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, και με τη βοήθεια του συζύγου της Κώστα Λούνδρα φτάνει λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα στην «Καθημερινή» για να ηχογραφήσει λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα που βλέπει από το παράθυρο του γραφείου της, όσα έχει δει προηγουμένως στους δρόμους της πόλης, αλλά και τις εκτιμήσεις για όσα γίνονται εκείνη την νύχτα και τις συζητήσεις που προκύπτουν ανάμεσα στην ίδια και τους συντάκτες της εφημερίδας που επιχειρούν χωρίς τηλέφωνα ή ραδιόφωνο μέχρι τις 6 το πρωί να καταγράψουν την αλλαγή της ιστορικής πορείας της Ελλάδος.
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο facebook : Δείτε Τι Έγινε Σαν Σήμερα Στον Κόσμο
Στο ηχητικό ντοκουμέντο της Βλάχου καταγράφονται εκείνη τη νύχτα ανάμεσα σε άλλα οι συζητήσεις της εκδότριας της «Καθημερινής» με τον τότε αρχισυντάκτη της εφημερίδας Κώστα Ζαφειρόπουλο, τον Βασίλη Νικολόπουλο, διάφορους ρεπόρτερ που καταθέτουν τις μαρτυρίες τους, αλλά και τα πρώτα ραδιοφωνικά μηνύματα που έρχονται από τις 6 το πρωί και μετά να επιβεβαιώσουν την είδηση του πραξικοπήματος.
Οι πρώτες συζητήσεις, πριν ακόμη τυπωθεί η Β΄ έκδοση της εφημερίδας δηλώνουν την έκπληξη, με την οποία αντιμετώπισαν τα γεγονότα όλοι, αλλά και τη διάχυση των πρώτων πληροφοριών.
«Φτάσαμε εδώ στην “Καθημερινή” όπου κανείς δεν ξέρει τι γίνεται», ακούγεται να λέει η Βλάχου στο μικρόφωνο. Η ίδια, φαίνεται να αντιλαμβάνεται αμέσως τη σημασία των στιγμών, αλλά και της καταγραφής των προσωπικών μαρτυριών τόσο της ίδιας όσο και της συντακτικής ομάδας της «Καθημερινής», τα οποία καταλαβαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να αποτελέσουν σημαντικό ιστορικό τεκμήριο στο μέλλον. «Βρισκόμαστε σε πλήρη αμηχανία και σε πλήρη έκπληξη, για να το πω αμέσως, μήπως τυχόν αυτό καμία μέρα αποτελέσει μια πραγματική ζωντανή εικόνα ενός δράματος που δεν μπορεί παρά να καταστρέψει την Ελλάδα».
«Αρχή της καταστροφής»
Ανάμεσα στις πιο σημαντικές στιγμές του ιστορικού ντοκουμέντου μια συζήτηση ανάμεσα στους συντάκτες για το ποιος μπορεί να βρίσκεται πίσω από τα γεγονότα. «Αξιωματικοί δεξιοί είναι κ. Ελένη, κάτι τέτοιοι, όπως αυτός ο Στέλιος Παττακός, ο ταξίαρχος των τεθωρακισμένων», ακούγεται να εκτιμά ένας από τους δημοσιογράφους που παραθέτει ένα εκτενές βιογραφικό, αλλά και μία απολύτως προφητική προσωπική συζήτησή του με τον πρωταγωνιστή της Επταετίας. «Μια μέρα που συζητούσαμε μού λέει, άκουσε να σου πω αυτές οι θεωρίες σας οι δημοκρατικές είναι καλές, αλλά είτε το θέλει είτε δεν το θέλει ο βασιλεύς, αν δούμε κίνδυνο θα κάνουμε δικτατορία».
Ακόμη και με θολή την εικόνα τού ποιος βρίσκεται πίσω από τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, η καταδίκη τους από την Ελένη Βλάχου είναι άμεση. «Οποιανού και εάν είναι η επέμβασις», συμπληρώνει η ίδια κρατώντας το μικρόφωνο, «είναι η αρχή της καταστροφής εκτός και εάν μπορέσει να καταπνιγεί αμέσως».
Το ιστορικό μονόστηλο της πρώτης σελίδας
Το βράδυ της 20ής Απριλίου η πρώτη έκδοση της εφημερίδας «Η Καθημερινή» κλείνει με πρώτο θέμα στο πρωτοσέλιδό της τα μέτρα της κυβέρνησης Π. Κανελλόπουλου για την ενίσχυση των αγροτών. Οπως θα γράψει αργότερα στα απομνημονεύματά της η εκδότρια της εφημερίδας Ελένη Βλάχου τη στιγμή που έκλεισε το φύλλο «τα ξέραμε όλα ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε». Λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας ξεχύνονται άρματα μάχης. Ο πρωθυπουργός Π. Κανελλόπουλος, υπουργοί του και πολιτικοί άνδρες της χώρας ξυπνούν από την «επίσκεψη» αξιωματικών του στρατού οι οποίοι τους συλλαμβάνουν και τους οδηγούν στο Γουδί.
Η »Καθημερινή θα είναι η μόνη εφημερίδα που λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα θα καταφέρει να περάσει την είδηση στη δεύτερη έκδοση που τυπώνεται με τις φροντίδες της Ελένης Βλάχου, των συντακτών, αλλά και εργατών του τυπογραφείου και του πιεστηρίου που θα βρεθούν λίγο μετά τις 3 π.μ. στα γραφεία της εφημερίδας στην οδό Σωκράτους 57. Στην τέταρτη στήλη της πρώτης σελίδας, το μονόστηλο που θα καταφέρουν να εντάξουν στην ύλη της εφημερίδας είναι βασισμένο μόνο σε όσα βλέπουν και ακούν οι συντάκτες που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, σε μια νύχτα που οι τηλεπικοινωνίες έχουν κοπεί και η πληροφόρηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό το ιστορικό πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» θα είναι και το τελευταίο μετά τη διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας και την επτάχρονη σιωπή της μέχρι το 1974.
Των Αγγελου Πετροπουλου και Μαριαννας Kακαουνακη
ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ακολουθήστε μας στην σελίδα μας στο facebook : Δείτε Τι Έγινε Σαν Σήμερα Στον Κόσμο
Στο ηχητικό ντοκουμέντο της Βλάχου καταγράφονται εκείνη τη νύχτα ανάμεσα σε άλλα οι συζητήσεις της εκδότριας της «Καθημερινής» με τον τότε αρχισυντάκτη της εφημερίδας Κώστα Ζαφειρόπουλο, τον Βασίλη Νικολόπουλο, διάφορους ρεπόρτερ που καταθέτουν τις μαρτυρίες τους, αλλά και τα πρώτα ραδιοφωνικά μηνύματα που έρχονται από τις 6 το πρωί και μετά να επιβεβαιώσουν την είδηση του πραξικοπήματος.
Οι πρώτες συζητήσεις, πριν ακόμη τυπωθεί η Β΄ έκδοση της εφημερίδας δηλώνουν την έκπληξη, με την οποία αντιμετώπισαν τα γεγονότα όλοι, αλλά και τη διάχυση των πρώτων πληροφοριών.
«Φτάσαμε εδώ στην “Καθημερινή” όπου κανείς δεν ξέρει τι γίνεται», ακούγεται να λέει η Βλάχου στο μικρόφωνο. Η ίδια, φαίνεται να αντιλαμβάνεται αμέσως τη σημασία των στιγμών, αλλά και της καταγραφής των προσωπικών μαρτυριών τόσο της ίδιας όσο και της συντακτικής ομάδας της «Καθημερινής», τα οποία καταλαβαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να αποτελέσουν σημαντικό ιστορικό τεκμήριο στο μέλλον. «Βρισκόμαστε σε πλήρη αμηχανία και σε πλήρη έκπληξη, για να το πω αμέσως, μήπως τυχόν αυτό καμία μέρα αποτελέσει μια πραγματική ζωντανή εικόνα ενός δράματος που δεν μπορεί παρά να καταστρέψει την Ελλάδα».
«Αρχή της καταστροφής»
Ανάμεσα στις πιο σημαντικές στιγμές του ιστορικού ντοκουμέντου μια συζήτηση ανάμεσα στους συντάκτες για το ποιος μπορεί να βρίσκεται πίσω από τα γεγονότα. «Αξιωματικοί δεξιοί είναι κ. Ελένη, κάτι τέτοιοι, όπως αυτός ο Στέλιος Παττακός, ο ταξίαρχος των τεθωρακισμένων», ακούγεται να εκτιμά ένας από τους δημοσιογράφους που παραθέτει ένα εκτενές βιογραφικό, αλλά και μία απολύτως προφητική προσωπική συζήτησή του με τον πρωταγωνιστή της Επταετίας. «Μια μέρα που συζητούσαμε μού λέει, άκουσε να σου πω αυτές οι θεωρίες σας οι δημοκρατικές είναι καλές, αλλά είτε το θέλει είτε δεν το θέλει ο βασιλεύς, αν δούμε κίνδυνο θα κάνουμε δικτατορία».
Ακόμη και με θολή την εικόνα τού ποιος βρίσκεται πίσω από τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, η καταδίκη τους από την Ελένη Βλάχου είναι άμεση. «Οποιανού και εάν είναι η επέμβασις», συμπληρώνει η ίδια κρατώντας το μικρόφωνο, «είναι η αρχή της καταστροφής εκτός και εάν μπορέσει να καταπνιγεί αμέσως».
Το ιστορικό μονόστηλο της πρώτης σελίδας
Το βράδυ της 20ής Απριλίου η πρώτη έκδοση της εφημερίδας «Η Καθημερινή» κλείνει με πρώτο θέμα στο πρωτοσέλιδό της τα μέτρα της κυβέρνησης Π. Κανελλόπουλου για την ενίσχυση των αγροτών. Οπως θα γράψει αργότερα στα απομνημονεύματά της η εκδότρια της εφημερίδας Ελένη Βλάχου τη στιγμή που έκλεισε το φύλλο «τα ξέραμε όλα ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε». Λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας ξεχύνονται άρματα μάχης. Ο πρωθυπουργός Π. Κανελλόπουλος, υπουργοί του και πολιτικοί άνδρες της χώρας ξυπνούν από την «επίσκεψη» αξιωματικών του στρατού οι οποίοι τους συλλαμβάνουν και τους οδηγούν στο Γουδί.
Η »Καθημερινή θα είναι η μόνη εφημερίδα που λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα θα καταφέρει να περάσει την είδηση στη δεύτερη έκδοση που τυπώνεται με τις φροντίδες της Ελένης Βλάχου, των συντακτών, αλλά και εργατών του τυπογραφείου και του πιεστηρίου που θα βρεθούν λίγο μετά τις 3 π.μ. στα γραφεία της εφημερίδας στην οδό Σωκράτους 57. Στην τέταρτη στήλη της πρώτης σελίδας, το μονόστηλο που θα καταφέρουν να εντάξουν στην ύλη της εφημερίδας είναι βασισμένο μόνο σε όσα βλέπουν και ακούν οι συντάκτες που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, σε μια νύχτα που οι τηλεπικοινωνίες έχουν κοπεί και η πληροφόρηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό το ιστορικό πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» θα είναι και το τελευταίο μετά τη διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας και την επτάχρονη σιωπή της μέχρι το 1974.
Των Αγγελου Πετροπουλου και Μαριαννας Kακαουνακη
ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr